Αύξηση του ποσού του επιδόματος ανεργίας και σύνδεσή του με τον τελευταίο μισθό που λάμβανε ο άνεργος προτείνει η Επιτροπή Πισσαρίδη.
Το επίμαχο απόσπασμα αναφέρει πως το επίδομα ανεργίας πρέπει να οριστεί στο 55% του μέσου μηνιαίου μισθού του ανέργου στα προηγούμενα 3 έτη, με ανώτατο όριο επιδόματος τα 1.200 ευρώ, το επίπεδο του μέσου μηνιαίου μισθού των πλήρως απασχολούμενων τον Ιανουάριο του 2020 (σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΦΚΑ).
Η διάρκεια του αυξημένου επιδόματος, σύμφωνα με το Σχέδιο της Επιτροπής, δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τους 6 μήνες και θα πληρώνεται υπό την προϋπόθεση ότι ο άνεργος αναζητά ενεργά εργασία ή συμμετέχει σε προγράμματα κατάρτισης.
Αν μετά τους έξι μήνες δεν έχει βρει δουλειά, θα λαμβάνει για άλλους 6 μήνες το επίδομα ανεργίας των 400 ευρώ, που ισχύει σήμερα.
Η λογική της πρότασης είναι ότι με ένα αυξημένο επίδομα ανεργίας θα αυξηθεί η κινητικότητα στην αγορά εργασίας, με εύκολες προσλήψεις-απολύσεις, ενώ σε κάθε περίπτωση οι εργαζόμενοι θα έχουν συμφέρον να δηλώνουν και όχι να κρύβουν τις αποδοχές τους, γιατί έτσι θα «χτίζουν» αυξημένο επίδομα με το 55% του μισθού τους.
Η έννοια της αναλογικότητας επιδόματος - εισφορών εκτιμάται πως θα οδηγήσει στον εξορθολογισμό της επιδοματικής πολιτικής του ΟΑΕΔ, καθώς σήμερα οι απολυμένοι είτε λάμβαναν μισθό 3.000 ευρώ είτε τις βασικές απολαβές, λαμβάνουν οριζόντια τα 400 ευρώ για διάστημα 12 μηνών.
Αν εφαρμοστεί η πρόταση της επιτροπής των σοφών, στην πρώτη περίπτωση οι εργαζόμενοι θα παίρνουν επίδομα ανεργίας της τάξης των 1.200 ευρώ το μήνα για έξι μήνες και αν δεν βρουν δουλειά για άλλους έξι μήνες θα λαμβάνουν 400 ευρώ.
Με το εισόδημα αυτό ο απολυμένος θα διατηρήσει ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για ένα εξάμηνο και θα έχει το χρονικό περιθώριο να αναζητήσει μια θέση εργασίας αντίστοιχη των προσόντων του πριν «πέσει» στο επίδομα των 400 ευρώ για τους άλλους 6 μήνες.
Υπενθυμίζεται πως το Σχέδιο της Επιτροπής Πισσαρίδη για την Κοινωνική Πρόνοια προτείνει τεκτονικές αλλαγές στα επιδόματα, καθώς εισηγείται ενοποίηση όλων των επιδομάτων σε ένα, εκτός εκείνων που αφορούν στην ανεργία, την αναπηρία και την στέγαση.
Ταυτόχρονα δρομολογείται η σταδιακή απόσυρση του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος (ΕΕΕ) και θεσπίζεται το «επίδομα εργασίας», σε όσους δικαιούχους του ΕΕΕ εργάζονται και ο μισθός τους αυξάνεται.
