Το πρώτο δίμηνο του 2021 θα ξεσπάσει μία… καταιγίδα εκδόσεων τίτλων χρέους στην ευρωζώνη με πρωταγωνιστές την Ιταλία, την Γαλλία, την Γερμανία και την Ισπανία. Ανάμεσά τους, αναμένεται να διεκδικήσουν την προσοχή των θεσμικών επενδυτών, κάποιες μικρές αλλά καινοφανείς εκδόσεις του ΟΔΔΗΧ.
Οι πρώτες εξ αυτών θα προηγηθούν χρονικά της αποπληρωμής του ΔΝΤ…
Μόνη της η Ιταλία θα ζητήσει μέσα στο 2021 περί τα 370 δισ. ευρώ από τις αγορές σε μεσο-μακροπρόθεσμα ομόλογα (πέραν των 200 περίπου δισ. ευρώ βραχυπρόθεσμου χρέους) το μεγαλύτερο μέρος των οποίων θα εκδοθεί στις αρχές του χρόνου. Το ίδιο και οι άλλες νοτιο-ευρωπαϊκές αλλά και κεντροευρωπαϊκές χώρες της Ευρωζώνης.
Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον η εξαγγελία αποπληρωμής (κατά 3,6 δισ. ευρώ) του ΔΝΤ από την non investment grade Ελλάδα, αποτελεί ένα εισιτήριο συμμετοχής στο γήπεδο των …μεγάλων του ευρώ.
Σε ένα γήπεδο που θα επιχειρήσει να παίξει ένα παιχνίδι για «μεγάλους» με μία έκδοση 30ετίας, ή αν τα πράγματα δεν είναι τόσο καλά όσο φαίνονται, 15ετίας και πάνω.
Η κίνηση αυτή αντιμετωπίζεται ως το «κλειδί» για ολόκληρο το πρόγραμμα δανεισμού του 2021 – 22. Εξ άλλου από τις εκδόσεις που θα προηγηθούν της αποπληρωμής του ΔΝΤ θα καλυφθούν οι δαπάνες αποπληρωμής του.
«Το ιερό δισκοπότηρο»
Έτσι κι αλλιώς οι αγορές και κυρίως οι primary dealers, γνωρίζουν ότι το μαξιλάρι των 30 – 32 δισ. ευρώ θα παραμείνει ανέγγιχτο για όσο χρειασθεί. Ειδικά δε ο πυρήνας του, δηλαδή το υπόλοιπο του δανείου του ESM των 15 δισ. ευρώ που αποτελεί το κεντρικό στοιχείο του «μαξιλαριού» των 30 – 32 δισ. ευρώ, θα διατηρείται ως «το άγιο δισκοπότηρο» μέχρι να αποκατασταθεί σε investment grade διαβάθμιση το ελληνικό κρατικό χρέος.
Κάτι που αναμένεται ότι μπορεί να γίνει στις αρχές του 2022. Για τον λόγο αυτό άλλωστε θα παραμείνει μέχρι και το 2022 εν ενεργεία το δάνειο του ΔΝΤ για τα τελευταία 1,6 δισ. ευρώ που είναι προγραμματισμένες να εξοφληθούν το 2023 και 24.
Οι κινήσεις αυτές πέραν του οικονομικής ωφέλειας των 70 – 80 δισ. ευρώ από την προεξόφληση του ΔΝΤ και της έμπρακτης διαβεβαίωσης των αγορών για τις πραγματικές ανάγκες ανα-χρηματοδότησης του εγχώριου χρέους, επιχειρείται – από τον ΟΔΔΗΧ - να διατηρήσουν τα ελληνικά non investment grade ομόλογα στην αγορά των «μεγάλων» της ευρωζώνης. Και αυτό μέχρι οι αλλαγές που εγγυμονούνται στις συνθήκες που ορίζουν την «διαχείριση» του δημόσιου χρέους στην ευρωζώνη να αναπροσαρμοσθούν. Γιατί θα …αναπροσαρμοσθούν, τουλάχιστον όσο αφορά στο χρέος που διαχειρίζεται η ΕΚΤ και οι εθνικές κεντρικές τράπεζες στα χαρτοφυλάκιά τους μέσω του PEPP.
Αυτές οι «αλλαγές» θα συμπαρασύρουν και το υπερβάλλον ελληνικό χρέος διευκολύνοντας την επιστροφή του σε investment grade βαθμίδα από τους Οίκους αξιολόγησης, σε ένα χρονικό ορίζοντα που δεν θα υπερβαίνει τον Μάρτιο του 2022.
Αυτά είναι τα μηνύματα που σιγοψιθυρίζονται στο περιβάλλον των Μάγων της Φρανκφούρτης, καθώς αφήνουν πίσω τους το εφιαλτικό 2020.
