Όταν ένας βαριά ασθενής τύχει λάθος θεραπείας, τότε η ζωή του κινδυνεύει. Η παγκόσμια οικονομία είναι δεδομένο πλέον πως ασθενεί βαρύτατα από την πληθωριστική κρίση. Ειδικά η Ευρώπη είναι στην πρώτη γραμμή, λόγω της μεγάλης ενεργειακής της εξάρτησης από τη Ρωσία.
Η συνολική τακτική που ακολουθούν οι Βρυξέλλες για τη θωράκιση των πολιτών, των επιχειρήσεων, αλλά και της κοινωνικής συνοχής της Ευρώπης από τη νέα αυτή κρίση προφανώς δεν ικανοποιεί. Αυτό όμως που προκαλεί έκπληξη είναι η πολιτική επιλογή, που προς το παρόν υπερισχύει στις κινήσεις που γίνονται στην ΕΕ, ειδικά για τη συγκράτηση του πληθωρισμού. Ουσιαστικά... δεν κάνουν τίποτα, αφήνοντας την ίδια την κρίση να οδηγήσει σε μείωση της ζήτησης στην αγορά. Με τη λογική, που προκύπτει από την οικονομική θεωρία, πως με τη μείωση της ζήτησης θα οδηγηθεί η αγορά σε σταθεροποίηση και σε αποκλιμάκωση των τιμών.
Μόνο που αυτό που έχουμε να αντιμετωπίσουμε στην Ευρώπη δεν είναι πληθωρισμός υψηλής ζήτησης λόγω της ανάπτυξης. Να μην ξεχνάμε ότι η ταχεία άνοδος του ΑΕΠ πέρυσι είναι απλά μία μερική επαναφορά στα επίπεδα εισοδήματος που υπήρχαν πριν την πανδημία. Δεν είναι «φρέσκια» ανάπτυξη αυτό που είδαμε τους προηγούμενους μήνες για να χτυπούν καμπανάκια υπερθέρμανσης της οικονομίας.
Αυτό που πραγματικά αντιμετωπίζει η Ευρώπη είναι έναν εισαγόμενο πληθωρισμό κόστους. Μία άνοδο τιμών εξωγενούς φύσης που προκαλείται από το υψηλό κόστος ενέργειας, αλλά και από την άνοδο τιμών πρώτων υλών και τροφίμων.
Αν λοιπόν δεν υπάρξει άμεση και αποτελεσματική παρέμβαση στις τιμές, τότε το κόστος θα μετακυλίεται όλο και πιο πολύ στην αγορά, προκαλώντας πληθωριστικές προσδοκίες και προσδίδοντας στο φαινόμενο ενδημικά χαρακτηριστικά. Να σημειώσουμε πως αυτός ο κίνδυνος της «ενδημικότητας» είναι πιο μεγάλος για κράτη που λόγω χαμηλού εισοδήματος έχουν υψηλό αντιληπτό πληθωρισμό, όπως δηλαδή είναι η Ελλάδα.
Δεν είναι λοιπόν η ώρα για αγκυλώσεις και για παρωπίδες, για αυτοματοποιημένες αντιδράσεις με βάση τη θεωρία. Η δράση πρέπει να αναληφθεί άμεσα, πριν είναι αργά.
Η χαραμάδα που αφήνεται για πλαφόν τιμών φυσικού αερίου στην πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (σ.σ. η οποία βέβαια πρόταση συνδέεται μόνο με το σενάριο διακοπής της παροχής από τη Ρωσία), πρέπει να βρει ευήκοα ώτα στα κράτη-μέλη. Για να την μετατρέψουν από εναλλακτικό σε βασικό σενάριο έως τη Σύνοδο Κορυφής του Μαΐου.