Πρόκειται για μία δήλωση που χρειάζεται και «δεύτερη ανάγνωση» αυτή της κας Λαγκάρντ. Είπε: «Πρέπει να είμαστε σαφείς για το τι μπορούμε και τι δεν μπορούμε να κάνουμε ως Κεντρική Τράπεζα. Για παράδειγμα, η νομισματική μας πολιτική δεν μπορεί να γεμίσει αγωγούς φυσικού αερίου, να εξαλείψει τις καθυστερήσεις στα λιμάνια ή να εκπαιδεύσει περισσότερους οδηγούς φορτηγών...».
Προφανώς κανείς δεν θεωρούσε μέχρι σήμερα ότι η ΕΚΤ με την νομισματική της πολιτική θα μπορούσε να υποκαταστήσει τον Nord Stream 2, ή ότι θα μπορούσε να μεταφέρει και να ξεφορτώνει ταχύτερα τα κοντέινερ των εμπορευμάτων...
Η επικεφαλής της ΕΚΤ με τη δήλωσή της αυτή επιχειρεί να πει ότι η Κεντρική Τράπεζα δεν έχει ευθύνη για τους παράγοντες που τροφοδοτούν τον πληθωρισμό και επιτείνουν τις πληθωριστικές πιέσεις πολύ πέρα από ότι η ΕΚΤ είχε προετοιμάσει τις κυβερνήσεις και τις αγορές, με τις προβλέψεις της ακόμα και εκείνες του περασμένου Δεκέμβρη.
Η αλήθεια είναι ότι η κα Λαγκάρντ με την δήλωση αυτή, είτε απλώς λέει τη μισή... αλήθεια, είτε θέλει να προειδοποιήσει τις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης.
Η ΕΚΤ, σύμφωνα με την κα Λαγκάρντ, δεν θα έχει την ευθύνη των όσων θα ακολουθήσουν με τη στροφή που είναι υποχρεωμένη να κάνει, αντίθετα με τα όσα έλεγε μόλις δύο μήνες πριν.
Ήτοι την αλλαγή «ταχύτητας» στη μεταβολή της νομισματικής της πολιτικής στον τομέα εκείνο που αυτή μπορεί να δώσει αποτελέσματα, δηλαδή στην διαθέσιμη ρευστότητα και στο κόστος του χρήματος.
Οι αγορές το γνωρίζουν αυτό και αντιδρούν διευρύνοντας τα spreads και τις αποδόσεις των ομολόγων.
Βέβαια πέραν του ότι η ΕΚΤ προφανώς και δεν μπορεί να γεμίσει τους αγωγούς με φυσικό αέριο, ή να επιταχύνει το ξεφόρτωμα των κοντέινερ, δεν απαλλάσσεται η ίδια και το επιτελείο της από την ευθύνη του να έχει έγκαιρα αναγνωρίσει, σαν καθ' ύλην αρμόδιος φορέας, τα χαρακτηριστικά των πληθωριστικών πιέσεων που έχουν αναδυθεί εδώ και οκτώ μήνες σαν δομικά στοιχεία ενός ασταθούς οικονομικού περιβάλλοντος που τα είχε όλα: διακοπή των εφοδιαστικών αλυσίδων, πρωτοφανή κενά στην παραγωγή, εκρηκτικές καταστάσεις στις θαλάσσιες μεταφορές, απότομες αναταραχές και αποσυντονισμό μεταξύ προσφοράς και ζήτησης σε σημείο που να αμφισβητείται η παγκοσμιοποίηση του διεθνούς εμπορίου, γεωπολιτικές συγκρούσεις που θίγουν άμεσα και καθοριστικά την ενεργειακή τροφοδοσία, εν ενεργεία πολιτικές μετάβασης στην πράσινη ενέργεια χωρίς διασφαλισμένη επάρκεια αποθεμάτων, κλπ.
Με άλλα λόγια, ένα φάσμα παραγόντων, πολλαπλάσιων εκείνων που προκάλεσαν την πληθωριστική έκρηξη της δεκαετίας του '70.
Με μοναδική διαφορά ότι τότε ήταν η συναλλαγματική κρίση (κατάρρευση του Μπρέτον Γούντς) η αφορμή που οδήγησε στην έκρηξη, ενώ σήμερα είναι η πανδημία που έδωσε την αφορμή για την πληθωριστική έκρηξη, η αντιμετώπιση της οποίας οδηγεί αναπόφευκτα σε μία νέα νομισματική κρίση.
Οι κεντρικές τράπεζες, ανεξάρτητα με το τι έχουν πει μέχρι σήμερα, ολόκληρη ή την μισή αλήθεια, το μόνο που μπορούν να κάνουν απέναντι στο πληθωριστικό τσουνάμι είναι η ταχύτερη απόσυρση του φθηνού χρήματος.
Κάτι που ισοδυναμεί με μία χωρίς προηγούμενο οικονομική επιβράδυνση - αν εφαρμοστεί με τρόπο που να επιδιώκει άμεσα αποτελέσματα - καθώς αντίθετα από ότι είχε συμβεί το 70' οι μεγάλες οικονομίες (ΗΠΑ, Ευρώπη, Ιαπωνία, Κίνα) σήμερα «κάθονται» πάνω σε ένα ηφαιστειακό «βουνό χρέους» που είναι αδύνατο να εξυπηρετηθεί με ακριβότερο και λιγότερο διαθέσιμο χρήμα...
Και στο επίπεδο αυτό είναι η εμπλοκή και η πολιτική των κυβερνήσεων που αποτελεί τον βασικό κρίκο των εξελίξεων... Αυτή είναι και η προειδοποίηση της Λαγκάρντ.
Και μάλιστα εξελίξεων οι οποίες μεταβάλλονται ραγδαία σε σχέση με το παρελθόν. Βασικό στοιχείο αυτής της εν δυνάμει αλλαγής, όπως έχει επισημανθεί από αξιόπιστους οικονομικούς αναλυτές, είναι το ότι ο προσδιορισμός των τιμών των προϊόντων, των υπηρεσιών, των μισθών και των συντάξεων, θα πάψει να αντανακλά την αποζημίωση των αλλαγών στο κόστος από το παρελθόν. Και θα αρχίσει να προσαρμόζεται στην τιμολόγηση των προϊόντων με βάση τον προβλεπόμενο πληθωρισμό.
Για την εγχώρια οικονομία, στην οποία παρατηρείται η ταχύτερη από όλες τις χώρες της Ευρώπης αύξηση του πληθωρισμού, κάθε περαιτέρω λάθος πρόβλεψη στο πεδίο αυτό, πέρα από απαράδεκτη, θα κινδυνεύει να γίνει καταστροφική με απρόβλεπτες συνέπειες στο Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών...
Αυτή η στροφή δεν έχει ακόμα αρχίσει, αλλά το 2022 είναι μία χρονιά στην οποία θα αποτυπωθεί η απαρχή αυτής της στροφής...
Και σ' αυτή την στροφή τα λάθη εκτιμήσεων πληρώνονται ακριβά τόσο σε οικονομικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο. Και είναι προφανές ότι αν αυτό αρχίσει να συμβαίνει σε προεκλογική περίοδο οι επιπλοκές μπορούν να είναι απρόβλεπτες.