Ροή
Η αλήθεια είναι ότι σε ένα ιδιαίτερα δύσκολο περιβάλλον η κυβέρνηση έχει κάνει πολύ δρόμο και δουλειά στο πεδίο της δημοσιονομικής διαχείρισης, έχοντας να αντιμετωπίσει μεγάλες ανάγκες σε μέτρα στήριξης. Έχει κάνει πολύ δρόμο και στο πεδίο διαχείρισης των κονδυλίων του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης, με τα σχετικά ελληνικά σχέδια να είναι από τα πρώτα που εγκρίθηκαν σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Το ίδιο ισχύει και στο πεδίο των μεταρρυθμίσεων που είχαν συμφωνηθεί με τους δανειστές ή που δρομολογήθηκαν με κυβερνητική πρωτοβουλία, οι οποίες προχωρούν ομαλά, με βάση τις εκθέσεις προόδου των τελευταίων μηνών, αλλά και τα δημόσια εύσημα από το νέο Γερμανό Υπουργό Οικονομικών.
Το ζήτημα είναι όμως αν έχει όλο αυτό το διάστημα ισχυροποιηθεί επαρκώς όχι μόνο ο σκληρός πυρήνας του οικονομικού επιτελείου που σχεδιάζει πολιτικές, αλλά και το σύνολο της κρατικής μηχανής σε κεντρικό αλλά και σε περιφερειακό επίπεδο που θα κληθεί να τις εφαρμόσει. Πρόκειται για ένα καίριο ζήτημα που ενδεχομένως θα κρίνει την παρτίδα για το πως θα πορευτεί η ελληνική οικονομία και κοινωνία. Για το πώς θα προχωρήσει η χώρα στο δύσκολο δρόμο της επαναφοράς σε δημοσιονομική κανονικότητα σε μία συγκυρία κατά την οποία η διπλή κρίση συνεχίζει να μαίνεται και το χρέος περιορίζει τη δυνατότητα διευρυμένων επιπλέον κινήσεων στήριξης.
Οι παραλείψεις που έγιναν φανερές τις μέρες που μαινόταν η Ελπίδα είναι ένα απτό παράδειγμα της κατάστασης. Το σχέδιο για τη νέα δομή Πολιτικής Προστασίας είναι δομημένο, με χρηματοδότηση μάλιστα από κοινοτικά κονδύλια. Αλλά, θα πρέπει να εφαρμοστεί στην πράξη με ταχείς ρυθμούς, συντονίζοντας πολλές διαφορετικές υπηρεσίες και υπουργεία που θα λειτουργούν με άλλους όρους και μέσα. Φαίνεται πως κάπου οι «γέφυρες» μεταξύ σχεδιασμού και υλοποίησης δεν είναι επαρκείς ή στέρεες.
Πώς συνδέεται η κακοκαιρία με την οικονομία; Για να συγκρατηθεί ο πληθωρισμός και για να μην πάρει τη μορφή της ακρίβειας και της χιονοστιβάδας ανατιμήσεων θα πρέπει να λειτουργήσει όλος ο μηχανισμός ελέγχου της αγοράς και να επικρατήσουν ανταγωνιστικές συνθήκες. Σε όλους τους κλάδους.
Αλλά και για τα διατεθούν εγκαίρως και σωστά τα κονδύλια που έχει διασφαλίσει η Ελλάδα από την ΕΕ, θα πρέπει όλοι οι φορείς που διαχειρίζονται κοινοτικό χρήμα (υπουργεία, περιφέρειες, τράπεζες κλπ.) να ξεπεράσουν αστοχίες και δυσλειτουργίες του παρελθόντος. Ώστε να επιτευχθεί ο άθλος διπλασιασμού των δαπανών για δημόσιες επενδύσεις από τα 5 στα 11 δισ. ευρώ φέτος.
Προφανώς υπάρχουν κι άλλα πεδία για τα οποία ισχύει το ίδιο και επηρεάζουν άμεσα την ποιότητα ζωής του πολίτη αλλά και λειτουργίας της χώρας. Διαχέονται από την υγεία και την παιδεία έως τη δικαιοσύνη και τη γενικότερη λειτουργία του δημοσίου. Συνδέονται ακόμα και με τον τρόπο με τον οποίο οι ιδιώτες έχουν μάθει να συναλλάσσονται με το κράτος. Γιατί υπάρχει και ατομική ευθύνη.
Αυτούς τους μήνες διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις για την επόμενη μέρα. Της πανδημίας και των νέων συνθηκών στην ενεργειακή αγορά. Και αρχίζει να γίνεται κατανοητό ότι ίσως οι πιο δύσκολες ημέρες (σε όρους διαχείρισης) να είναι αυτές που έρχονται και όχι αυτές που προηγήθηκαν. Από το στάδιο του σχεδιασμού περνάμε στο στάδιο της εφαρμογής, της υλοποίησης. Εκεί λοιπόν ίσως τελικά να κρίνεται η παρτίδα. Γιατί κακά τα ψέματα. Όταν είσαι αντιπολίτευση μετρούν και οι σχεδιασμοί - εξαγγελίες αλλά βεβαίως και τα λάθη των άλλων. Όταν είσαι κυβέρνηση μετρά η υλοποίηση.
