Η «Ιδιωτικότητα» ορίζεται ως το δικαίωμα ενός ατόμου ή μιας ομάδας, να αποφασίζουν από μόνοι τους για το πότε, πως και μέχρι ποιο σημείο οι πληροφορίες που αφορούν αυτούς θα διαβιβάζονται σε άλλους, σύμφωνα με τα περισσότερα λεξικά στον κόσμο.
Η ιδιωτικότητα έχει αναγνωριστεί ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και σε μία δημοκρατική κοινωνία και αυτός είναι ο λόγος που τα προσωπικά δεδομένα προστατεύονται.
Τι είναι όμως τα προσωπικά δεδομένα;
Προσωπικά δεδομένα μπορεί να είναι το οτιδήποτε. Από τον αριθμό φορολογικού μητρώου του κάθε πολίτη και τον τραπεζικό του λογαριασμό, έως και τις φωτογραφίες που ανεβάζει στο Instagram ή τα όσα «ψάχνει» στη μηχανή αναζήτησης της Google.
Τα δεδομένα δεν είναι «ασήμαντα», αντίθετα έχουν εξαιρετικά μεγάλη σημασία. Τόσο μεγάλη που οι εταιρείες σε όλο τον κόσμο τα αγοράζουν ακριβά,
Μάλιστα, σύμφωνα με το Business Insider, το 2018 οι εταιρείες στην Αμερική ξόδεψαν περί τα 19 δισ. δολάρια για να λάβουν και να αναλύσουν δεδομένα των καταναλωτών. Κάτι που συλλέγουν και πωλούν «τρίτα μέλη» (γνωστά και ως 'data brokers').
Συχνά είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς που «πάνε» αυτά τα προσωπικά δεδομένα, όμως είναι εύκολο να δει πως συλλέγονται και τι περιλαμβάνουν.
Στην πράξη, κάθε φορά που κάποιος έχει μία συζήτηση στο κινητό ή τον υπολογιστή του, καταγράφεται. Αυτό το αρχείο το «μοιραζόμαστε» με «τρίτα μέλη», τα οποία τα πωλούν σε άλλους οργανισμούς με στόχο το κέρδος.
Ποια είναι τα στοιχεία που «θέλουν» οι εταιρείες;
Σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα του Guardian, αυτό που έχει μεγαλύτερη «αξία» είναι οι λεπτομέρειες. Στοιχεία που μπορεί να αλλάξουν τις αγοραστικές συνήθειες του καταναλωτή / χρήστη.
Στοιχεία όπως το αν ο χρήστης προσπαθεί να χάσει βάρος, να μείνει έγγυος, αν σκέφτεται να αγοράσει σπίτι ή αν άλλαξε διεύθυνση εργασίας μπορούν να αποφέρουν μεγάλο κέρδος σε ορισμένες εταιρείες ή να βοηθήσουν άλλες να μειώσουν τις απώλειες τους.
Δείτε μερικούς από τους τρόπους που οι εταιρείες συλλέγουν τα πρσωπικά δεδομένα καταναλωτών / χρηστών καθημερινά, σύμφωνα με το Business Insider: