Παλιότερα, όταν κάποιος αποκτούσε την ελληνική ιθαγένεια με πολιτογράφηση, ο νόμος προέβλεπε την αποχή του από συγκεκριμένα επαγγέλματα: δεν θα μπορούσε να γίνει δικηγόρος, έναντι άλλων. Το επάγγελμα αυτό, ο νομοθέτης το θεωρούσε τόσο ευαίσθητο ώστε να το στερεί από ανθρώπους που δεν ήταν Έλληνες από γεννήσεως. Το 2014, ωστόσο, ο Κώδικας Δικηγόρων άλλαξε κι έκτοτε όλοι οι Έλληνες πολίτες, ανεξαρτήτως του τρόπου με τον οποίο απέκτησαν ιθαγένεια μπορούν να γίνουν δικηγόροι. Αυτό είναι η εφαρμογή της συνταγματικά κατοχυρωμένης αρχής της ισότητας.
Κάποιοι, όμως, ακόμη δεν λένε το δεχθούν. Την Κυριακή 28 Ιανουαρίου, ανυπόγραφο κείμενο στην εφημερίδα «Δημοκρατία» έγραφε:
«Είναι ψέμα ότι είναι Πακιστανός ο Αλέξανδρος Κάντερ-Μπαξ (γενικός διευθυντής της ΕΡΤ3). Από το Μπανγκλαντές είναι ο άνθρωπος. Εκεί δεν έχει Μακεδονία, οπότε δικαιολογείται που δεν έδειξε όπως έπρεπε το συλλαλητήριο στη Θεσσαλονίκη για το όνομα των Σκοπιών... Τελικά, δεν εισάγουμε μόνο ξένα εργατικά χέρια στην πρωτογενή παραγωγή. Εισάγουμε και υψηλόβαθμα στελέχη και μάλιστα για τη διεύθυνση κρατικών καναλιών! Όλοι οι Έλληνες σκηνοθέτες, σεναριογράφοι, ηθοποιοί και άλλοι ειδήμονες της τηλεόρασης που είναι άνεργοι δεν ήταν τόσο καλοί για να διευθύνουν την ΕΡΤ3 όσο είναι ο Αλέξανδρος Κάντερ-Μπαξ από το Μπανγκλαντές. Αυτό κι αν είναι αξιοκρατία! ... ».
Η εφημερίδα λοιπόν, αποσιωπώντας την ελληνική ιθαγένεια του διευθυντή της ΕΡΤ3, αποδίδει στην καταγωγή του το ότι δεν κάλυψε στην έκταση που η ίδια θεωρεί απαραίτητη, το συλλαλητήριο για τη Μακεδονία που έγινε στη Θεσσαλονίκη. Θα πει κανείς: «Εντάξει, η Δημοκρατία το έγραψε. Και ο στρατηγός Φραγκούλης είπε ότι ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης πληρώνεται από τον Σόρος, αλλά ουδείς ασχολήθηκε...». Εν μέρει, ορθόν. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, αξιοποιώντας την συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία της έκφρασης, κάποια έντυπα έχουν διεκδικήσει κι έχουν «κερδίσει» μια ασυδοσία στο λόγο τους που τους επιτρέπει να γράφουν ό, τι να ’ναι. «Μακελειό» σκέτο...
Δεν θα ασχοληθούμε όμως με αυτό. Το θέμα μας δεν είναι η τιμή και η υπόληψη του συγκεκριμένου ανθρώπου. Το κρίσιμο είναι πως ένα μοχθηρό και υποχθόνιο ρατσιστικό σχόλιο θεωρείται κεκτημένο δικαίωμα: οι Πακιστανοί και οι Μπαγκλαντέσιοι μόνο για δουλευτάδες κάνουν, όχι για δημοσιογράφοι της δημόσιας τηλεόρασης. Και μάλιστα, όχι απλώς δεν κάνουν, αλλά, αν τυχόν γίνουν, τότε θεωρείται αυτονόητο πως δεν θα προωθούν τα «εθνικά θέματα» όπως θεωρεί δέον η εν λόγω εφημερίδα. Δεν είναι αρκούντως Έλληνες.
Έκπληξη; Μάλλον όχι: ο εκ των πρωταγωνιστών του συλλαλητηρίου για την τηλεοπτική κάλυψη του οποίου η εφημερίδα διαμαρτύρεται, τέως νομάρχης Θεσσαλονίκης, πριν από κάμποσα χρόνια αγόρευε στην υπόθεση του Αλβανού σημαιοφόρου Οδυσσέα Τσενάι πως «Έλληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι». Το ίδιο πράγμα λέει και η Δημοκρατία, πασπαλισμένο με τοξική γαρνιτούρα καθολικής απαξίωσης των άλλων. Όμως, να μην ξεχνάμε ότι ο λόγος της μισαλλοδοξίας στην Ελλάδα δεν είναι πλέον νομικά αδιάφορος. Με κάθε σεβασμό στην ελευθερία της δημοσιογραφικής έκφρασης, όταν ένας λόγος δηλητηριάζει τους αποδέκτες με τόση νοσηρότητα στο όνομα μιας «φυλής», θα έπρεπε να υπάρχει μια στοιχειώδης αίσθηση ευθύνης και λογοδοσίας. Κι αν αυτή την αίσθηση δεν την έχει αυτός που μιλάει, ίσως πρέπει να του την θυμίζουν αυτοί που ακούνε.
Υπάρχει, όμως, κι η άλλη όψη της ιστορίας, η πιο καθησυχαστική, πιο ανθρώπινη: ο τέως νομάρχης – «Έλληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι» - κατέληξε Ζορό για το Jumbo ενώ ο – «Έλληνας γίνεσαι» - δημοσιογράφος Αλέξανδρος Κάντερ Μπαξ, διευθυντής της ΕΡΤ3.
Ενίοτε, η ζωή εκδικείται την ανοησία, το ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία, χωρίς περιττές διατυπώσεις. Υπάρχει ελπίδα.
