Στο μεγάλο ζήτημα που έχει προκύψει γύρω από τις οικονομικές προοπτικές των ΗΠΑ, μεταξύ εκείνων που πιστεύουν πως το τρέχον πρόβλημα των υψηλών και επίμονων πληθωριστικών πιέσεων μπορεί να επιλυθεί χωρίς να υπάρξει ένα πέρασμα σε μια ύφεση και σε εκείνους που εκτιμούν ότι θα χρειαστεί μια διαρκής αύξηση του ποσοστού ανεργίας (θέση που υποστήριξε ο Olivier Blanchard στην πρόσφατη συνέντευξή του στην ομάδα του «Top of Mind» της G.S αλλά και άλλοι εξέχοντες πρώην υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής, όπως ο Larry Summers και ο Bill Dudley), στέκεται η Goldman Sachs ερμηνεύοντας το πόσο διαφορετική θα ήταν η εικόνα της αγοράς εάν υλοποιηθεί η πιο απαισιόδοξη άποψη για την καταπολέμηση του πληθωρισμού.
Για να συμβεί αυτό, συγκρίνει τη δική της εκτίμηση (το ποσοστό ανεργίας αυξάνεται μέχρι το 4% έως το τέλος του 2024), με τις πιο «επιθετικές» εκδοχές και πιο συγκεκριμένα, με μια «μετριοπαθής», στην οποία το ποσοστό ανεργίας θα πρέπει να ανέλθει στο 5% και στην πιο «δυσμενή» εκδοχή, στην οποία θα πρέπει να αυξηθεί στο 6%.
Ο τυπικός εμπειρικός κανόνας της G.S είναι ότι απαιτείται μια σύσφιξη των χρηματοοικονομικών συνθηκών κατά 100 μονάδες βάσης για να ωθήσει την ανάπτυξη χαμηλότερα κατά 100 μονάδες βάσης σε ένα έτος, κάτι που θα μεταφραζόταν σε μια απαιτούμενη αυστηροποίηση των χρηματοοικονομικών συνθηκών κατά 200 μονάδες βάσης και κατά 400 μονάδες βάσης στα δύο σενάρια, αντίστοιχα. Ωστόσο, η εμπειρία των προηγούμενων υφέσεων υποδηλώνει ότι αυτές οι εκτιμήσεις ενδέχεται να είναι πολύ υψηλές δεδομένης της τάσης οι υφέσεις να δημιουργούν τη δική τους αρνητική δυναμική.
Συγκρίνοντας την αιχμή σύσφιξης των χρηματοοικονομικών συνθηκών με τη μέγιστη αύξηση του ποσοστού ανεργίας σε όλες τις υφεσιακές καταστάσεις από το 1970 διαφαίνεται πως οι χρηματοοικονομικές συνθήκες ενισχύθηκαν ελαφρώς περισσότερο από 100 μονάδες βάσης για κάθε 1 ποσοστιαία αύξηση του ποσοστού ανεργίας (συνεπώς η Goldman Sachs υποθέτει μια αυστηροποίηση κατά 150 και κατά 300 μονάδες βάσης στα δύο σενάρια, αντιστοίχως). Εν συνεχεία, εκτιμά τον όγκο της σύσφιξης των οικονομικών συνθηκών που μπορεί να απαιτηθεί για να επιτευχθούν αυτά τα αποτελέσματα, το «σοκ» της νομισματικής πολιτικής για να επιτευχθεί αυτή η αυστηροποίηση και τον πιθανό αντίκτυπο προς τις αγορές.
Αυτή λοιπόν η προσέγγιση προβλέπει - και ειδικά στο «μετριοπαθές» σενάριο - πως ο S&P 500 θα πρέπει να υποχωρήσει κάτι λιγότερο από 15%, οι αποδόσεις των αμερικανικών πενταετών ομολόγων να αυξηθούν κατά περίπου 90 μονάδες βάσης σε σύγκριση με αυτό που θα ανέμενε η Goldman Sachs και ο σταθμισμένος δείκτης του αμερικάνικου δολαρίου να αυξηθεί περαιτέρω κατά 4%.
Στο πιο δυσμενές σενάριο, αυτές οι προβλεπόμενες μετατοπίσεις είναι ακόμη μεγαλύτερες και πιο «βίαιες», με τον S&P 500 να βουλιάζει κατά 27%, τις αποδόσεις των αμερικανικών ομολόγων πενταετούς διάρκειας να αυξάνονται κατά 180 μονάδες βάσης και τον σταθμισμένο δείκτη του δολαρίου να κινείται κατά 8% υψηλότερα.
Αυτό ισοδυναμεί με μια κίνηση του S&P 500 χαμηλότερα από τις 3.400 μονάδες, με την απόδοση του αμερικανικού πενταετούς να προσεγγίζει περίπου το 4,5% στο πιο «μετριοπαθές» σενάριο, ενώ στο «δυσμενές», ο S&P 500 θα έφτανε λίγο χαμηλότερα από τις 2.900 μονάδες με την απόδοση του πενταετούς αμερικανικού τίτλου στο 5,4% περίπου. Ο Dominic Wilson, επικεφαλής οικονομολόγος για τις αγορές, και η Vickie Chang αναλύτρια στρατηγικής για τις παγκόσμιες αγορές της Goldman Sachs, θα ανέμεναν μια περαιτέρω αντιστροφή της καμπύλη σε αυτά τα δύο σενάρια, έτσι ώστε ο αντίκτυπος στις αποδόσεις με μεγαλύτερο χρονικό ορίζοντα να είναι μικρότερος.
Επιπλέον, η σωρευτική αυστηροποίηση του χρηματοοικονομικών συνθηκών και η υποχώρηση των μετοχών που συνεπάγονται αυτές οι εκτιμήσεις θα ήταν μεγάλες σύμφωνα με το πρότυπο των προηγούμενων διορθώσεων βάσει της νομισματικής πολιτικής, αλλά όχι άνευ προηγουμένου. Υπάρχουν σαφώς πολλές αβεβαιότητες για την υλοποίηση αυτού του είδους των εκτιμήσεων - και τα αποτελέσματα για το FX θα εξαρτηθούν ιδιαίτερα από το πόσο αυτές οι δυναμικές τάσεις εξελίσσονται μόνο στις ΗΠΑ ή θα διαχυθούν και σε άλλες περιοχές, όπως επισημαίνει η ομάδα της Goldman Sachs.
Ωστόσο, το βασικό «story» είναι ιδιαίτερα απλό. Εάν μόνο μια βαθιά ύφεση - και μια πιο δριμεία απάντηση από τη μεριά της Fed - είναι ικανή να «δαμάσει» τον πληθωρισμό, τότε η αρνητική χροιά τόσο για τις μετοχές όσο και για τα κρατικά ομόλογα θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο έντονη και σημαντική, ακόμη και μετά τη ζημιά που έχει ήδη προκληθεί, σύμφωνα με τον αμερικανικό οίκο.
Photo: Associated Press
