Ροή
Η λεπτή γραμμή που χωρίζει την κατάχρηση από τον εθισμό, η ευκολία με την οποία μπορεί κάποιος να βρεθεί από τη μία κατάσταση στην άλλη και ο καθοριστικός ρόλος του οικογενειακού περιβάλλοντος στην ψυχική θωράκιση του ατόμου, απασχόλησαν το πάνελ με τίτλο «Πως διαφοροποιούνται οι έννοιες της χρήσης και της κατάχρησης», που πραγματοποιήθηκε στo πλαίσιo του 1ou συνεδρίου για τη μείωση της βλάβης από εθιστικές συνήθειες «ΜΗΝ ΚΟΛΛΑΣ», που διοργανώθηκε στην Αθήνα.
Ο Θωμάς Παπαρρηγόπουλος, Διευθυντής Μεταπτυχιακού προγράμματος Ιατρικής Σχολής «Αντιμετώπιση Εξαρτήσεων - Εξαρτησιολογίας» του ΕΚΠΑ, εξήγησε τη διαφορά των εννοιών «κατάχρησης» και «εξάρτησης», διευκρινίζοντας ότι η «κατάχρηση» έχει στοιχεία επιβλαβούς χρήσης, αλλά δεν οδηγεί σε συγκεκριμένη διαταραχή / ασθένεια, όπως είναι ο εθισμός. «Ο εθισμός αντιμετωπίζεται ως χρόνια ασθένεια του εγκεφάλου, είναι το τελικό στάδιο που απασχολεί τους επαγγελματίες της ψυχικής υγείας», σημείωσε ο Θ. Παπαρρηγόπουλος, τονίζοντας ότι αυτοί που περνάνε από την κατάχρηση στην εξάρτηση είναι ένα μικρό ποσοστό των ανθρώπων. Παρόλα αυτά προειδοποίησε ότι «ξυπνάς μια μέρα και είσαι εξαρτημένος. Είναι πολύ λεπτή η γραμμή».
«Ο τζογαδόρος δεν παίζει για να κερδίσει, αλλά για να χάσει», τόνισε η Βέρα Αθανασίου, Ψυχολόγος, Αναλύτρια Ομάδας, Ψυχοθεραπεύτρια στην τοποθέτησή της, όπου εξήγησε πώς η «προσπάθεια επιβεβαίωσης της ανεπάρκειας» ενός ατόμου, προϊόν της ανεπάρκειας που εισέπραξε από το οικογενειακό περιβάλλον, οδηγεί σε εξαρτήσεις. Όπως εξήγησε η Β. Αθανασίου, «η χρήση που είναι ανεξέλεγκτη, καταναγκαστική και επαναλαμβανόμενη είναι εξάρτηση». Το πώς θα καταλήξει ένα άτομο σε εθισμό διαφαίνεται στα πρώτα χρόνια της ζωής του από το αν το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει είναι στερητικό, ακόμα και υπερπροστατευτικό, καθώς ο «εθισμός είναι μία άμυνα σε μία αίσθηση ανεπάρκειας».
«Το κοινό στοιχείο είναι ο πόνος», σημείωσε η Δρ. Ασημίνα Χιώνη, Κλινική Ψυχολόγος - ψυχοθεραπεύτρια - Επιστημονικά Υπεύθυνη και Ιδρύτρια του «Το Δέντρο της Θεραπείας» -ΕΚΙΣΥΠ, τονίζοντας ότι «μία συγκεκριμένη δομή προσωπικότητας συναντά σε μία συγκεκριμένη στιγμή μία συγκεκριμένη ουσία ή συμπεριφορά» που μπορεί να οδηγήσει σε εξάρτηση. Εξάρτηση, που μπορεί να είναι διαφόρων ειδών, ακόμα και εξάρτηση από την χρήση του κινητού. «Η οικογένεια πρέπει να δείξει πώς υπάρχει χώρος στον πόνο, την απώλεια και την αποτυχία, χώρος στο αρνητικό συναίσθημα», ανέφερε η Α. Χιώνη, συμπληρώνοντας ότι οι τελευταίες έρευνες κατέδειξαν ότι «η ψυχική ανθεκτικότητα των περισσότερων εθισμένων είναι στο χαμηλότερο επίπεδο».
