Τα τελευταία χρόνια, σχεδόν κάθε Υπουργός που αναλάμβανε τα ηνία του Υπουργείου Δημοσίων Έργων, εξήγγειλε και από μία εκτεταμένη ανάπλαση υποβάθμισμένης ή μη περιοχής της Αθήνας.
Αν οι αναπλάσεις αυτές γινόταν πραγματικότητα, τότε η Αθήνα θα είχε πολύ διαφορετικό πρόσωπο, από αυτό που όλοι σήμερα γνωρίζουμε. Όμως, καμμία από αυτές τελικά δεν προχώρησε.
Ανάπλαση Πανεπιστημίου
Τον περασμένο Ιούλιο ακυρώθηκε και τυπικά η ανάπλαση της οδού Πανεπιστημίου, καθώς η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, έκανε δεκτή την προσφυγή του τέως προέδρου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος Ιωάννη Αλαβάνου και ακόμα 55 πολιτών, που στρέφονταν κατά του έργου.
Η Ολομέλεια έκρινε παράνομη την απόφαση (12.2.2014) του υπουργού Περιβάλλοντος, με την οποία εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι για «την ανασυγκρότηση του κέντρου της Αθήνας με άξονα την οδό Πανεπιστημίου».
Η απόφαση κρίθηκε παράνομη καθώς, σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης, «πέραν του ότι εκδίδεται υπό μορφή έγκρισης περιβαλλοντικών όρων έργου, ενώ αποτελεί πρωτίστως πρόγραμμα ή σχέδιο», ο σχεδιασμός της είναι μερικά αντίθετος με τον ισχύοντα κατά την έκδοση του Ρυθμιστικού Σχεδίου της Αθήνας (ν.1515/85) και με το ισχύον Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του Δήμου Αθηναίων (εγκρίθηκε το 1988).
Η εξέλιξη αυτή έδωσε τέλος σε ένα από τα λίγα σχέδια για την Αθήνα που συζητήθηκαν τόσο πολύ τα τελευταία χρόνια. Το έργο δρομολογήθηκε το 2010 από το τότε υπουργείο Περιβάλλοντος, το οποίο ανέθεσε στο Ιδρυμα Ωνάση να πραγματοποιήσει διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό (το 2012) και να εκπονήσει ιδίοις εξόδοις τις απαραίτητες (33 στον αριθμό) μελέτες.
Οι μελέτες ολοκληρώθηκαν τον Φεβρουάριο του 2014 και κατόπιν εγκρίθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι του έργου (που προσεβλήθησαν στο ΣτΕ και ακυρώθηκαν). Στόχος του σχεδίου ήταν η ανάπλαση της οδού Πανεπιστημίου, η οποία έκλεινε σε όλο το μήκος της για τα Ι.Χ. (αλλά όχι και για τη συγκοινωνία και τα ταξί), δεχόμενη τη συνέχιση της γραμμής του τραμ μέχρι το Πεδίον του Αρεως. Τον ρόλο της (κυκλοφοριακά) θα αναλάμβανε η οδός Ακαδημίας με την αντιδρόμησή της, ενώ ο κυκλοφοριακός χάρτης της ευρύτερης περιοχής θα ανασυντασσόταν, με μονοδρομήσεις, πεζοδρομήσεις και άλλες παρεμβάσεις.
Οι κυκλοφοριακές επιπτώσεις της ανάπλασης της Πανεπιστημίου βρέθηκαν από την αρχή στο επίκεντρο έντονης κριτικής (όπως και η επιλογή να υποκατασταθεί το Δημόσιο από το Ιδρυμα Ωνάση στη διεξαγωγή διαγωνισμού για δημόσιο έργο). Οπως υποστήριζαν οι προσφεύγοντες, το κλείσιμο της Πανεπιστημίου για τα Ι.Χ. θα επιβάρυνε υπέρμετρα περιοχές κατοικίας του κέντρου όπως το Κολωνάκι και τα Εξάρχεια. Επίσης, εκφράστηκε ο φόβος ότι η οδός θα μετατρεπόταν σε «νεκρή ζώνη» τη νύχτα.
Ανάπλαση Φαληρικού Μετώπου
Άδοξο τέλος είχαν τα φιλόδοξα κυβερνητικά σχέδια για την ανάπλαση του παραλιακού μετώπου του Φαληρικού όρμου. Το 2014 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έστειλε τελεσίγραφο στην κυβέρνηση απαιτώντας την απένταξη του έργου από το ΕΣΠΑ.
Το σχέδιο το οποίο είχε παρουσιάστεί το 2011, προέβλεπε τη δημιουργία πάρκου έκτασης 760 στρεμμάτων στην παραλιακή της Αθήνας, από το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας μέχρι το κλειστό του τάε κβο ντο, με μεταμόρφωση μεγάλου μέρους της παραλιακής ζώνης.
Η Ολοκληρωμένη Ανάπλαση του Φαληρικού μετώπου βασίστηκε σε σχέδια του ιταλού αρχιτέκτονα Renzo Piano. Οι μελέτες του έργου εκπονήθηκαν με δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος.
Aνάπλαση Δραπετσώνας
Στα χαρτιά έχει μείνει και η διπλή ανάπλαση της Δραπετσώνας. Η μετατροπή της έκτασης των 650 στρεμμάτων σε πάρκο πρασίνου, έχει προκαλέσει την έντονη αντίδραση των επιχιερηματιών που κατέχουν κομμάτια της έκτασης.
Η επιχείρηση ανάπλασης της Δραπετσώνας έχει ξεκινήσει προ δεκαετίας, με πολλές ιδέες (μεταξύ αυτών και η δημιουργία φόρμουλας 1) να έχουν πέσει στο τραπέζι.
Μάλιστα η μελέτη προέβλεπε τη χρήση του υπάρχοντος οδικού δικτύου κατά 70% με το υπόλοιπο 30% να κατασκευάζεται μέσα στο χώρο των 640 στρεμμάτων της περιοχής του πρώην εργοστασίου των Λιπασμάτων.
Επίσης προέβλεπε ότι όλο το παραλιακό κομμάτι αυτής της έκτασης θα μετατρεπόταν σε μαρίνες για γιωτ και υδροπλάνα και η πρόσβαση στο κοινό θα ήταν «ελεύθερη» με κάρτες εισόδου ενώ επίσης, προβλεπόταν η κατασκευή ξενοδοχειακής εγκατάστασης 5 αστέρων, μουσείο μυθολογίας, ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο, μεγάλες αθλητικές εγκαταστάσεις - ανάλογες του υψηλού τουρισμού που θα προσέλκυε η Formula 1.
Ανάπλαση Ελληνικού
Το πρώτο σχέδιο ανάπλασης του Ελληνικού παρουσιάστηκε το 2006 από τον τότε Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιά.
Σύμφωνα με την παρουσίαση που είχε γίνει στην έκταση τωβν 5.000 στρεμμάτων του Ελληνικού, θα κατασκευαζόταν πάρκο το οποίο θα θα περιελάμβανε, χώρους πρασίνου, περιπάτου, ελεύθερους χώρους συγκέντρωσης. Επίσης προβλεπόταν η αξιοποίηση 1000 στρεμμάτων για ήπια οικιστική ανάπτυξη και εμπορική εκμετάλλευση. Τελικά το σχέδιο ναυάγησε αφού ποτέ δεν βρέθηκαν τα απαραίτητα κονδύλια.
Διπλή ανάπλαση Βοτανικού
Η διπλή ανάπλαση του Βοτανικού - Αλεξάνδρας προκάλεσε την αρχή του τέλος για την γνωστή εταιρεία real estate Μ. Βωβός.
Το σχέδιο της Διπλής Ανάπλασης είχε εγκριθεί το 2013. Προέβλεπε στη Λ. Αλεξάνδρας την ανέγερση αθλητικού μουσίου –εντευκτήριο, χώρο αναψυχής και εστίασης καθώς και την κατασκευή υπόγειων χώρων στάθμευσης οχημάτων χωρητικότητας 700 θέσεων.
Στην περιοχή του Ελαιώνα θα ανεγείροταν το νεο ποδοσφαιρικό γήπεδο του Παναθηναϊκού χωρητικότητας 40.000 θέσεων, αθλητικές εγκαταστάσεις της ομάδας του τριφυλλιού, αθλητικές εγκαταστάσεις του Δήμου Αθηναίων, υπόγειοι χώροι στάθμευσης 450 θέσεων κ.α.
Στο γήπεδο ποδοσφαίρου εκτός από τις κυρίως αθλητικές δραστηριότητες και τις βοηθητικές τους εξυπηρετήσεις , θα υπήρχαν και οι χώροι ιατρικής υποστήριξης και αποκατάστασης αθλητών, αίθουσες πολλαπλών χρήσεων, χώροι εστίασης, εμπορικές χρήσεις , πολυλειτουργικοί χώροι άθλησης, αθλητικοί ξενώνες , χώροι φιλοξενίας, χώροι συνάθροισης κοινού, χώροι εξυπηρέτησης Τύπου και ΜΜΕ.
Μετά από προσφυγές και δικαστικές διενέξεις, ο δήμαρχος Αθηναίων Γ. Καμίνης παρέπεμψε το θέμα στις ελληνικές καλένδες.
