Το έχουμε γράψει στο παρελθόν και –όπως φαίνεται- θα το ξαναγράψουμε και στο μέλλον. Η πορεία εξόδου της Κύπρου από τα μνημόνια και η επιστροφή της χώρας στην κανονικότητα οφείλει να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση για την Ελλάδα. Πλέον, ακόμη μια κυπριακή επιτυχία έρχεται να επιβεβαιώσει του λόγου το αληθές.
Πριν από λίγες μόνο ημέρες, η Κύπρος εξέδωσε επταετές ομόλογο και δανείστηκε 850 εκατ. ευρώ με απόδοση 2,8%. Μάλιστα, τόσο δελεαστική ήταν η έκδοση, που προσείλκυσε προσφορές συνολικού ύψους 3,7 δισ. ευρώ, δηλαδή είχε υπερκάλυψη 4,35 δισ. ευρώ. Σε μια χρονική συγκυρία που και η Ελλάδα αναζητά «διάδρομο» προς τις αγορές, το κυπριακό μοντέλο είναι το ιδανικό παράδειγμα. Καθώς μάλιστα η Κύπρος έχει μείνει και αυτή εκτός Ποσοτικής Χαλάρωσης από το 2016 (καθώς δεν εφαρμόζει κάποιο Μνημόνιο), οι ομοιότητες είναι οφθαλμοφανείς.
Τα κοινά σημεία όμως σταματούν εδώ. Για να βγει στις αγορές με αυτούς τους όρους και αυτή την αποδοχή, η Κύπρος είχε κάνει πολύμηνη προετοιμασία. Όχι μόνο ως προς το (αναγκαίο) «μασάζ» των υποψήφιων επενδυτών, αλλά και ως προς τη γενικότερη βελτίωση της χώρας ως επενδυτικό προορισμό. Κάτι που δεν είναι καθόλου εύκολο, όταν οι μνήμες από το κούρεμα των καταθέσεων είναι ακόμα νωπές. Και όμως, οι Κύπριοι έδειξαν πως με συντεταγμένη δουλειά και πολιτική σύμπνοια είναι σαφώς εφικτό να βγεις από την οικονομική κρίση.
Στον αντίποδα, η Ελλάδα παλεύει την έξοδο στις αγορές αισίως από το 2014. Βέβαια, στο ενδιάμεσο έφτασε σαφώς πιο κοντά στην έξοδο από το ευρώ, αλλά τουλάχιστον αυτό το σενάριο φαίνεται πως ανήκει στο παρελθόν. Από εκεί και πέρα όμως, είναι προφανές ότι οι λέξεις «στρατηγική» και «συνεννόηση» λείπουν ευρύτερα από τον πολιτικό κόσμο αλλά και το οικονομικό επιτελείο. Μέχρι πριν λίγες εβδομάδες δίναμε τον «υπερ πάντων αγώνα» για να ενταχθούμε στην Ποσοτική Χαλάρωση. Τώρα που το ενδεχόμενο αυτό μετατίθεται για το τέλος του χρόνου –και υπό προϋποθέσεις- το QE απέκτησε «συμβολική σημασία».
Προφανώς με παλινωδίες και σπασμωδικές κινήσεις, δεν μπορείς να ξανακερδίσεις την εμπιστοσύνη των επενδυτών. Και ως προς αυτό, οι αγορές είναι αμείλικτες. Αν «μυρίσουν αίμα», σε τιμωρούν, όπως και έκαναν στο παρελθόν. Εφόσον λοιπόν –και σωστά- θέλεις να στραφείς προς αυτές, οφείλεις να έχεις σχέδιο και πρόγραμμα. Και να το υλοποιήσεις συντεταγμένα, με σαφή μηνύματα. Όπως ακριβώς έκανα οι Κύπριοι. Και ιδού το αποτέλεσμα.