Ροή
Το νέα όρια συνταξιοδότησης των υπαλλήλων στους ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού, καθορίζει τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή στο νομοσχέδιο για το Δημόσιο. Τροποποιείται ο Κώδικας Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων και ορίζονται τα νέα όρια αυτοδίκαιης λύσης της υπαλληλικής σχέσης.
Σύμφωνα με την τροπολογία, οι υπαγόμενοι στον Κώδικα Κατάστασης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων μόνιμοι υπάλληλοι απολύονται αυτοδίκαια από την υπηρεσία, κατά τη συμπλήρωση του 67ου έτους της ηλικίας τους. Πρόκειται για το απώτατο ηλικιακό όριο παραμονής του υπαλλήλου στην υπηρεσία, μετά την παρέλευση του οποίου εκδίδεται διαπιστωτική πράξη απόλυσης.
Η υποχρέωση της Υπηρεσίας να λύσει την υπαλληλική σχέση λόγω ορίου ηλικίας δεν σχετίζεται με το δικαίωμα του υπαλλήλου να παραιτηθεί από την Υπηρεσία νωρίτερα από τη συμπλήρωση του 67ου έτους της ηλικίας του, εφόσον θεμελιώνει τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης.
Σύμφωνα με τις διατάξεις, ο υπάλληλος απολύεται αυτοδικαίως από την υπηρεσία με τη συμπλήρωση του 65ου έτους της ηλικίας του. Κατ' εξαίρεση, ο υπάλληλος απολύεται αυτοδικαίως από την υπηρεσία με τη συμπλήρωση του 60ού έτους της ηλικίας του και 35 ετών πραγματικής και συντάξιμης υπηρεσίας.
Αν ο υπάλληλος, κατά τη συμπλήρωση του 65ου έτους της ηλικίας, δεν έχει συμπληρώσει 35 έτη πραγματική και συντάξιμη υπηρεσία, παρατείνεται η παραμονή του στην υπηρεσία έως τη συμπλήρωση της υπηρεσίας αυτής, και πάντως όχι πέραν του 67ου έτους της ηλικίας του.
Μόνιμοι υπάλληλοι, που δεν υπάγονται στο ασφαλιστικό - συνταξιοδοτικό καθεστώς του Δημοσίου ή δεν συνταξιοδοτούνται με βάση τις δημοσιοϋπαλληλικές διατάξεις, απολύονται αυτοδικαίως από την υπηρεσία, μόλις συμπληρώσουν το 62ο έτος της ηλικίας τους. Αν το προσωπικό αυτό κατά τη συμπλήρωση του 62ου έτους της ηλικίας του δεν έχει συμπληρώσει 40 έτη συνολική υπηρεσία στο Δημόσιο, παρατείνεται η παραμονή του στην Υπηρεσία, έως τη συμπλήρωση της υπηρεσίας αυτής και όχι πέραν του 67ου έτους της ηλικίας.
Το προηγούμενο εδάφιο έχει εφαρμογή και για τους μόνιμους πολιτικούς διοικητικούς υπαλλήλους, οι οποίοι πέραν του ασφαλιστικού - συνταξιοδοτικού καθεστώτος του δημοσίου, υπάγονται και σε καθεστώς κύριας ασφάλισης άλλου ασφαλιστικού- συνταξιοδοτικού φορέα για τη λήψη δεύτερης κύριας σύνταξης, εφόσον κατά την αυτοδίκαιη απόλυσή τους κατά τις διατάξεις των παραγράφων 1-3 δεν θεμελιώνουν αποδεδειγμένα βάσει βεβαίωσης του οικείου ασφαλιστικού- συνταξιοδοτικού φορέα, δικαίωμα λήψης πλήρους της δεύτερης κύριας σύνταξης από τον φορέα αυτό.
Από τις προτεινόμενες διατάξεις, προκαλείται πρόσθετη επιβάρυνση του προϋπολογισμού των οικείων ΟΤΑ, από την παραμονή των υπαλλήλων στην ενεργό υπηρεσία για μία διετία επιπλέον, λόγω της αύξησης του ορίου ηλικίας αυτοδίκαιης απόλυσης και την ως εκ τούτου συνέχιση καταβολής σ' αυτούς αποδοχών εν ενεργεία αντί σύνταξης.
