Τη στιγμή που η κλιματική αλλαγή πλήττει την παραγωγή κρασιού σε πολλές χώρες όπου το κρασί θεωρείται ένα από τα βασικά εξαγωγικά προϊόντα (π.χ Γαλλία), το Βέλγιο καταγράφει μια μάλλον αντίστροφη πορεία σε αυτό τον τομέα. Η ξηρασία, η υπερβολική ζέστη και η παγωνιά το χειμώνα έχουν προκαλέσει ζημιές στους ευρωπαϊκούς αμπελώνες όμως δεν συμβαίνει το ίδιο στο Βέλγιο το οποίο δεν παράγει μόνο σε περιοχές οι οποίες βρίσκονται στα σύνορα με τη Γαλλία αλλά και σε άλλα μέρη. Χαρακτηριστικό είναι μάλιστα ότι ειδικά η παραγωγή του αφρώδους οίνου παρουσιάζει ιδιαίτερη ανάπτυξη ενώ η τοπική κυβέρνηση έχει υιοθετήσει μέτρα για να ενισχύσει το marketing του βελγικού κρασιού.
«Εκτός από επιδοτήσεις φροντίζουμε και για καλύτερες δυνατότητες εκπαίδευσης των οινοπαραγωγών καθώς και την προώθηση βελγικών κρασιών», αναφέρει ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης της Βαλλονίας Ρενέ Κολάν. Έτσι βελτιώθηκε και η ποιότητα του κρασιού σημαντικά, δηλώνει ο υπουργός.
Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί ο Γάλλος Ρομέν Μπεβιγιάρ ίδρυσε πριν από μερικά χρόνια κοντά στη σύνορα με την Ολλανδία τον συνεταιρισμό «Vin de Liège». Γρήγορα βρέθηκαν 2.000 μέλη και ένα αρκετά μεγάλο αρχικό κεφάλαιο.
Σήμερα, τρία χρόνια μετά, ο κ. Μπεβιγιάρ παράγει 50.000 μπουκάλια το χρόνο. Παρ' όλα αυτά δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στην υψηλή ζήτηση. Τα επόμενα χρόνια θέλει να διπλασιάσει την παραγωγή του στα 100.000 μπουκάλια το χρόνο.
H παραγωγή κρασιού στο Βέλγιο αναπτύσσεται τα τελευταία 20 χρόνια αλλά η κλιματική αλλαγή έχει «επισπεύσει» την οινοπαραγωγή. Ημερομηνία σταθμός για την παραγωγή κρασιού στο Βέλγιο θεωρείται το 1997 οπότε δημιουργήθηκε ο πρώτος οίνος Ελεγχόμενης Ονομασίας Προέλευσης (Hagelandse Wijn), κάτι το οποίο καταδεικνύει ότι υπήρξε σαφής εμπορικός προσανατολισμός στον κλάδο.
Στο Βέλγιο παράγεται κυρίως λευκό κρασί ενώ οι αφρώδεις οίνοι παράγονται με έναν παραδοσιακό τρόπο.
Με πληροφορίες από την Deutsche Welle
