Ανάλυση που δημοσιεύθηκε σήμερα στην ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και εξετάζει το ρόλο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην προώθηση της ανεξαρτησίας των κεντρικών τραπεζών, βρίθει επικριτικών σχολίων και αιχμών για τις παρεμβάσεις του Ταγίπ Ερντογάν στην κεντρική τράπεζα της Τουρκίας. Ωστόσο, η μελέτη των οικονομολόγων Andreas Kern, Bernhard Reinsberg και Matthias Rau-Goehring υποστηρίζει πως το ΔΝΤ θα πρέπει να γίνει ακόμη πιο παρεμβατικό στην αποτροπή των πολιτικών πιέσεων προς τις κεντρικές τράπεζες.
Η ανάλυση αναφέρει πως σε περιόδους οικονομικής αναταραχής, οι κυβερνήσεις βρίσκονται συχνά σε μια κατάσταση όπου δεν έχουν άλλες επιλογές εκτός από το να στραφούν στο ΔΝΤ. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το ΔΝΤ προκειμένου να τις στηρίξει οικονομικά θέτει μια σειρά από όρους. Εκτός των μέτρων δημοσιονομικής λιτότητας, οι κυβερνήσεις συχνά συμφωνούν και νομισματικούς όρους που συνεπάγονται απώλεια ουσιαστικής πολιτικής αυτονομίας έναντι της χάραξης νομισματικής πολιτικής.
Η μελέτη δείχνει πως η εμπλοκή του ΔΝΤ και ιδίως οι προϋποθέσεις που θέτει για την ανεξαρτησίας των κεντρικών τραπεζών μπορούν να συμβάλουν θετικά.
Χρησιμοποιώντας ένα μοναδικό σύνολο δεδομένων που περιλαμβάνει λεπτομερείς πληροφορίες για έως και 124 χώρες μεταξύ του 1980 και του 2012 και εστιάζει στις μεταρρυθμίσεις που σχετίζονται με την ανεξαρτησία των κεντρικών τραπεζών και τα προαπαιτούμενα του ΔΝΤ, η μελέτη καταδεικνύει ότι οι στοχευμένοι όροι χρηματοδότησης εκ μέρους του ΔΝΤ διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην προώθηση της ανεξαρτησίας της κεντρικής τράπεζας.
Σε αυτό το σημείο οι συντάκτες της μελέτης υποστηρίζουν πως ο ρόλος του ΔΝΤ στο σκέλος της διασφάλισης της ανεξαρτησίας των κεντρικών τραπεζών θα πρέπει να αλλάξει σημαντικά στο μέλλον και να γίνει πιο παρεμβατικός.
Επικαλούνται δε αναφορά που είχε κάνει η Κριστίν Λαγκάρντ σε συνέντευξή της κληθείσα να σχολιάσει την παρεμβατικότητα του Προέδρου Ερντογάν στην νομισματική πολιτικής της Τουρκίας. Η επικεφαλής της ΕΚΤ - και πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ - είχε δηλώσει πως «όσον αφορά στη νομισματική πολιτική, είναι πάντα καλύτερο για όλους τους πολιτικούς ηγέτες να αφήνουν τους διοικητές της κεντρικής τράπεζας να κάνουν τη δουλειά που πρέπει να κάνουν».
Στη βάση αυτή οι συντάκτες της μελέτης αναφέρουν πως εκτός από τη συνέχιση της παροχής τεχνικής βοήθειας σε χώρες που στοχεύουν στην ενίσχυση των νομισματικών τους πλαισίων, σε περιόδους λαϊκιστικών κινημάτων που απειλούν την πολιτική ανεξαρτησία των κεντρικών τραπεζών, το ΔΝΤ πρέπει να καταστεί μια ακόμη πιο σημαντική άγκυρα πολιτικής για την αποτροπή των πολιτικών πιέσεων προς τις νομισματικές αρχές.
