Ο δισεκατομμυριούχος και φιλάνθρωπος, Τζόρτζ Σόρος, είχε μια γεμάτη χρονιά. Από την αρχή του 2017, επινόησε μια επίθεση με χημικά στη Συρία, χρηματοδότησε αγώνες κατά του Τραμπ στην Ουάσιγκτον και παρουσίασε το «Σχέδιο Σόρος» με το οποίο οδηγούνται προς την Ουγγαρία μεταναστευτικές ροές, υπονόμευσε τον πρωθυπουργό του Ισραήλ και οδήγησε σε απόλυση διάφορα άτομα που βρίσκονταν σε θέσεις κλειδιά στο Λευκό Οίκο. Για ένα άτομο 87 ετών, αυτά δεν είναι και λίγα.
Το 1990, ο κ. Σόρος ήταν πλήρως εναρμονισμένος με την εποχή του καθώς χρησιμοποίησε τα εκατομμύριά που είχε βγάλει από τη δραστηριότητα του στο χρηματοπιστωτικό τομέα για να υποστηρίξει την μετάβαση στη δημοκρατία στην μετα-κομμουνιστική Ευρώπη και οπουδήποτε αλλού. Όμως τώρα, το παγκόσμιο πολιτικό κλίμα έχει αλλάξει και οι φιλελεύθερες ιδέες υποχωρούν. Για τη νέα γενιά των εθνικιστών από τις ΗΠΑ μέχρι τη Ρωσία και την Ουγγαρία, ο κ. Σόρος γίνει το τέλειο κάθαρμα. Είναι διεθνιστής σε μια εποχή εθνικισμού. Είναι υποστηρικτής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και όχι των δικαιωμάτων των ομάδων. Πρόκειται για τον 29ο πλουσιότερο άνθρωπο στον κόσμο σύμφωνα με τη λίστα του Forbes. Και επιπλέον, είναι Εβραίος, επομένως μπορεί εύκολα να υποδυθεί το ρόλο του σκιώδη και χειριστικού χρηματιστή διεθνούς εμβέλειας, ένας ρόλος ο οποίος κάποτε ανήκε στον Ρότσιλντ.
Ένα από τα πιο απειλητικά στοιχεία της προπαγάνδας κατά του Σόρος φέτος τον συνέδεε εμφανώς με τις παλιές κατηγορίες που προέβαλαν κατά του Ρότσιλντ. Όταν οι εθνικιστές της πολιτικής «Πρώτα η Αμερική» προέβαλαν τις ανησυχίες ότι ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Λευκού Οίκου Μακ Μάστερ προσπαθούσε να εξοβελίσει τους υποστηρικτές που είχαν στο Λευκό Οίκο, δημιούργησαν μια ιστοσελίδα με την ονομασία "McMaster leaks", η οποία έχει ως χαρακτηριστικό σκίτσο τον κ. Mακ Μάστερ, τον οποίο χειρίζονται ως μαριονέτα δύο άλλα σκίτσα τα οποία έχουν τα ονόματα Σόρος και Ρότσιλντ αντίστοιχα.
Το 1989, ένας από τους ευεργετούμενους του Σόρος, ο οποίος είχε λάβει υποτροφία να φοιτήσει στην Οξφόρδη, ήταν ένας νέος Ούγγρος ακτιβιστής, ο οποίος ονομαζόταν Βίκτορ Όρμπαν. Σήμερα, ο ίδιος άνθρωπος είναι πρωθυπουργός της Ουγγαρίας και καταφέρεται εναντίον του ευεργέτη του. Ο Ούγγρος πρωθυπουργός κατήγγειλε το φερόμενο ως «Σχέδιο Σόρος», με το οποίο επιχειρείται να γεμίσει η Ουγγαρία με Μουσουλμάνους. Δεν υπάρχει τέτοιο πλάνο. Αυτό που ισχύει είναι ότι ο κ. Σόρος είναι ένας γενναιόδωρος υποστηρικτής φιλανθρωπικών έργων υπέρ των προσφύγων και έχει υποστηρίξει το πλάνο της ΕΕ για την μετεγκατάσταση των Σύριων προσφύγων κατά μήκος της ΕΕ συμπεριλαμβανομένης και της Ουγγαρίας. Αυτό ήταν ένα αρκετά ισχυρό επιχείρημα για τον κ. Όρμπαν να γεμίσει τη χώρα με αφίσες οι οποίες απεικονίζουν τον Σόρος να χαμογελά και να λέει «Μην αφήσετε τον Σόρος να γελάσει τελευταίος».
Η δαιμονοποίηση του Σόρος στην Ουγγαρία, εκεί όπου γεννήθηκε δεν αποτελεί μεμονωμένη περίπτωση. Πέρυσι, τον είχαν καταγγείλει πολιτικοί αρχηγοί στην ΠΓΔΜ, την Πολωνία, τη Ρουμανία και την Τουρκία ότι λειτουργεί εναντίον τους.
Η Δεξιά στις ΗΠΑ στρέφεται επίσης κατά του Σόρος. Ήδη από το 2007, ο κ. Σόρος είχε χαρακτηριστεί από το ειδησεογραφικό τηλεοπτικό δίκτυο, Fox News, ως ο «Δρ. Κακός όλου του κόσμου όπου υπάρχουν οργανισμοί της Αριστεράς». Οι ρίζες της απέχθειας που υπάρχει για τον Σόρος στις ΗΠΑ ίσως να προέρχεται από την αντίθεση που είχε εκφράσει για τον πόλεμο στο Ιράκ. Η υποστήριξη των φιλελεύθερων θέσεων στις ΗΠΑ καθώς και των διεθνών οργανισμών όπως είναι τα Ηνωμένα Έθνη, πυροδότησε τις ακροδεξιές αντιδράσεις.
Υπάρχει ένα σαφές κοινό σημείο μεταξύ της παγκόσμιας καμπάνιας κατά του Σόρος και των ακροδεξιών τάσεων το οποίο βασίζεται στις ίδιες θεωρίες συνομωσίας. Ωστόσο, κάποιοι σκληροπυρινικοί αρχηγοί έχουν πιο συγκεκριμένους λόγος να φοβούνται ο οργανισμός «Ανοιχτή Κοινωνία» του Σόρος, με τον οποίο χρηματοδοτεί οργανισμούς οι οποίοι προωθούν την Παιδεία, ένα free press Μέσον, τα δικαιώματα των μειονοτήτων και πρωτοβουλίες κατά της διαφθοράς. Το 2015 η κυβέρνηση του Βλαντιμίρ Πούτιν έδιωξε την «Ανοιχτή Κοινωνία» εκτός των ρωσικών συνόρων καθώς δεν υπήρχε πλέον πρόθεση από την πλευρά του οργανισμού να δεχθεί να υποστηρίξει οργανισμούς όπως είναι ο «Memorial», ο οποίος προωθεί την έρευνα για την σοβιετική τροοκρατία.
Οι δραστηριότητες του Σόρος τον έχουν καταστήσει «στόχο» ακόμη και στο Ισραήλ. Ο προφανής αντισημιτισμός σε πολλές καμπάνιες κατά του Σόρος σε ολόκληρο τον κόσμο έχει μικρότερη βαρύτητα για την κυβέρνηση Νετανιάχου, σε σχέση με την υποστήριξη που προσφέρει ο κ. Σόρος στα δικαιώματα των Παλαιστινίων και σε άλλες δραστηριότητες οι οποίες δεν είναι αρεστές στην ισραηλινή Δεξιά.
Η οργή του Ισραηλινού πρωθυπουργού τροφοδοτείται και από ένα άλλο, προσωπικό στοιχείο. Όσο μια έρευνα κατά της διαφθοράς πλησίαζε την «πρώτη οικογένεια» στο Ισραήλ, τόσο μεγάλωνε η χολή κατά του Σόρος. Ο γιος του Νετανιάχου, παραπονέθηκε πρόσφατα ότι η ζωή του απειλείται από τον «Οργανισμό για την Καταστροφή του Ισραήλ», ο οποίος χρηματοδοτείται από τον Σόρος και την ΕΕ.
Οι συνωμοσιολόγοι έχουν μια εξήγηση για όλα. Επομένως η δημοσίευση μιας στήλης από την πλευρά της εφημερίδας Financial Times θα μπορούσε να εκληφθεί ως μια κακοήθης επιρροή που έχει ασκήσει ο ίδιος. Για τυπικούς λόγους, ο αρθρογράφος των FT είχε δύο συζητήσεις με τον κ. Σόρος. Και στις δύο περιπτώσεις, βρισκόντουσαν στο ίδιο δημόσιο πάνελ σε σεμινάρια που διοργανώθηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, μια δεξαμενή σκέψεων την οποία χρηματοδοτεί μερικώς.
Όπως σημειώνει ο αρθρογράφος «δεν είχαμε ποτέ ιδιωτική συζήτηση και σαφώς δεν θα μπορούσε να συμπεριληφθεί στους φίλους μου. Αλλά δεν θα δίσταζα ποτέ να επικροτήσω την φιλανθρωπία του».
