Από φοιτητής ανέβαινα συχνά και τώρα, λίγο για δουλειά, λίγο για διασκέδαση, ο δρόμος μου θα με φέρει στη «νύφη του Θερμαϊκού».
Η αλήθεια είναι ότι κάθε φορά που την επισκέπτομαι, μου αρέσει και περισσότερο. Κάθε φορά μαθαίνω κάτι καινούργιο, κάθε φορά με πηγαίνουν σε ένα διαφορετικό μέρος, κάθε φορά βρίσκω μια λεπτομέρεια που με κάνει να θέλω να επιστρέψω.
Όμως η Θεσσαλονίκη το χάνει στις λεπτομέρειες. Θα μπορούσε να είναι με διαφορά η πιο όμορφη πόλη των Βαλκανίων. Έχει σημεία με φοβερή αρχιτεκτονική, έχει ζωή απαράμιλλη, έχει την παραλία που την κάνει μοναδική.
Έχει όμως και δύο μεγάλα φάουλ, που της στερούν την πρωτιά. Τα #TisSalonikisTaKaka είναι τέτοια που τελικά κάνουν μεγάλη ζημιά.
Πρώτο και μεγαλύτερο, η κίνηση. Κάθε φορά που ανεβαίνω για δουλειά, βρίζω. Για να πάω από το ένα ραντεβού στο άλλο χάνω άπειρο χρόνο. Δεν μπορώ να υπολογίσω τίποτε και συνεχώς καθυστερώ. Τόσο πολύ, που αν ο καιρός το επιτρέπει, πηγαίνω μόνο με τα πόδια. Τι γίνεται όμως όταν βρέχει; Το απόλυτο χάος. Καθυστερήσεις, νεύρα, καυγάδες… Πραγματικά δεν αντέχεται. Οι συγκοινωνίες δεν βολεύουν –ή όταν βολεύουν τοπικά χάνεις άπειρο χρόνο- και οι δρόμοι είναι γεμάτοι αυτοκίνητα. Όσο για το πάρκιν, ξέχασέ το. Δεν βρίσκεις και όταν τα καταφέρεις είσαι μάλλον παράνομος.
Θεωρητικά, κάποια από αυτά θα στρώσουν με το μετρό, αλλά μέχρι τότε, μόνο υπομονή. Σκληρό φάουλ λοιπόν, πιθανότατα και για κάρτα.
Όσο για το δεύτερο, αυτό είναι τα σκουπίδια. Κρίμα, κρίμα για μια τόσο ωραία πόλη να εμφανίζει αυτό το θέαμα. Σε κάθε γωνιά, σε πολυσύχναστους δρόμους, ακόμα και σε σοκάκια, τα σκουπίδια είναι παντού. Τα βλέπεις αλλά και τα μυρίζεις. Και είναι πραγματικά μεγάλο φάουλ, να προσπαθείς να καθίσεις στην πόλη, για δουλειά ή για διασκέδαση και να μην μπορείς να το ευχαριστηθείς. Η ανακύκλωση είναι από διακριτική έως απούσα ενώ οι κάδοι σχεδόν πάντα ασφυκτικά γεμάτοι. Και βέβαια, το να βλέπουν αυτή την εικόνα οι τουρίστες δεν είναι ό,τι καλύτερο για μια πόλη που θέλει να κάνει «πρωταθλητισμό» και σε αυτό τον τομέα.
Η αλήθεια είναι ότι η Θεσσαλονίκη έχει πολλές προοπτικές. Οι επενδύσεις στο λιμάνι, οι αναβαθμίσεις των ξενοδοχείο, τα logistics υπόσχονται πολλά.
Ακόμα και η πεζοδρόμηση της Αγίας Σοφίας είναι μια κίνηση που έδειξε ότι μπορούν να γίνουν πράγματα στην πόλη. Και γιατί να μην προχωρήσει μέχρι την παραλία ή ακόμη και να γίνουν άλλες πεζοδρομήσεις, μαζί βέβαια με τη δημιουργία θέσεων στάθμευσης και βελτίωσης των συγκοινωνιών.
Όμως αν η τοπική κοινωνία δεν προσέξει τις λεπτομέρειες, κινδυνεύει να χάσει το παιχνίδι. Και οι δημοτικές εκλογές είναι μια καλή ευκαιρία για τους πολίτες της Θεσσαλονίκης να βάλουν προτεραιότητες. Ναι, στην πόλη κατεβαίνουν 22 υποψήφιοι δήμαρχοι (!) αριθμός ρεκόρ μου μάλλον εκπλήσσει δυσάρεστα, και πάλι όμως οι κάτοικοι της πόλης οφείλουν να συμμετάσχουν στη διαδικασία, δίνοντας σαφές μήνυμα για τις ανάγκες της πόλης. Ώστε να λύσουν τις λεπτομέρειες και να πάρουν το πρωτάθλημα που δικαιούνται.
