Ροή
Μετά από μεγάλη αναμονή με πολλές πρόωρες - όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων - προσδοκίες, ο κύκλος μείωσης των επιτοκίων και κατά συνέπεια άσκησης πιο χαλαρής νομισματικής πολιτικής από πλευράς Κεντρικών Τραπεζών έχει επιτέλους ξεκινήσει.
Όπως αναφέρεται στην ανάλυση της Τράπεζας Πειραιώς για την επενδυτική στρατηγική του γ' τριμήνου, πρόκειται για ένα αντισυμβατικό κύκλο παγκόσμιας (εκτός Ιαπωνίας) νομισματικής χαλάρωσης καθώς είναι από τις λίγες φορές όπου η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) πρωτοστατεί στις επιτοκιακές μειώσεις.
Αντίθετα, σε χαλάρωση νομισματικής πολιτικής έχουν ήδη προχωρήσει οι κεντρικές τράπεζες των Ευρωζώνης, Καναδά, Ελβετίας, Σουηδίας, ενώ ανα μένουμε η πρώτη κίνηση της Fed να λάβει χώρα τον Σεπτέμβριο.
Σύμφωνα με τους αναλυτές της Τράπεζας Πειραιώς, η διαφορετικότητα και ο ιδιαίτερος δυναμισμός της αμερικανικής οικονομίας που έχει υποχρεώσει τη Fed να αναβάλλει συνεχώς την πολύ-αναμενόμενη μείωση των επιτοκίων, δεν οφείλεται τόσο στις τεχνολογικές εξελίξεις και στην τεχνητή νοημοσύνη (όπως πιστεύει η πλειοψηφία των αναλυτών) αλλά σε πιο «παραδοσιακούς» παράγοντες όπως οι αυξανόμενες δημοσιονομικές δαπάνες (και τα αναπόφευκτα ελλείματα) και η ιδιωτική κατα νάλωση.
Καθώς λοιπόν η δημοσιονομική πολιτική γίνεται – οριακά έστω- πιο περιοριστική, ο ρυθμός αύξησης των μισθών συνεχίζει και επιστρέφει σε πιο διατηρήσιμα και συμβατά επίπεδα κάτω του 4% και οι αποταμιεύσεις της πανδημίας απομειώνονται, αυξάνεται συνεχώς η πεποίθηση μας για επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης της οικονομίας των ΗΠΑ στα επίπεδα του 1,5%-2%.
Η πρόβλεψη αυτή μπορεί να είναι απολύτως συμβατή με το σενάριο της «χωρίς ύφεσης επιβράδυνσης», ταυτόχρονα όμως είναι αισθητά υποδεέστερη των προσδοκιών της πλειοψηφίας των αναλυτών (consensus) για ανάπτυξη 2,3%. Συνεπώς - υπό την προϋπόθεση ότι οι εκτιμήσεις θα επιβεβαιωθούν - υπάρχει μια ισχυρή πιθανότητα το προσεχές διάστημα να καταγραφούν πτωτικές αναθεωρήσεις των προβλέψεων για την οικονομία των ΗΠΑ.
Στον αντίποδα, στην Ευρωζώνη, οι οικονομικές εκπλήξεις έχουν αποκτήσει θετικό πρόστιμο, υπό την έννοια ότι τα ανακοινωθέντα οικονομικά στοιχεία ξεπερνούν τις προσδοκίες των αναλυτών και συνεπώς εκπλήσσουν θετικά. Ωστόσο, και σε αυτή τη περίπτωση θα πρέπει να εξεταστούν οι προσδοκίες της πλειοψηφίας υπό τη σωστή προοπτική τους.
Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία, το ΑΕΠ της Ευρωζώνης το Α’ τρίμηνο 2024 αυξήθηκε μόνο κατά 0,4% σε ετήσια βάση ενώ μια σειρά πρόδρομων δεικτών (PMI και Δείκτης Οικονομικού Κλίματος) – οι οποίοι παρέχουν μια πρώτη ένδειξη των επερχόμενων στοιχείων- έχουν επιβραδύνει σημαντικά. Συνεπώς και στην περίπτωση της Ευρωζώνης το consensus των προβλέψεων για το 2024 βρίσκεται σε κίνδυνο να διαψευσθεί, παρά το γεγονός ότι ο μέσος όρος των εκτιμήσεων για την ανάπτυξη στην Ευρωζώνη περιορίζεται στο 0,7%.
Ακόμα δε μεγαλύτερο περιθώριο για πτωτική αναθεώρηση υπάρχει αναφορικά με τις προβλέψεις για ανάπτυξη 1,4% το 2025. Οποιαδήποτε προσπάθεια δημοσιονομικού περιορισμού (δεδομένου ότι 7 οικονομίες βρίσκονται πλέον σε διαδικασία υπερβολικού ελλείματος) οδηγεί σε περαιτέρω επιδείνωση της πορείας οικονομικής ανάκαμψης. Στον αντίποδα, οποιαδήποτε τόνωση των μισθολογικών απολαβών καθώς και επιτάχυνση απορρόφησης των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας αποτελούν παράγοντες αισιοδοξίας.
Επενδυτική Στρατηγική
Έως τώρα, η ανάλυση έχει περιοριστεί στις μετρήσιμες επιπτώσεις μακροοικονομικών παραγόντων στην οικονομική δραστηριότητα χωρίς να έχουν ενσωματωθεί επιπτώσεις μη-ποσοτικοποιήσιμων παραγόντων όπως η γεωπολιτική αβεβαιότητα.
Εκλογές σε Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, πολιτική δυστοκία σε Γερμανία, οικονομικοπολιτικός ανταγωνισμός μεταξύ ΗΠΑ-Κίνας και ΕΕ-Κίνας καθώς και οι συνεχιζόμενοι πόλεμοι στην Ουκρανία και στη Γάζα, αποτελούν παράγοντες σημαντικών γεωπολιτικών κινδύνων.
Οι περιπτώσεις αυτών των κινδύνων έχουν τέτοια μη-προβλέψιμα και μη-γραμμικά χαρακτηριστικά που οι αγορές έχουν υιοθετήσει μια εξαιρετικά πρακτική στρατηγική αντιμετώπισης τους. Έχουν δηλαδή αποφασίσει να τους αγνοούν μέχρι νεωτέρας.
Δηλαδή μέχρι τη στιγμή που οι επιπτώσεις τους θα καταστούν σαφείς και ποσοτικοποιήσιμες σε όλους μας. Κατά συνέπεια όλες οι οικονομικές μας αναλύσεις όσο και τα σενάρια για την πορεία των αγορών ισχύουν υπό την προϋπόθεση ότι όλοι αυτοί οι μη ποσοτικοποιήσιμοι παράγοντες αβεβαιότητας είτε θα παραμείνουν στο παρασκήνιο είτε στην καλύτερη περίπτωση, θα υποβαθμιστεί η σημασία και οι συνέπειες τους.
Ο κύκλος χαλάρωσης της νομισματικής πολιτικής εναντίον του κύκλου γεωπολιτικής αβεβαιότητας
Λαμβάνοντας όλα τα ανωτέρω υπόψη, η τοποθέτηση των αναλυτών είναι ότι τα γεωπολιτικά ρίσκα και εν γένει η αυξημένη αβεβαιότητα πρέπει να επηρεάζουν αλλά όχι να καθορίζουν την επενδυτική στρατηγική.
Συνεπώς σε ότι αφορά τις τοποθετήσεις τους σε μετοχικές αξίες αναγνωρίζεται πλήρως το γεγονός ότι ο συνδυασμός σχετικά ήπιων ρυθμών ανάπτυξης, πτωτικού πληθωρισμού και μείωσης επιτοκίων δημιουργούν ένα θετικό περιβάλλον για τις αποτιμήσεις των μετοχών.
Ταυτόχρονα όμως πρέπει να ληφθούν υπόψη οι πολύ υψηλές αποτιμήσεις, το μικρό εύρος της αγοράς όπου ένα πολύ μικρό πλήθος μεγα-μετοχών οδηγούν τους δείκτες σε νέα υψηλά, καθώς και το γεγονός ότι οποιεσδήποτε περαιτέρω αυξήσεις μισθών είναι πιθανό να γίνουν εις βάρος των περιθωρίων κέρδους των εταιρειών άρα και μικρότερους του αναμενόμενου ρυθμούς αύξησης των κερδών ανά μετοχή.
Τα ανωτέρω οδηγούν τους αναλυτές να διατηρήσουν επιφυλακτική θέση σε μετοχές με έμφαση σε αμυντικούς κλάδους καθώς και κλάδους με κυκλικά χαρακτηριστικά μεν αλλά με πολύ ελκυστικές αποτιμήσεις (που προσφέρουν ασφάλεια σε περίπτωση διόρθω σης) και υψηλή μερισματική απόδοση (που προσφέρει σταθερές ροές εισοδήματος).
Η στρατηγική αυτή, πιστεύουν ότι επιτρέπει την εκμετάλλευση της θετικής δυναμικής στις αγορές αλλά ταυτόχρονα προετοιμάζει έναντι τυχόν διόρθωσης ή αύξησης της γεωπολιτικής αβεβαιότητας.
Παράλληλα πιστεύουμε ότι η επιτάχυνση της μείωσης επιτοκίων δημιουργεί θετικές συνθήκες στις αγορές ομολόγων όπου αυξάνουμε ακόμα περισσότερο την προτίμηση μας στα Κρατικά Ομόλογα ΗΠΑ και Ευρωζώνης. Και στις δυο περιπτώσεις πιστεύουμε ότι η αγορά υποεκτιμά το εύρος της μείωσης των επιτοκίων που είναι απαραίτητες για την τόνωση της οικονομικής δραστηριότητας ενώ στην περίπτωση των κρατικών ομολόγων ΗΠΑ εκτιμούμε ότι τα επιτόκια στα τρέχοντα επίπεδα τους έχουν ενσωματώσει και μια έξτρα απόδοση ως αντιστάθμιση του ρίσκου για αυξημένα δημοσιονομικά ελλείματα στο μέλλον.
Και σε αυτή τη περίπτωση η θετική τους στάση έναντι των κρατικών ομολόγων δύναται να προσφέρει και ένα βαθμό ασφάλειας σε περίπτωση αύξησης του γεωπολιτικού ρίσκου.
