Τα στοιχεία για την εξέλιξη του πληθωρισμού του Απριλίου, πέρα από το χαρακτηριστικό της επίμονης πληθωριστικής πίεσης – αύξηση στο 7% από 6,9% - καταγράφουν την ανάδυση ενός «παλιού» προβλήματος στην Ευρωζώνη, της «απόκλισης» από οικονομία σε οικονομία όταν οι πιέσεις αυξάνονται.
Πράγματι, πίσω από τον δείκτη του 7% στην Ευρώπη, «κρύβονται» επιμέρους εθνικοί δείκτες που κινούνται με τεράστιες αποκλίσεις από το 2,7% μέχρι και το 15%.
Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, μια «ενιαία» νομισματική πολιτική είτε στην κατεύθυνση της σύσφιξης (όπως αναμένεται να συμβεί την Πέμπτη), είτε στην κατεύθυνση της χαλάρωσης (όπως δεν αναμένεται να συμβεί τουλάχιστον μέσα στο 2023), δεν μπορεί να κάνει άλλο παρά να τροφοδοτεί την περαιτέρω απόκλιση ανάμεσα στις οικονομίες της Ευρωζώνης, με μη σταθμισμένα ως προς τις συνέπειές τους αποτελέσματα...
Κάποια από αυτά, πέραν εκείνων που ήδη καταγράφονται, αποτυπώθηκαν ήδη με εντυπωσιακό τρόπο στην τελευταία έρευνα της ΕΚΤ που αφορά την δανειοδότηση επιχειρήσεων και νοικοκυριών.
- ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Η «σκιώδης» πλευρά της συζήτησης για την αναμόρφωση του Συμφώνου Σταθερότητας που αφορά την Ελλάδα
Όπως φαίνεται πλέον ξεκάθαρα στην έρευνα (The euro area bank lending survey - First quarter of 2023 (europa.eu)) οι τράπεζες της Ευρώπης σαν συνέπεια του νέου περιβάλλοντος, καθιστούν δυσκολότερο για επιχειρήσεις και νοικοκυριά να δανειστούν.
Το αξιοσημείωτο όμως είναι ότι και οι επιχειρήσεις είναι πολύ λιγότερο πρόθυμες να ζητήσουν δάνεια. Προφανώς, η σημασία αυτής της καταγραφής είναι τεράστια όσον αφορά την συνέχεια για την οικονομία.
Σύμφωνα με το διάγραμμα που παρατίθεται από το Βloomberg, με βάση τα στοιχεία της ΕΚΤ, η «ζήτηση» για δάνεια από επιχειρήσεις έχει πέσει σε επίπεδα ανάλογα εκείνων που είχαν σημειωθεί μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers.
Αλλά και από την πλευρά των τραπεζών, όπως διαπιστώνεται από την Έρευνα της ΕΚΤ, η δυσκολία να δοθεί δάνειο από τις τράπεζες βρίσκεται σε επίπεδα επίσης ανάλογα της προηγούμενης δεκαετίας στην περίοδο της κρίσης δημόσιου χρέους στην Ευρωζώνη.
Παρ' όλα αυτά, ο πληθωρισμός τον Απρίλιο όχι μόνο δεν διολίσθησε αλλά μόλις λίγα 24ωρα πριν από την ημέρα απόφασης της ΕΚΤ για το τι θα κάνει με τα επιτόκια, αυξήθηκε εκ νέου – κατ' ελάχιστον – διευρύνοντας τις αποκλίσεις στις πιέσεις που βρίσκονται οι οικονομίες της Ευρωζώνης.
Η εικόνα με άλλα λόγια, γίνεται ακόμα πιο πιεστική όσο αφορά την διαφοροποίηση των συνεπειών της «ενιαίας» νομισματικής πολιτικής στην Ευρωζώνη μεταξύ των χωρών μελών.
Συνολικά, το ευρώ γίνεται ακριβότερο και περισσότερο δύσκολα προσβάσιμο για τις οικονομίες της Ευρωζώνης, αλλά για ορισμένες αυτό είναι πολύ χειρότερο από όσο σε κάποιες άλλες σε μία περίοδο που έτσι κι αλλιώς οι οικονομίες βρίσκονται υπό ασφυκτική πίεση, ανάμεσα στις συμπληγάδες του πληθωρισμού και της αύξησης των επιτοκίων.
- ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Δύο δύσκολες «αλλαγές» για τη νέα κυβέρνηση μετά την 21η Μαΐου
Ραγδαία μείωση ρευστότητας
Το πόσο ασφυκτική είναι αυτή η πίεση αποτυπώνεται – τα στοιχεία αφορούν την αμερικάνικη οικονομία αλλά η κατάσταση δεν είναι διαφορετική στην Ε.Ε. - στο ακόλουθο γράφημα της Fed.
Η διαθεσιμότητα ρευστότητας στο σύστημα συρρικνώνεται σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε η Fed με τον ταχύτερο ρυθμό από την δεκαετία... του 60'.
Και οπωσδήποτε ταχύτερα από ό,τι συνέβη με την κρίση του 2008. Με αυτά τα δεδομένα, μπορεί να δει κανείς με μεγαλύτερη ευκρίνεια τα αίτια τόσο της μεγάλης συρρίκνωσης παροχής δανείων από τις τράπεζες όσο και την αυξανόμενη απροθυμία των επιχειρήσεων να τα ζητήσουν από τις τράπεζες υπό τις παρούσες συνθήκες.
Αυτό βέβαια αφορά περισσότερο τις υγιείς και βιώσιμες επιχειρήσεις, ενώ αντίθετα η ζήτηση για αναχρηματοδότηση δανείων από τις επιχειρήσεις που βρίσκονται στην ζώνη του «λυκόφωτος» αυξάνεται, αλλά δεν ικανοποιείται.
