Η μείωση των πρωτογενων πλεονασμάτων είναι αναγκαία, προκειμένου η Ελλάδα να πάρει πίσω την οικονομική της κυριαρχία τονίζει ο κ. Παναγιώτης Βλάχος. Μιλώντας στο insider.gr εκτιμά ότι απαιτείται εθνική κινητοποίηση για την ανάσχεση του Brain Drain, ενώ σε πολιτικό επίπεδο οραματίζεται ένα Κίνημα Αλλαγής ισχυρό και σύγχρονο, που θυμάται από που έρχεται αλλά γνωρίζει που πηγαίνει.
Τι ακριβώς είναι το «Σχέδιο Ελλάδα» και πώς μπορεί να αλλάξει τη σημερινή κατάσταση;
Σχέδιο Ελλάδα σημαίνει έχουμε σχέδιο διακυβέρνησης για τη μεταμνημονιακή Ελλάδα και αυτό αφορά όλους τους Έλληνες. Είναι μια πατριωτική, προοδευτική απάντηση σε αυτούς που πιστεύουν ότι δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τη λιτότητα και τα ξενόφερτα προγράμματα. Είναι ένα δείγμα της αξιοπιστίας ενός κόμματος που δεν έπαψε ποτέ να κάνει ουσιαστική αντιπολίτευση, να καταθέτει προτάσεις, να συνδέεται με τους κοινωνικούς χώρους, να τιμά την ιστορία του και να κοιτά κατάματα το μέλλον. Και είναι ένα πρόγραμμα που «πατά» σε δύο άξονες: παραγωγικές επενδύσεις από τη μια, σύγχρονο κοινωνικό κράτος από την άλλη.
Πόσο εφαρμόσιμο είναι δεδομένης της πολιτικής και οικονομικής συγκυρίας;
Ξέρεις ότι γίνεσαι συντηρητικός όταν αρχίζεις τα «δεν γίνεται». Ο προοδευτικός χώρος σήμερα στην Ελλάδα και στην Ευρώπη σφύζει από ιδέες και προτάσεις, αλλά η γερμανική λιτότητα έχει ακρωτηριάσει την εφαρμογή τους. Αν δεν πάρουμε πίσω την οικονομική μας κυριαρχία - τουλάχιστον σε έναν βαθμό - θα είμαστε διαρκώς εξαρτημένοι. Γι’ αυτό και επιβάλλεται να μειωθούν τα πρωτογενή πλεονάσματα από το 3.5% στο 2%, ώστε να μεταφερθούν πόροι σε παραγωγικές ιδιωτικές και δημόσιες επενδύσεις. Αν δεν εκσυγχρονίσουμε το Δημόσιο και τη Δικαιοσύνη, την Εκπαίδευση, την Υγεία, τη Δημόσια Ασφάλεια, τις Μεταφορές, κάθε οικονομικό αφήγημα για άμεσες ξένες επενδύσεις και ανάπτυξη θα είναι λειψό. Η ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα πηγαίνει χέρι-χέρι με ένα καλύτερο κράτος και μια κοινωνία όπου κανείς δε μένει πίσω.
Είναι αφελές να βάζεις αριθμητικό πήχη σε εκλογές, να περιορίζεις τις φιλοδοξίες σου και να συμβιβάζεσαι
Δεδομένου και του νεαρού της ηλικίας σας, τι θα προτείνατε ή τι θα σχεδιάζατε ώστε να επιστρέψει στην Ελλάδα η λεγόμενη γενιά του Brain Drain;
Αν ρωτήσετε όσους έφυγαν θα δείτε ότι δίπλα στους οικονομικούς λόγους επικαλούνται έλλειψη αξιοκρατίας και διαφθορά. Και για να είμαστε ειλικρινείς, η διαφθορά και η αναξιοκρατία συμβαίνουν και στον ιδιωτικό τομέα, όχι μόνο στο Δημόσιο. Αποτυχημένες πολιτικές και οικονομικές συνταγές που κοιτάζουν τις επόμενες εκλογές, φωτογραφικοί-νόμοι, αναδρομικά και άλλα δωράκια δείχνουν ότι δεν βάλαμε μυαλό. Εδώ θέλει μια εθνική κινητοποίηση. Μεγάλες επενδύσεις, καλές δουλειές, άνοιγμα των πανεπιστημίων στον κόσμο, τμήματα έρευνας και ανάπτυξης τεχνολογικών κολοσσών, όπως στην Ιρλανδία & στη Γαλλία, κίνητρα να ξεφυτρώσουν νέες επιχειρήσεις, σύνδεση με τη Διασπορά, opengov και Διαύγεια παντού στο κράτος. Όλα αυτά θέλουν πολιτική αλλαγή και συνεργασίες.
Συγκαταλέγεστε στη νέα και δυναμική γενιά του ΚΙΝΑΛ. Πώς βλέπετε το κόμμα τα επόμενα χρόνια;
Οραματίζομαι ένα Κίνημα Αλλαγής ισχυρό και σύγχρονο, που θυμάται από που έρχεται αλλά γνωρίζει που πηγαίνει. Οραματίζομαι μια αυθεντική προοδευτική και ριζοσπαστική σοσιαλδημοκρατική παράταξη, που θα προσφέρει στον ελληνικό λαό ξανά το κίνητρο να παλέψει για την αλλαγή της ζωής και της κοινωνίας του, που θα τους ξανασηκώσει από τον καναπέ, όπως τις πρώτες δεκαετίες της Μεταπολίτευσης. Το Κίνημα Αλλαγής έχει γεννηθεί από τα σπλάχνα του ΠΑΣΟΚ και γι’ αυτό γεννήθηκε για να πρωταγωνιστεί στην ελληνική και ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, όχι για να διαμαρτύρεται. Επομένως, στόχος μου είναι μαζί με κάθε μέλος της νέας γενιάς του Κινήματος Αλλαγής να ξανασυνδεθούμε με τα τμήματα της κοινωνίας που έχουν τις μεγαλύτερες ανάγκες και να ξαναγίνουμε πρώτο κόμμα.
Ποιος είναι ο πήχης που βάζετε για τις Ευρωεκλογές; Θεωρείτε ότι αποτελούν πρόκριμα για τις Εθνικές;
Είναι αφελές να βάζεις αριθμητικό πήχη σε εκλογές, να περιορίζεις τις φιλοδοξίες σου και να συμβιβάζεσαι. Όλα εξαρτώνται από το πολιτικό κλίμα μέσα στο οποίο θα διεξαχθούν. Πιστεύω ότι οι Ευρωεκλογές συνήθως στέλνουν ένα μήνυμα στα πολιτικά κόμματα, χωρίς να έχουν τη βαρύτητα των εθνικών εκλογών. Υπό αυτό το πρίσμα, πιστεύω ότι θα σταλεί ένα ηχηρό μήνυμα στο ΣΥΡΙΖΑ, θα ψαλιδιστεί το «ερχόμαστε» της Νέας Δημοκρατίας και θα επιβραβευθεί η προσπάθειά της Φώφης Γεννηματά να συνθέσει και να ανανεώσει ταυτόχρονα την Κεντροαριστερά.
Και πώς βλέπετε το σενάριο μετεκλογικών συνεργασιών στις Εθνικές Εκλογές;
Θεωρώ ότι είναι μια ήττα της πολιτικής να αντιμετωπίζοντι τα κόμματα ως εξαρτήματα ή δορυφόροι σεναρίων. Δεν καταλαβαίνω γιατί σώνει και καλά το Κίνημα Αλλαγής πρέπει διαρκώς να μπαίνει στο ίδιο ράφι με το ΣΥΡΙΖΑ ή τη ΝΔ ή να κρατούν διάφοροι «δεξιόμετρο» ή «συριζόμετρο» κάθε φορά που εκφράζουμε μια άποψη. Τα πράγματα είναι απλά: έχουμε πρόγραμμα, ανθρώπους, όρεξη για δουλειά, δεν είμαστε κόμμα διαμαρτυρίας και στο συνέδριό μας ψηφίσαμε 12 εμβληματικές θέσεις, ως βάση μετεκλογικής συζήτησης, εφόσον ο λαός μας εμπιστευτεί.
Πολιτεύεστε στον Βόρειο Τομέα της Β’ Αθηνών, μία από τις πιο «καυτές» εκλογικές περιφέρειες. Τι σας έκανε να πάρετε τη συγκεκριμένη απόφαση;
Δεν έχω ψευδαισθήσεις ότι ζούμε σε δύσκολους καιρούς για την πολιτική, αλλά και την κάθε εξουσία. Υπάρχει πολύς κόσμος που υποφέρει σιωπηλά, που στις 15 του μήνα του τελειώνει ο μισθός, που περιμένει το επίδομα, που εξαρτάται από τη σύνταξη του παππού και της γιαγιάς, που δεν πιστεύει ότι η πολιτική μπορεί να του λύσει τα προβλήματα, που τρέχει πίσω από χρέη, ανέχεια, ασθένειες. Νομίζω αυτή είναι η πιο δύσκολη μάχη για όλους όσοι φοράμε το καλό μας χαμόγελο και ζητάμε από τους πολίτες να μας ψηφίσουν: να πιστέψουν στην αλλαγή, ότι η πολιτική μπορεί να φέρει καλύτερες μέρες, ότι δεν υπάρχουν μονόδρομοι και δεν είμαστε καταδικασμένοι να κοιτάμε χαμηλά. Αυτό εκφράζω, αυτό πιστεύω και γι’ αυτό θέλω να εκπροσωπήσω τους συμπολίτες μου.
Ποιο είναι το διαφοροποιητικό στοιχείο της συγκεκριμένης περιφέρειας και τι διαφορετικό κομίζετε;
Όπως είπα παραπάνω, νιώθω ως ένας κρίκος μιας ανθρώπινης αλυσίδας που διεκδικεί μια καλύτερη ζωή. Των ανθρώπων που δεν τους χαρίστηκε τίποτα, που δεν κληρονόμησαν από τους γονείς τους, που θέλουν αλλά δεν μπορούν, που είναι κυριολεκτικά αφημένοι από το κεντρικό κράτος χωρίς καλή δημόσια υγεία, εκπαίδευση και ασφάλεια. Και είναι πάρα πολλοί αυτοί στην Περιφέρειά μας. Είναι ντροπή κύριε Πεφάνη, το ¼ των Ελλήνων να μην έχει πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας. Είναι ντροπή να βλέπεις ανθρώπους, που μετά βίας τα βγάζουν πέρα να συνωστίζονται σε ιδιωτικές κλινικές, επειδή στα δημόσια νοσοκομεία δεν υπάρχουν κρεβάτια, σεντόνια, νοσηλευτές ή πέφτουν σοβάδες πάνω στα κεφάλια ασθενών. Είναι ντροπή να περνούν οι συρμοί του μετρό κάθε 10 λεπτά σε ώρες αιχμής, να στοιβάζονται άνθρωποι μέσα σε ξεχαρβαλωμένα λεωφορεία, να υπάρχουν μισθοί 300 και 400 ευρώ το μήνα, να περιμένουμε τον τουρίστα με απλωμένο χέρι κάθε καλοκαίρι, να βλέπουμε τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις να διαλύονται από την αδιαφορία. Χωρίς πολλά λόγια, θα δουλέψουμε όλοι μαζί την επόμενη μέρα να ξανασηκώσουμε τη ζωή και τη χώρα μας λίγο ψηλότερα, παραφράζοντας το τραγούδι. Με διαφάνεια, διάλογο, δημοκρατία και δικαιοσύνη.
