Ροή
Είναι ο άνθρωπος που έμαθε την Ευρώπη να τρώει συσκευασμένο κρουασάν. Ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος, ή αλλιώς ο ιδιοκτήτης της Chipita έχει καταφέρει μέσα σε λίγα χρόνια να επεκτείνει τις δραστηριότητες του σε 35 χώρες του εξωτερικού.
Mέσα σε λίγα χρόνια ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος έχει καταφέρει να κάνει την Chipita έναν από τους μεγαλύτερους ελληνικούς Ομίλους τροφίμων.
Όπως δήλωσε προ ημερών ο ίδιος στο event καινοτομίας Disrupt Greece στις πρώην εγκαταστάσεις της Παπαστράτος στον Πειραιά ««Είμαι πολύ σίγουρος ότι το επόμενο χρονικό διάστημα, δεν μπορώ να προσδιορίσω… μήνα ή μέρα, αλλά μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, θα ζήσουμε το φαινόμενο του ελατηρίου. Η ελληνική οικονομία θα εκτιναχτεί. Η κοινωνία έχει ωριμάσει και δείχνει ότι κατανοεί τις εξελίξεις».
Αυτή την οικονομική συγκυρία φαίνεται πως είναι έτοιμος να εκμεταλλευτεί ο ίδιος, προχωρώντας σε νέες εξαγορές εταιρειών με στόχο την είσοδο του σε νέες κατηγορίες προϊόντων.
Έτσι μετά την εξαγορά της αλλαντοβιομηχανίας Νίκας, ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος έχει βάλει στο στόχαστρο και την βιομηχανία αλλαντικών ΒΙ.Κ.Η.
Οι συζητήσεις μεταξύ του κ. Θεοδωρόπουλου και των ιδιοκτητών της αλλαντοβιομηχανίας ΒΙ.Κ.Η της οικογένειας Παπαγιάννη είχαν ξεκινήσει στις αρχές του έτους, αλλά είχαν παγώσει.
Πλέον Θεοδωρόπουλος και οικογένεια Παπαγιάννη, έχουν ξεκινήσει εκ νέου διαβουλεύσεις, οι οποίες δεν αποκλείεται να έχουν θετική κατάληξη για την εξαγορά της αλλαντοβιομηχανίας, η οποία αν και έχει ένα ικανοποιητικό μερίδιο αγοράς (περί το 6%), πιέζεται ωστόσο από τον υψηλό δανεισμό.
Η ΒΙ.Κ.Η εδρεύει στην Άρτα και αποτελεί μια πλήρως καθετοποιημένη ελληνική μονάδα, η οποία διαθέτει δικό της χοιροστάσιο, ενώ συνεργάζεται με δίκτυο 50 κτηνοτρόφων της περιοχής προκειμένου να προμηθεύεται την πρώτη ύλη, ενώ ταυτόχρονα λειτουργεί δικό της σφαγείο.
Και στην υδροπονική καλλιέργεια ντομάτας
Εκτός από του κρουασάν ο Σπύρος Θεοδωρόπουλος από το 2011 έχει εισέλθει και στην καλλιέργεια ντομάτας. Μαζί με τους Σταύρο Νένδο (Select Αρτοσκευάσματα), Αχιλλέα Φώλια και Μιχάλη Αραμπατζή (Ελληνική Ζύμη) και Θέμη Μακρή ίδρυσαν στη Δράμα τη Wonderplant, μονάδα υδροπονικής καλλιέργειας ντομάτας, ενώ ετοιμάζουν και άλλες επενδύσεις πάνω σε αυτόν τον κλάδο. Συγκεκριμένα, εξετάζεται η δημιουργία 4-5 αντίστοιχων υδροπονικών μονάδων των 200 στρεμμάτων η καθεμιά, στη Bόρεια Eλλάδα, επένδυση ύψους 200 εκατ. ευρώ.
Μάλιστα, για τη χρηματοδότησή της, εκτός από ίδια κεφάλαια, δεν αποκλείεται να γίνει χρήση και του περίφημου πακέτου Γιούνκερ. Στόχος της εν λόγω επένδυσης είναι η αύξηση της παραγωγικής δυναμικότητας της Wonderplant κατά 40%, δίνοντας περαιτέρω ώθηση στην εταιρία που το 2015 υπερδιπλασίασε την καθαρή κερδοφορία της (2,2 εκατ. ευρώ από 1 εκατ. το 2014), ενώ ο τζίρος ξεπέρασε τα 17 εκατ. ευρώ.
Το χτίσιμο μιας αυτοκρατορίας
Για τον Σπύρο Θεοδωρόπουλο, λίγοι είναι εκείνοι που γνωρίζουν ότι αν δεν είχαν συμβεί κάποια πράγματα στην ζωή του… η επιχειρηματική του πορεία θα ήταν σήμερα διαφορετική.
Όπως για παράδειγμα το 1967, όταν ένας τσακωμός με τους θείους του τον αναγκάζει σε ηλικία 23 ετών να αποχωρήσει από την Recor, μία οικογενειακή επιχείρηση γλυκισμάτων και γαλακτοκομικών προϊόντων και να αναζητήσει την τύχη του αλλού.
Το 1986 ο κ. Θεοδωρόπουλος, αναλαμβάνει Διευθύνων Σύμβουλος στην Interia, εταιρεία παραγωγής και εμπορίας πραλίνας φουντουκιού, με έντονη εξαγωγική δραστηριότητα.
Την ίδια χρονιά, εξαγοράζει το 50% των μετοχών της Chipita μιας εταιρείας παραγωγής snacks (γαριδάκια), ενώ το 1989 αποκτά και το υπόλοιπο 50%.
Το 1990 έτος – ορόσημο για τον ίδιο θα βρεθεί στο δρόμο του ο Κωνσταντίνος Καψάσκης της Τράπεζας Εργασίας και ο επενδυτικός όμιλος Eurohellenic (Olayan, De Benedetti, Alpha Finance και ΤΙΤΑΝ), οι οποίοι θα πιστέψουν στο όραμα του και θα επενδύσoυν στην Chipita η οποία με τα κεφάλαια αυτά ξεκινά στην Ελλάδα την παραγωγή συσκευασμένου κρουασάν.
Η πορεία της Chipita την επόμενη τετραετία ήταν αλματώδης. To 1994 περνάει την πόρτα του Ελληνικού Χρηματιστηρίου, ενώ τα επόμενα 16 έτη η εταιρεία αναπτύσσει αρκετά νέα προϊόντα και επεκτείνεται σε πολλές χώρες τoυ εξωτερικού, από την Ρωσία και την Νιγηρία μέχρι την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία και το Μεξικό.
Το 2006 η Chipita του Σ. Θεοδωρόπουλου συγχωνεύεται με την Δέλτα, του Δημήτρη Δασκαλόπουλου και δημιουργείται ο Ομιλος Vivartia. Οι δύο άντρες εκτός από συνεταίροι είναι και φίλοι…. Όμως η φιλία τους δεν θα κρατήσει για πολύ. O Δημήτης Δασκαλόπουλος, ένα χρόνο μετά αποφασίζει – μονομερώς - να πουλήσει την αυτοκρατορία της Vivartia στον τον Ανδρέα Βγενόπουλο της MIG. Η συμφωνία κλείνεται μέσα σε δύο μέρες, εν αγνοία του Θεοδωρόπουλου.
Από το deal, η οικογένεια του Δ. Δασκαλόπουλου αποκομίζει 403 εκατομμύρια ευρώ και η οικογένεια του Σ. Θεοδωρόπουλου 147 εκατ. ευρώ.
Ο κ. Βγενόπουλος αναγνωρίζοντας την επιχειρηματική ικανότητα του Θεοδωρόπουλου του δίνει την θέση του διευθύνοντος συμβούλου στον Ομιλο. Ο ίδιος φέρεται να μην είναι ιδιαίτερα χαρούμενος για το νέο του ρόλο, αφού οι δύο άντρες ουσιαστικά «ποτέ δεν ταίριαξαν μεταξύ τους».
Λίγους μήνες μετά πουλά την συμμετοχή του στην Vivartia, όμως στόχος του είναι να μπορέσει να αποκτήσει ξανά την Chipita. H ευκαιρία του δίνεται το 2010 όταν ήδη η οικονομική κρίση είχε χτυπήσει την «πόρτα» της χώρας. Ο κ. Θεοδωρόπουλος µαζί µε τον σαουδαραβικό όµιλο Olayan, ορισµένες τράπεζες (Εθνική, Εurobank και το επενδυτικό fund της Global Finance ) και κάποιους φίλους του (Αχ. Φώλιας, Λ. Φρέρης, Στ. Νένδος) πήρε ίσως το µεγαλύτερο ρίσκο της ζωής του. Επαναγόρασε την Chipita από τον όµιλο της Vivartia καταβάλλοντας 400 εκατ. ευρώ και αναλαµβάνοντας χρέη 327 εκατ. ευρώ!
