«Αν και το κόμμα «Εθνικός Συναγερμός» (RN) της Μαρίν Λεπέν επικράτησε στον πρώτο γύρο γαλλικών κοινοβουλευτικών εκλογών, το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου, στις 7 Ιουλίου, και ο βαθμός στον οποίο το ακροδεξιό κόμμα θα καταφέρει να διαμορφώσει τις γαλλικές εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις παραμένει ανοιχτό», όπως αναφέρει σε ανάλυσή του ο Holger Schmieding, επικεφαλής οικονομολόγος της Berenberg για την Ευρωζώνη.
Λαμβάνοντας ένα ποσοστό της τάξεως του 33%, το κόμμα της Μαρίν Λεπέν έριξε τους κεντρώους του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν στην τρίτη θέση με 20% με το σχηματισμό «Ενωμένη Αριστερά» να λαμβάνει το 28%. Ωστόσο, όπως και στις ευρωεκλογές πριν από τρεις εβδομάδες, ο απολογισμός για το πρώτο κόμμα του «Εθνικού Συναγερμού» υποχώρησε κατά δύο μονάδες περίπου έναντι των πρόσφατων δημοσκοπήσεων. Μάλιστα, το spread μεταξύ γαλλικού δεκαετούς και Bund υποχωρεί σε χαμηλό δύο εβδομάδων.
Ένα κατακερματισμένο κοινοβούλιο παραμένει το πιο πιθανό αποτέλεσμα, σύμφωνα με την Berenberg. Ενώ o «Εθνικός Συναγερμός» θα μπορούσε ενδεχομένως να λάβει την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών στον δεύτερο γύρο, αυτό καθίστανται πλέον λιγότερο δυνατό από ό,τι πριν. «Το «tail risk» (κίνδυνος «ουράς») του σεναρίου η «Ενωμένη Αριστερά» να πάρει την εξουσία και να εφαρμόσει την αρκετά κοστοβόρα ατζέντα της φαίνεται επίσης να έχει υποχωρήσει περαιτέρω», όπως σημειωνει ο Schmieding.
- Και μετά τις γαλλικές εκλογές, τι;
- Γαλλικές εκλογές: Πολιτικές «ζυμώσεις», σενάρια και η επόμενη μέρα - Τα μεγάλα λάθη Μακρόν
Σύμφωνα με την τελευταία εκτίμηση του TF1, το RN θα μπορούσε να λάβει 240 - 270 έδρες έναντι 180 - 200 εδρών για την «Ενωμένη Αριστερά», με το κόμμα Μακρόν να κατοχυρώνει μόλις 60 - 90 έδρες και 30 - 50 για τους κεντροδεξιούς Ρεπουμπλικάνους. Το FR2 έδωσε μια ελαφρώς διαφορετική εκτίμηση με μεγαλύτερο εύρος 230 - 280 εδρών για το RN, χαμηλότερο εύρος 125 - 165 εδρών για για την «Ενωμένη Αριστερά», 70 - 100 έδρες για τον Μακρόν και 41 - 61 για τους Ρεπουμπλικάνους. Σύμφωνα με αμφότερες τις προβλέψεις, το κόμμα της Λεπέν θα κινούνταν ελαφρώς χαμηλότερα από την απόλυτη πλειοψηφία των 289+ (577 έδρες στο γαλλικό κοινοβούλιο).
«Σκληρό ροκ» διαπραγματεύσεων για να μπλοκάρουν την απόλυτη πλειοψηφία Λεπέν
Όπως σημειώνει η Berenberg, σε κάποιο βαθμό, οι κεντρώοι και τα κόμματα της αριστεράς φαίνονται έτοιμοι να αποσύρουν τους τρίτους σε κατάταξη υποψηφίους τους για να υποστηρίξουν ο ένας τον άλλον, ώστε να μπλοκάρουν την επικράτηση του «Εθνικού Συναγερμού» στις διάφορες περιφέρειες. Οι κεντρώοι του Μακρόν δείχνουν προς εκλογικές περιφέρειες όπου ο πρώτος σε επικράτηση υποψήφιος από την αριστερά δεν προέρχεται από την ακροαριστερά. «Ακόμη και ο ηγέτης της ακροαριστεράς Ζαν-Λυκ Μελανσόν δίνει προτεραιότητα στο να κρατήσει το κόμμα της Λεπέν εκτός εξουσίας έναντι της αντίθεσής του στους κεντρώους του Μακρόν. Το ευρύτερο πλαίσιο συμμαχιών, διαπραγματεύσεων και ζυμώσεων, εξακολουθεί να μειώνει τις προοπτικές των υποψηφίων του «Εθνικού Συναγερμού» – και σε κάποιο βαθμό των υποψηφίων της σκληρής ακροαριστεράς – σε σχέση με εκείνες του κέντρου και των κεντροαριστερών τμημάτων της «Ενωμένης Αριστεράς» στις 7 Ιουλίου.
Τα τρία σενάρια
Gridlock: Το να προκύψει ένα κατακερματισμένο κοινοβούλιο στο οποίο ούτε η ακροδεξιά ούτε η ενωμένη αριστερά ούτε οι κεντρώοι του Μακρόν θα καταφέρουν να συγκεντρώσουν την απόλυτη πλειοψηφία αποτελεί το πιο πιθανό σενάριο για τη Berenberg. Σε αυτή την περίπτωση, οποιαδήποτε (νέα) κυβέρνηση δεν θα έκανε πολλά πράγματα.
Χειρότερα από το αδιέξοδο: Αν και η «Ενωμένη Αριστερά» και ο «Εθνικός Συναγερμός» είναι πολικά αντίθετα σε ζητήματα μετανάστευσης, πολιτισμού και ταυτότητας, έχουν αντιταχθεί στο μεταρρυθμιστικό - αναπτυξιακό πλέγμα του Μακρόν. «Ως αποτέλεσμα, βλέπουμε τον κίνδυνο το κόμμα της Λεπέν και τμήματα της αριστεράς να ενώσουν τις δυνάμεις τους σε ένα κατακερματισμένο κοινοβούλιο για μια σειρά ζητημάτων ώστε να αμβλύνουν τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση του Μακρόν και να ενισχύσουν την «αγοραστική δύναμη» των πολιτών, για παράδειγμα μέσω της εφαμοργής ενός χαμηλότερου ΦΠΑ για ενεργειακά προϊόντα ή μέσω πρόσθετων επιδοτήσεων» αναφέρει ο Schmieding.
Μαρίν Μελόνι: Με πολύ μικρότερη πιθανότητα από τα δύο πρώτα σενάρια, το κόμμα της Λεπέν μπορεί να κερδίσει την πλειοψηφία των εδρών και ο Ζορντάν Μπαρντελά να ηγηθεί της πρωθυπουργίας. Αν ναι, πιθανότατα θα εστιάζαν στη νίκη των προεδρικών εκλογών του 2027, παραμένοντας σε μια πιο μετριοπαθή τροχιά που έχει σηματοδοτήσει κατά τη διάρκεια της εκστρατείας. Μπορεί να επικεντρωθεί σε ορισμένες κινήσεις τακτικής, ακολουθώντας σε μεγάλο βαθμό το παράδειγμα της πρωθυπουργού της Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι. Για να το κάνει αυτό, μπορεί ενδεχομένως η Λεπέν να εξηγήσει στους ψηφοφόρους του κόμματος μετά από μια μακρά δημοσιονομική αναθεώρηση ότι οι περισσότερες από τις αρχικές δημοσιονομικές δεσμεύσεις της θα μπορούσαν να εφαρμοστούν πιο αργά με την πάροδο του χρόνου - ή μόνο εάν γινόταν πρόεδρος το 2027.
«Μετά από αρκετά χρόνια στα οποία ο Μακρόν είχε οδηγήσει σε φιλοαναπτυξιακές οικονομικές μεταρρυθμίσεις, και τα τρία σενάρια θα ήταν μια αλλαγή προς το χειρότερο», σύμφωνα με την Berenberg.
Βραχυπρόθεσμα, πιθανότατα θα συνεπάγονταν κάποια δημοσιονομική διολίσθηση στο εσωτερικό και μια πιο δύσκολη σχέση με την ΕΕ. Εάν η αριστερά και η δεξιά συνεργάζονταν εν μέρει σε ένα κατακερματισμένο κοινοβούλιο ή εάν το RN κερδίσει την πλειοψηφία στις 7 Ιουλίου, θα μπορούσαν να προσφέρουν μια μικρή ώθηση στην ιδιωτική κατανάλωση. Στην περίπτωση μιας κυβέρνησης Μπαρντέλα, οι σχέσεις με την ΕΕ θα μπορούσαν να είναι αρκετά πιο «θορυβώδεις».
Μακροπρόθεσμα, μερικές ανατροπές σε επίπεδο μεταρρυθμίσεων, ορισμένα μέτρα προστατευτισμού με το σύνθημα «Πρώτα η Γαλλία» σε περίπτωση μιας κυβέρνησης Μπαρντελά και μια λιγότερο ευνοϊκή φήμη προς την παγκόσμια επενδυτική κοινότητα θα οδηγούσε σε υποχώρηση της αναπτυξιακής τάσης και αύξηση του πληθωρισμού. Σε συνδυασμό με την προοπτική υποβάθμισης των αξιολογήσεων, κάτι τέτοιο θα αυξήσει το κόστος χρηματοδότησης και θα επιδεινώσει την ήδη δύσκολη δημοσιονομικά θέση της Γαλλίας με την πάροδο του χρόνου. Τα θεμελιώδη μεγέθη της Γαλλίας υποδηλώνουν ότι το spread έναντι της Γερμανίας δεν θα είναι σημαντικά χαμηλότερο από εκείνο της Ισπανίας στο πρώτο σενάριο και πάνω από εκείνο της Ισπανίας στα σενάρια δύο και τρία, σύμφωνα με την Berenberg.
Σύμφωνα με τον επενδυτικό οίκο, τα τρία σενάρια συνεπάγονται σταδιακή επιδείνωση των προοπτικών για τη Γαλλία και μικρή περαιτέρω πρόοδο σε βασικά ευρωπαϊκά ζητήματα. Ωστόσο δεν δείχνουν μια άμεση κρίση τύπου Λιζ Τρας στη Βρετανία. Ο κίνδυνος μιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, είτε το καλοκαίρι είτε όταν με την προετοιμασία του προϋπολογισμού του 2025 και την υποβολή στην ΕΕ αυτό το φθινόπωρο, θα αυξηθεί σημαντικά εάν μια κυβέρνηση RN εγκαταλείψει τη μετριοπάθεια που σηματοδοτεί αυτήν τη στιγμή, ή εάν η «Ενωμένη Αριστερά» πάρει την εξουσία και εφαρμόσει τις πολύ φιλόδοξες αλλά κοστοβόρες δημοσιονομικές της υποσχέσεις.
