Το 25% των θέσεων εργασίας που καταγράφονται στην ΕΡΓΑΝΗ αφορά σε απασχόληση με χαμηλούς μισθούς, περιλαμβανομένου του κατώτατου και του υποκατώτατου, υποστηρίζει ο ΣΕΒ στο Δελτίο του με θέμα τον κατώτατο μισθό.
Μάλιστα, αυτή η αύξηση επικεντρώνεται σε συντριπτικό βαθμό σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και σε κλάδους όπως το εμπόριο και η εστίαση, που έχουν αυξημένη ένταση χρήσης της μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης, αλλά και μια παράδοση καταβολής χαμηλών αποδοχών.
Ενδεικτικό της σαρωτικής επέκτασης των χαμηλών μισθολογίων είναι το γεγονός πως το διάστημα 2014-2017 οιθέσεις εργασίας που αμείβονται με 501-600 ευρώ (μισθολογική κλάση που περιλαμβάνει και τους αμειβόμενους στον κατώτατο και υποκατώτατο μισθό) αυξήθηκαν κατά 48,7%.
Όπως υποστηρίζει ο Σύνδεσμος που συμμετέχει στη διαβούλευση ως κοινωνικός εταίρος, «μια αύξηση του κατώτατου μισθού, ειδικά αν είναι μεγάλη, θα επηρεάσει σημαντικό μέρος της αγοράς εργασίας, και μάλιστα σε επιχειρήσεις που λόγω της εντατικής προσφυγής σε θέσεις εργασίας μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης βρίσκονται σε θέση να προχωρήσουν σε εύκολη υποκατάσταση πλήρους με μερική, ή εκ περιτροπής απασχόληση, ή και ημιδηλωμένη απασχόληση».
Μάλιστα ο ΣΕΒ καλεί το υπουργείο Εργασίας να προσθέσει ακόμη ένα άρθρο στο ν/σ που συζητείται αυτές τις μέρες στη Βουλή για τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των ελεύθερων επαγγελματιών, με αντικείμενο τη μείωση εισφορών και των μισθωτών.
Τα στοιχεία του ΕΡΓΑΝΗ
Σύμφωνα με την ανάλυση που έχει κάνει ο ΣΕΒ βάσει των στοιχείων του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ, περίπου ένας στους τέσσερις απασχολουμένους το 2017 αμείβεται με ποσό μέχρι 500 ευρώ.
Οι κλάδοι που βρίσκονται στις τρεις πρώτες θέσεις απασχόλησης με κατώτατο και υποκατώτατο μισθό (εστίαση με 25,5% των απασχολούμενων με κατώτατο και υποκατώτατο μισθό, χονδρικό και λιανικό εμπόριο 22,71%) είναι οι κλάδοι που εμφανίζονται και στην πρώτη δεκάδα των κλάδων με την μεγαλύτερη μεταβολή της συνολικής απασχόλησης και αντιπροσωπεύουν το 52% (89 χιλιάδες περίπου) των νέων θέσεων που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό την περίοδο 2014-2017 (171 χιλ. νέες θέσεις εργασίας).
Συνολικά, το 77,14% των εργαζόμενων με κατώτατο και υποκατώτατο μισθό απασχολούνται σε πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις. Στις μεσαίες επιχειρήσεις ο λόγος αυτός γίνεται 1 στους 2 και στις μεγάλες επιχειρήσεις 1 στους 10 εργαζόμενους.
Παρατηρείται τάση μείωσης τόσο του μέσου (€982,4 το 2017 αντί €1.011,2 το 2014) όσο και του διάμεσου μισθού (€812,4 το 2017 αντί €854,7 το 2014) για την περίοδο 2014-2017. Δηλαδή η ψαλίδα μεταξύ κατώτατου και διάμεσου μισθού μειώνεται (κατώτατος ως ποσοστό 72% του διάμεσου) γεγονός που φέρνει πιο κοντά το μέσο εργαζόμενο στο επίπεδο του κατώτατου μισθού, που σημαίνει ότι μεταβολές στον κατώτατο μισθό επηρεάζουν άμεσα μεγαλύτερο αριθμό εργαζομένων.
Αξιοσημείωτη είναι η αύξηση του μέσου (€1.502 το 2017 αντί €1.286,6 το 2014) αλλά και του διάμεσου μισθού (€1.092 το 2017 αντί €887 το 2014) την εξεταζόμενη περίοδο στον κλάδο της δημόσιας διοίκησης, για τον οποίο το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ καταγράφει κυρίως τους συμβασιούχους και μετακλητούς υπαλλήλους.
Οι μισθοί στη μεταποίηση (€1.111,4 έναντι μέσου μισθού €982,4 στο σύνολο των κλάδων) είναι υψηλότεροι κατά 13% του μέσου όρου του συνόλου των κλάδων, ενώ στην εστίαση (€366,8) είναι χαμηλότεροι κατά 63% και στο λιανικό εμπόριο (€757,1) χαμηλότεροι κατά 23% του μέσου όρου. Η ίδια εικόνα παρατηρείται και στην περίπτωση του διαμέσου μισθού για την περίοδο 2014-2017.
Το μεγαλύτερο μερίδιο των απασχολουμένων (60% περίπου) συγκεντρώνεται στις ηλικίες 25-44 ετών, μερίδιο που όμως φαίνεται υποχωρεί. Αυτό προκύπτει καθώς παρουσιάζεται υψηλότερος ρυθμός αύξησης της απασχόλησης στις ηλικίες 44+ αλλά και στις ηλικίες κάτω των 24. Τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνουν τις συνέπειες του brain drain στον οικονομικά ενεργό πληθυσμό της χώρας και κυρίως στις ηλικίες 25-44 ετών.
Ο κύριος όγκος των θέσεων εργασίας που καταγράφει το ΕΡΓΑΝΗ αφορά το καθεστώς πλήρους απασχόλησης (67,7%), μέγεθος που όμως υποχωρεί ελαφρά τα τελευταία δύο χρόνια (2016-2017) ενώ το μερίδιο των θέσεων εργασίας μερικής απασχόλησης αυξάνεται ελαφρά και πλέον διαμορφώνεται στο 28,4%.
Κάθε θέση εργασίας που δημιουργείται δεν ταυτίζεται με έναν μοναδικό απασχολούμενο, καθώς ενδεικτικά ένας εργαζόμενος μπορεί να δουλεύει σε 2 ή και 3 θέσεις μερικής απασχόλησης. Έτσι διατηρείται χαμηλός ο εθνικός δείκτης απασχόλησης (55% έναντι 69% στην Ε.Ε.). Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο παρά την αύξηση του αριθμού των θέσεων εργασίας συνολικά ο αριθμός των εργαζόμενων σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ παραμένει κάτω από τα προ κρίσης επίπεδα .
Οι θέσεις πλήρους απασχόλησης σημείωσαν αύξηση (9,11%) στην μεταποίηση κατά την εξεταζόμενη περίοδο, ενώ στους κλάδους εστίαση-καταλύματα εμφάνισαν μικρή μονοψήφια μείωση. Αντιθέτως, οι θέσεις μερικής απασχόλησης σημείωσαν μεγάλη αύξηση στο εμπόριο (18,3%) και την εστίαση (29,6%).
Το 2014-2017 καταγράφεται υψηλή ποσοστιαία μεταβολή (+48,7%) στις θέσεις εργασίας που αμείβονται με 501-600 ευρώ, μισθολογική κλάση που περιλαμβάνει και τους αμειβόμενους στον κατώτατο και υποκατώτατο μισθό. Σε απόλυτα μεγέθη την μεγαλύτερη μεταβολή (28,51%, αύξηση κατά 108.227 εργαζόμενους) σημειώνουν οι θέσεις εργασίας στο μισθολογικό κλιμάκιο 0-500 ευρώ, το οποίο περιλαμβάνει και τις θέσεις εργασίας μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης.
«Η Ελλάδα ούτε μπορεί, ούτε πρέπει, να προσδοκά να επιστρέψει στο 2008, όσον αφορά την δομή της απασχόλησης. Μεταξύ 2008 και 2013 χάθηκαν 900.000 θέσεις εργασίας. Αυτή η απώλεια δεν μπορεί να αντιστραφεί με την κυριολεκτική έννοια, οι νέες θέσεις εργασίας δεν μπορούν να δημιουργηθούν εκεί που χάθηκαν οι παλιές, διότι πολλές από αυτές δεν ήταν βιώσιμες. Θα πρέπει να δημιουργηθούν καινούργιες, σε διαφορετικές δραστηριότητες, για να καταφέρουν να είναι βιώσιμες», καταλήγει στο Δελτίο του ο ΣΕΒ.
Μάλιστα αναφέρει πως οι πρωταρχικές πηγές της βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης και απασχόλησης βρίσκονται στους κλάδους που παράγουν διεθνώς εμπορεύσιμα αγαθά και υπηρεσίες, δηλαδή στη μεταποίηση, στις νέες τεχνολογίες, στον τουρισμό, στις διεθνείς μεταφορες, κοκ.
