Όπως τελικά έγινε γνωστό, η Colonial Pipeline στα μέσα της εβδομάδας υποχώρησε στην πίεση των χάκερ της DarkSide και προχώρησε στην πληρωμή λύτρων ποσού περίπου 5 εκατ. δολαρίων, τα οποία αποπλήρωσε σε bitcoins (75 περίπου bitcoins).
Η κίνηση του αγωγού δεν έχει αποκατασταθεί ακόμα και με βάση τις εξελίξεις, έχει ανοίξει μια τεράστια συζήτηση για το κόστος αυτής της επίθεσης σε δύο επίπεδα: πρώτο στο επίπεδο της κυβερνοασφάλειας των ΗΠΑ και δεύτερον, στο κόστος των επιθέσεων προς τις ιδιωτικές εταιρείες ως ζήτημα του συνόλου της οικονομίας. Πίσω από τα δύο προβλήματα που φαίνεται να συζητούν όλοι αναδύεται κι ένα τρίτο. Η τεράστια εξάρτηση των ΗΠΑ από το πετρέλαιο που δημιουργεί προβλήματα -τελικά- εσωτερικής διανομής ενέργειας και ενεργειακής επάρκειας.
Έπρεπε η Colonial Pipeline να πληρώσει τα λύτρα;
Η συζήτηση αυτή, λίγο πολύ, έχει να κάνει με την προσπάθεια που κάνει το αμερικάνικο κράτος να οικοδομήσει μια «κουλτούρα» κυβερνοασφάλειας στην οποία τα θύματα ransomware είτε είναι μεμονωμένα άτομα, είτε μεγάλες εταιρείες δεν θα πληρώνουν λύτρα. Άρχισαν πολλοί να αναρωτιούνται αν αυτό θα κάνει τους κυβερνοτρομοκράτες πιο «άπληστους» και θα επιφέρει σημαντικά χτυπήματα στις μεγάλες επιχειρήσεις.
Αρχικά, να πούμε ότι η Colonial Pipeline δεν πλήρωσε κάποιο δυσθεώρητο ποσό με βάση και τον τζίρο της και τα προσωπικά στοιχεία όσων τη διαχειρίζονται. Σύμφωνα με τα οικονομικά αποτελέσματα που έχουν κατατεθεί στην Ομοσπονδιακή Ρυθμιστική Επιτροπή Ενέργειας, η Colonial Pipeline Company έχει περιουσιακά στοιχεία 3,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων (έναντι 2,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων μακροπρόθεσμου χρέους) και καθαρό εισόδημα 420 εκατομμυρίων δολαρίων πέρυσι σε έσοδα 1,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Τα τελευταία δύο χρόνια, η εταιρεία έχει διανείμει 820 εκατομμύρια δολάρια σε μερίσματα στους ιδιοκτήτες της, ενώ η οικογένεια Koch, που την ελέγχει σε ποσοστό 28%, έχει περιουσία που εκτιμάται στα 100 δισεκατομμύρια δολάρια.
Το αποτέλεσμα τέτοιων διαπραγματεύσεων, όσο μένουν σε τέτοια «μικροποσά», λοιπόν δεν αφορούν την Colonial Pipeline και εταιρείες αντίστοιχες του μεγέθους της. Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει τέτοια διασύνδεση με πολλούς παράγοντες, που η πραγματική ζημιά από τέτοιες επιθέσεις είναι αδύνατον να προσδιοριστεί με ακρίβεια. Στην περίπτωση της Colonial Pipeline, συνυπολογίζουμε την αύξηση των τιμών των καυσίμων, την αύξηση των μεταφορών μέσω φορτηγών, την επιρροή των τιμών του μπρεντ, το κόστος της κυβερνοασφάλειας και την επίδραση στους καταναλωτές. Πραγματικά είναι αδύνατον να υπολογιστεί κάποιο ποσό. Μπορούμε όμως να καταλάβουμε, ποιος πληρώνει τα περισσότερα...
Το βάρος πέφτει στην κοινωνία και στους ενδιάμεσους
Αυτό που αποδεικνύει η περίπτωση της Colonial Pipeline είναι ότι στον μεταμοντέρνο οικονομικό μας κόσμο, καμιά εταιρεία δεν μπορεί να στέκεται αφ’ εαυτού της ως μεγάλη. Επειδή λειτουργεί σε ένα σύμπλεγμα από συνεργασίες και αλληλεπιδράσεις με άλλες εταιρείες μπορεί και ηγείται ή όχι του τομέα της. Αυτό δεν αφορά μόνο το κέρδος αλλά και την κυβερνοασφάλεια. Η απόδειξη του χτυπήματος στην Colonial Pipeline δηλώνει κάποιο κενό ασφαλείας μέσα σε αυτό το τεράστιο δίκτυο συνεργατών που δημιουργούν το οικοδόμημα πάνω στο οποίο στηρίζεται η Colonial Pipeline.
Τέλος, πρέπει να θυμόμαστε ότι το πετρέλαιο και το αέριο πρέπει να ρέουν, δεν μπορούν γενικά να αποθηκεύονται. Έτσι, όταν η ικανότητα διαμετακομιδής των ενεργειακών αγαθών μειώνεται (για οποιονδήποτε λόγο) τότε όλο το υπόλοιπο σύστημα αντιμετωπίζει τρελή άνοδο αξιών. Η περίπτωση του Evergreen στο Σουέζ υπήρξε χαρακτηριστική στιγμή αυτού του προβλήματος. Τότε, η κοινωνία αναλαμβάνει να πληρώσει τα σπασμένα με αυξημένες τιμές. Στις ΗΠΑ αυτή τη στιγμή, σε ορισμένες πολιτείες, υπάρχει αναφορά για μια ραγδαία αύξηση της τιμής της βενζίνης στα 3,05 δολάρια το γαλόνι όταν πριν μια εβδομάδα ήταν στα 2,8 δολάρια και πριν την κρίση στο Σουέζ ήταν κοντά στα 2,5.
Εκτός από τους καταναλωτές, πρόβλημα έχουν και οι μικρότερες εταιρείες. Έτσι, αν τα 5 εκατομμύρια δολάρια που έδωσε η Colonial Pipeline δεν πιάσουν τόπο άμεσα, τότε οι μικρότερες εταιρείες που εμπλέκονται στη διανομή ενέργειας στις ΗΠΑ από τον αγωγή Colonial Pipeline, θα χτυπηθούν σκληρά, την ώρα που η Colonial Pipeline έχει ήδη κοστολογίσει χαμηλά τις συνέπειες της κυβερνοεπίθεσης, εφόσον πλήρωσε τα λύτρα.
Η λύση είναι αφενός να γίνει μεγαλύτερη διασπορά και όχι τόση συγκέντρωση στους κλάδους της ενέργειας και αφετέρου να υπάρξει σταδιακή απεξάρτηση από το πετρέλαιο και μετάβαση σε νέες τεχνολογίες παραγωγής ενέργειας. Έτσι, θα διαμοιραστεί το βάρος της μεταφοράς ενέργειας σε πολλούς και η όποια αθέμιτη πρακτική θα αντιμετωπίζεται με κερδισμένη την κοινωνία.
