Από το 2009, την εποχή δηλαδή που η κρίση ξεκίνησε στη χώρα μας, μέχρι σήμερα, δεκάδες ανατροπές συντελέστηκαν στον επιχειρηματικό κλάδο της χώρας.
Μεγάλοι όμιλοι, όπου χτίστηκαν από γνωστές ελληνικές οικογένειες οι οποίες για πολλά χρόνια βρίσκονταν στην κορυφή της επιχειρηματικής σκηνής, κατέρρευσαν εν μία νυκτί.
Οι κακοί χειρισμοί ή η έλλειψη διορατικότητας των «παραδοσιακών επιχειρηματικών οικογενειών» πολλοί από τους οποίους απασχολούσαν σε εβδομαδιαία βάση τις κοσμικές στήλες των εφημερίδων και των περιοδικών, οδήγησαν σε λουκέτο τις επιχειρήσεις τους.
Πολλοί από τους επιχειρηματίες αυτούς, είτε πέρασαν από το κατώφλι της Ευελπίδων, αφού άφησαν δεκάδες χρέη πίσω τους, είτε πλέον ζουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
Βωβός
Τρεις φορές συνελήφθη για χρέη προς το Δημόσιο ο επιχειρηματίας Μπάμπας Βωβός, μέχρι πρότινος ιδιοκτήτης της ομώνυμης εταιρείας real estate, γνωστή για τα δεκάδες – αμφιβόλου αισθητικής - γυάλινα κτίρια που κατασκεύασε στην Λεωφόρο Κηφισίας.
Η δραστηριότητα της Βωβός ξεκίνησε το 1974, ενώ η στενή σχέση που είχε ο επιχειρηματίας με τον πρώην Δήμαρχο Αμαρουσίου Παναγιώτη Τζανίκο είναι καταλυτική και η εταιρεία του απογειώνεται στις δεκαετίες του 1980 και του 1990.
Η πτώση ξεκίνησε το 2008, λίγο μετά την έναρξη της περιπέτειας του Βοτανικού. Το πάγωμα των εργασιών του εμπορικού κέντρου, η ύφεση στην οποία εισήλθε η Ελλάδα αλλά και η μεγάλη φορολογική επιβάρυνση στο κομμάτι των ακινήτων, ήταν αυτή που επέδρασε καταλυτικά στην μετέπειτα πορεία του Ομίλου.
Όμως δεν ήταν μόνο αυτό… Το μοντέλο που χρησιμοποιούσε μέχρι πρώτινος ο Βωβός ήταν τα περισσότερα από τα ακίνητα που κατασκεύαζε να τα μισθώνει. Υπέγραφε χρηματοδοτικές μισθώσεις και ουσιαστικά προεισέπραττε τα ενοίκια για 10-12 χρόνια.
Έτσι, λοιπόν, εξασφάλιζε πολύ μεγάλους πόρους. Με την έναρξη της κρίσης, βρέθηκε να έχει χρηματοδοτικές μισθώσεις που δεν ικανοποιούνται από τις υπομισθώσεις, με συνέπεια να μπαίνει μέσα.
Πλέον τα ακίνητα της εταιρείας έχουν περάσει στις πιστώτριες τράπεζες μετά και τη υπογραφή του σχεδίου εξυγίανσης της τον περασμένο Μαϊο.
Sprider
Υποστήριζαν ότι θα κατακτούσαν όχι μόνο την ελληνική αγορά αλλά και τα Βαλκάνια. Οι αδελφοί Χατζηιωάννου, ιδιοκτήτες της αλυσίδας Sprider, έβαλαν το 2013 λουκέτο στα 44 καταστήματα που είχαν απομείνει στην εταιρία επί ελληνικού εδάφους και του ενός στη Βουλγαρία, άφησαν περί τους 800 εργαζόμενους απλήρωτους και περί τα 100 εκατ. ευρώ φέσια σε τράπεζες και προμηθευτές. Είχε προηγηθεί η μεγάλη φωτιά το 2012 στις αποθήκες στην Ανθούσα και κατέστρεψε μέχρι και τα βιβλία της εταιρίας. Οι ασφαλιστικές αρνήθηκαν να την αποζημιώσουν.
Για την πυρκαγιά η διοίκηση κάνει τότε λόγο για εμπρησμό αλλά το Δεκέμβριο του 2012 ασκήθηκε κατά των τότε μελών του διοικητικού συμβουλίου ποινική δίωξη για ηθική αυτουργία σε εμπρησμό, απάτη σε βάρος των ασφαλιστικών και απόπειρα απάτης. Οι διοικούντες φέρονταν να σχεδίασαν την πυρκαγιά ώστε να εισπράξουν την ασφάλεια ύψους 16 εκατ. ευρώ. Αυτή ήταν η δεύτερη φωτιά που μπήκε.
Το 2004 κάηκε πάλι η κεντρική αποθήκη της εταιρία , ενώ από πυρκαγιά καταστράφηκαν επίσης τρία καταστήματα στη Δάφνη Λυκόβρυση και την Ερμού.
Glou
Η εμπορική δραστηριότητα της οικογενείας Γλου χρονολογείται από τη δεκαετία του 1950. Τότε ως μικροπωλητής ο κ. Δημήτρης Γλου, πατέρας των Αντώνη και Γιώργο Γλου, είχε πάγκο στον Πειραιά, ενώ το 1985 άνοιξε το πρώτο κατάστημα με είδη ένδυσης και αθλητικών ειδών στην πόλη. Το 1994, οι αδελφοί Γλου αρχίζουν να δραστηριοποιούνται στη χονδρική αγορά αθλητικών ειδών σε συνεργασία με την εταιρία Puma. Το 2008 η εταιρεία Glou είχε τζίρο 80 εκατ. ευρώ και κέρδη 1,7 εκατ. ευρώ.
Τα προβλήματα ξεκίνησαν λίγο αργότερα όταν η εταιρεία Puma τους απείλησε ότι θα κινηθεί δικαστικά εναντίον τους απαιτώντας 130 εκατ. ευρώ, όσα δηλαδή η εταιρεία θεωρεί ότι συστηματικά υπεξαίρεσαν και καταχράστηκαν τα δύο αδέλφια, έπειτα από έρευνα της Deloitte, από το 2008 ως και το 2010.
Ατλάντικ
Η οικογένεια Αποστόλου μαζί με την οικογένεια Λαουτάρη, ήταν οι ιδιοκτήτες της αλυσίδας σουπερμάρκετ Ατλάντικ.
Τα προβλήματα και οι διαφωνίες μεταξύ των μετόχων τόσο στην άσκηση του mangment όσο και σε άλλα επιμέρους επιχειρηματικά θέματα, οδήγησε στην κατάρρευση της Ατλάντικ, η οποία στην περίοδο της ακμής της διέθετε 151 καταστήματα Ατλάντικ συν 21 cash & Carry και 545 καταστήματα Franchise ΑΡΙΣΤΑ.
Τα προβλήματα ξεκίνησαν το 2010, όταν η Ατλάντικ προχώρησε στη λύση μισθώσεων και πώληση του παγίου εξοπλισμού 103 καταστημάτων καθώς και στη διακοπή 27 καταστημάτων με αποτέλεσμα το δίκτυο της να περιοριστεί στα 30 καταστήματα.
Η αυλαία έπεσε οριστικά το καλοκαίρι του 2011, ύστερα από την απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών να μπει τέλος στη διαδικασία συνδιαλλαγής του άρθρου 99.
Φωκάς
H Φωκάς, ήταν από τις πλέον ιστορικές αλυσίδες ένδυσης στη χώρα. Ιδρυθεί το 1936 από τρία αδέρφια, τον Απόστολο, τον Λέανδρο και τον Οδυσσέα Φωκά. Η εταιρεία μετονομάστηκε το 1958 και το 1978 εγκαινίασε το πολυκατάστημα της οδού Τσιμισκή 7.500 τμ.
Το 1990 η Φωκάς συνέχισε να επεκτείνεται και προχώρησε σε συμφωνία με την Esprit ενώ το 2000 η εταιρεία σχεδίαζε την είσοδο της στο Χρηματιστήριο. Τα επόμενα χρόνια τα ηνία της εταιρείας ανέλαβε η Βασιλική Φωκά και τα αδέρφια της, Μαρία, Πόλυ και Ανέστης.
Η μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος και η μεγάλη πτώση της κατανάλωσης, οδήγησαν την αλυσίδα σε λουκέτο και σε πλειστηριασμό όλων των ακινήτων της.
Μηχανική
Το 2015 η Μηχανική, ο άλλοτε ισχυρός κατασκευαστικός Ομιλος, τέθηκε σε αναγκαστική διαχείριση.
Ήταν η τελευταία πράξη του δράματος για ένα Όμιλο, που εκτός από τον κατασκευαστικό κλάδο, ανέπτυξε δραστηριότητες στα ακίνητα, στην ενέργεια, στη μεταλλουργία, στη σωληνουργία και στην ξυλεία. Η κατάρρευση του Ομίλου ξεκίνησε το 2011, όταν η ανυπαρξία νέων έργων, στον κλάδο των κατασκευών και της κτηματαγοράς, οδήγησε την εταιρεία στην εμφάνιση ζημιών που έθεσαν τη μετοχή εκτός ταμπλό.
Ετσι με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών η εταιρία τέθηκε υπό αναγκαστική διαχείριση.
Ο ιδρυτής του κατασκευαστικού Ομίλου, Πρόδρομος Εμφιετζόγλου, ο οποίος είχε χαρασκτηριστεί ως «γαλάζιος εργολάβος», έχει βιώσει την πτώση της εταιρείας αφού το επιβλητικό του σπίτι στα Ανάβρυτα με τη συλλογή 500 έργων τέχνης είχε βγει σε πλειστηριασμό το 2012, ενώ και η εταιρεία υποχρεώθηκε να αφήσει τα ιστορικά της γραφεία στο Μαρούσι. Ο κ. Εμφιετζόγλου έχει διακριθεί για το φιλανθρωπικό του έργο και έχει χρηματοδοτήσει κοινότητες σε παραμελημένες περιοχές. Το 1994 τιμήθηκε από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο για τη φιλανθρωπική και πολιτιστική του δράση.
Βodyline
Ήταν το συνώνυμο της ομορφιάς και του αδυνατίσματος.
Η αλυσίδα Bodyline του επιχειρηματία Λέοντα Λεβή, αριθμούσε λίγο πριν την έναρξη της κρίσης 30 σημεία στην Ελλάδα και 3 στην Κύπρο, ενώ απασχολούσε σε μόνιμη βάση 1.700 άτομα. Mε το ξέσπασμα της κρίσης, άρχισαν να διαφαίνονται και τα πρώτα προβλήματα στην αλυσίδα. Το 2011 ο 72χρονος επιχειρηματίας συνελήφθη έξω από το σπίτι του στην Φιλοθέη.
Πετζετάκις
Δραματική ήταν και η εξέλιξη για τον επιχειρηματία Γιώργο Πετζετάκι, ιδιοκτήτης της άλλοτε κραταιάς βιομηχανίας πλαστικών, η οποία διέθετε τέσσερις παραγωγικές μονάδες σε Ιταλία, Ισπανία , Αγγλία αλλά και Νότιο Αφρική.
Τα προβλήματα στην Πετζετάκις ξεκίνησαν το 2005. Μια σειρά από ατυχείς επενδύσεις ανάγκασε τον Γιώργο Πετζετάκι να στραφεί στην διαδικασία εύρεσης χρηματοδότη. Ο χρηματοδότης - η ελβετική Javes – βρέθηκε αλλά οι Ελβετοί έθεσαν ως όρο την απομάκρυνση όλου του ελληνικού διοικητικού συμβουλίου και την τοποθέτηση δικών τους ανθρώπων.
Χρήματα όμως από την ελβετική εταιρεία δεν μπήκαν ποτέ στα ταμεία της Πετζετάκις, αντίθετα άφησαν μεγάλες οικονομικές εκκρεμόττητες. Αυτή ήταν η αρχή του τέλους για την Πετζετάκις.
Το 2010 οι μετοχές της μπήκαν σε επιτήρηση και την 15η Νοεμβρίου του 2011 ο Γ. Πετζετάκις συνελήφθη για πρώτη φορά.
