Το «κουμπί» του «fast forward» αναμένεται να πατήσει σήμερα η Fed, όσο αναφορά το tapering αλλά και ευρύτερα της στρατηγική της, οδηγώντας και σε μια πιο εμπροσθοβαρή βάση τις αυξήσεις των επιτοκίων.
Όπως σχολιάζει ο Thomas Costerg, ανώτερος οικονομολόγος για τις ΗΠΑ της Pictet Wealth Management, ο μηνιαίος ρυθμός αγορών assets από τη Fed θα μπορούσε να μειωθεί κατά 23 δισ. δολάρια το μήνα έναντι 15 δισ. δολαρίων που είχε ανακοινωθεί προγενέστερα. Μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε τερματίσει το QE έως τον Απρίλιο του 2022, με την Pictet να αναμένει περαιτέρω επιτάχυνση του μειούμενου ρυθμού στις αρχές του 2022, έτσι ώστε οι αγορές ομολόγων να τερματιστούν τον Μάρτιο του 2022. Αξίζει να επισημανθεί πως ο πρόεδρος της Fed Τζέρομ Πάουελ, εμφανίστηκε πιο hawkish στην ομιλία του στο Κογκρέσο, εκφράζοντας μεγαλύτερη ανησυχία για την πιθανότητα ενός πιο επίμονου υψηλού πληθωρισμού το 2022.
Από την άλλη, ως προς το σκέλος της «Όμικρον» ενώ θεωρητικά θα μπορούσε να είχε δώσει το «πάτημα» στη Fed για διατήρηση του υφιστάμενου πλαισίου άσκησης της πολιτικής, διατηρώντας τον ρυθμό του QE, τα πρόσφατα σχόλια του καθηγητή Άντονι Φάουτσι ότι η νέα μετάλλαξη δεν είναι πιο επικίνδυνη από τη «Δέλτα» αναμένεται να «ανάψει το πράσινο φως» της επιτάχυνσης της μείωσης του QE λόγω της συνεχιζόμενης εστίασης στους κινδύνους του πληθωρισμού.
Παράλληλα, σύμφωνα με τον Costerg, η Fed αναμένεται να κινηθεί προς την κατεύθυνση προβολής ενός νέου σετ εκτιμήσεων με επίκεντρο την αυξανόμενη ανησυχία για τον επίμονο πληθωρισμό που θα μεταφράζεται σε μια νέα τροχιά αυξήσεων των επιτοκίων. Υπό αυτό το πρίσμα, η Pictet αναμένει από τη Fed να δείξει τρεις αυξήσεις επιτοκίων το 2022, με το γράφημα (Fed dot plot) που θα παρουσιάσει να υποδεικνύει άλλες τρεις αυξήσεις επιτοκίων εντός του 2023. Ωστόσο, ο ελβετικός οίκος αναμένει πέντε αυξήσεις συνολικά (μία αύξηση ανά τρίμηνο μεταξύ Ιουνίου 2022 και μέσα του 2023) καθώς η Fed -και ιδιαίτερα υπό τον Πάουελ- εμφανίζεται ιδιαίτερα ευαίσθητη στην πορεία των αγορών, κάτι που πιθανώς να «φρενάρει» τις αυξήσεις σε κάποιο στάδιο παρά να επιταχύνει τον ρυθμό τους.
Παράλληλα, η Κεντρική Τράπεζα αναμένεται να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στην επιτάχυνση του πληθωρισμού, ειδικά εάν προκύψουν περισσότερα στοιχεία που να υποδεικνύουν ότι η αγορά εργασίας γίνεται ακόμη πιο «σφιχτή». Παράλληλα, θα εξετάσει προσεκτικά την αναλογία των νέων θέσεων εργασίας που ανοίγονται προς την ανεργία και τα στοιχεία αύξησης των μισθών.
Ο Costerg αναφέρει μάλιστα ότι πιθανώς να αποτυπωθεί μια παράλληλη κίνηση και μια απότομη αναθεώρηση της πρόβλεψης για τον πληθωρισμό (PCE δείκτη τιμών για δαπάνες προσωπικής κατανάλωσης) για το τέταρτο τρίμηνο του 2022. Η προηγούμενη μέση εκτίμηση της Fed ήταν μόλις στο 2,2%, αλλά αναμένεται να αναθεωρηθεί μεταξύ 2,5% και 3%, υποδεικνύοντας ότι ο πληθωρισμός όντως αρχίζει να λαμβάνει πιο μόνιμα χαρακτηριστικά.
Επιπλέον, η Fed, σύμφωνα με τον ελβετικό οίκο, θα αφαιρέσει τη λέξη «παροδικός» (για τον πληθωρισμό) από τη δήλωση μετά τη συνεδρίαση, αν και ο Πάουελ πιθανότατα θα συνεχίσει να λέει ότι αναμένει υποχώρηση του πληθωρισμού στο δεύτερο εξάμηνο του 2022. Ο Costerg αναφέρει πως υπάρχουν αρκετοί περιορισμοί στην πολιτική της Fed, συμπεριλαμβανομένων των υψηλών επιπέδων χρέους στην οικονομία, κάτι που συνεπάγεται ότι το μακροπρόθεσμο καθεστώς του «soft money» θα διατηρηθεί παρά τις (μικρές) αυξήσεις στα επιτόκια που αναμένονται το 2022.
Ευρύτερα, και μπαίνοντας προς το 2022, η Pictet εκτιμά ότι το τέλος του QE θα «ανοίξει τον δρόμο» για μια αύξηση των επιτοκίων κατά 25 μ.β τον Ιούνιο του 2022, ενώ η εκτίμησή της για το επιτόκιο των Fed Funds για το τέλος του 2022 είναι στο 0,75% - 1%, και για το τέλος του 2023 στο 1,25% - 1,50%. Σε αυτή τη βάση ωστόσο ελλοχεύουν δύο κίνδυνοι, όπου και οι δύο εστιάζουν στην κατεύθυνση των προσδοκιών των αγορών για τον πληθωρισμό. Ο πρώτος κίνδυνος είναι ότι η Fed ανησυχεί περισσότερο για τον παρατεταμένο αντίκτυπο του κορονοϊού στην οικονομία καθώς οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό υποχωρούν, και απορρίπτει τη ρητορική της σχετικά με την επιτάχυνση της μείωσης του QE. Κάτι τέτοιο θα κρατούσε μακριά την πρώτη αύξηση στα επιτόκια.
Ο δεύτερος κίνδυνος, ή το αρνητικό σενάριο σύμφωνα με την Pictet, είναι ότι ο απότομα επιταχυνόμενος πληθωρισμός πυροδοτεί ένα σπιράλ μισθών - τιμών και μια μεγάλη άνοδο των προσδοκιών για τον πληθωρισμό (δείκτες πληθωριστικών προσδοκιών της ίδιας της Fed, οι οποίοι διαμορφώνονται σε μεγάλο βαθμό από την αγορά ομολόγων και όχι στην πραγματικότητα από την «πραγματική οικονομία»). Σε αυτή την περίπτωση, η Fed μπορεί να χρειαστεί να επιβεβαιώσει την αξιοπιστία της σε μια πιο σταθερή βάση αυξάνοντας τα επιτόκια περισσότερο από το προβλεπόμενο. Ωστόσο, η Pictet εξακολουθεί να πιστεύει ότι η Fed θα σταθμίσει οποιεσδήποτε τέτοιες κινήσεις έναντι του πιθανού κόστους για την οικονομική ανάπτυξη και του κινδύνου αποσταθεροποίησης των αγορών ομολόγων. Σύμφωνα με τον ελβετικό οίκο, η διατήρηση της ανάπτυξης και η αποφυγή της ύφεσης μετράει περισσότερο για τη Fed από την αξιοπιστία για τον πληθωρισμό, εξανεμίζοντας το σενάριο για μια επανάληψη ενός «Volcker 2.0» με στόχο τη μείωση του πληθωρισμού.
Αξίζει να επισημανθεί πως Fed επανεκκίνησε το QE το 2020 ως απάντηση στο σοκ του της πανδημίας του κορονοϊού, φτάνοντας πλέον τον ισολογισμό της στα 8,7 τρισ. δολάρια (στα τέλη Νοεμβρίου 2021), από 4,2 τρισ. τον Δεκέμβριο του 2019. Η τολμηρή και «δημιουργική» πολιτική απάντηση του προέδρου Πάουελ στη νέα κατάσταση που διαμόρφωσε η πανδημία, η οποία περιελάμβανε και κάποιους αδιανόητους χειρισμούς όπως η αγορά εταιρικού junk χρέους, πιθανότατα συνέβαλε στην εκ νέου υποψηφιότητά του ως προέδρου της Fed τον Νοέμβριο για άλλη μια τετραετία, σχολιάζει η Pictet.
Καταλήγοντας, ο Costerg αναφέρει πως αν και ο Πάουελ ενδέχεται να παρουσιάσει μια πιο «επιθετική» προσέγγιση, ωστόσο εξακολουθεί να ανησυχεί περισσότερο στο ότι οι ΗΠΑ βαδίζουν σε μια περίοδο στασιμότητας που μοιάζει με αυτήν της Ιαπωνίας μακροπρόθεσμα, παρά για την αναβίωση του πληθωρισμού. Εξάλλου, ο κίνδυνος του «Japanification» ήταν ήδη η κύρια ανησυχία του προέδρου Μπερνάνκι τη δεκαετία του 2000.
