Ροή
Άρθρο του επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) Μάνφρεντ Βέμπερ στο insider.gr
Για άλλη μια φορά, η Ευρώπη διέρχεται μια κρίση, την τρίτη σε λίγο περισσότερο από μια δεκαετία. Η αποστολή της Ευρώπης έχει αλλάξει σήμερα. Από την επίλυση εσωτερικών προβλημάτων και τη διασφάλιση της ειρήνης εντός της Ευρώπης, το κύριο καθήκον της τώρα, είναι να διασφαλίσει μια ασφαλή και ισχυρή Ευρώπη σε έναν κόσμο σε κατάσταση αναταραχής και σύγχυσης.
Κατά συνέπεια, πρέπει να ενισχύσουμε τον ρόλο της Ευρώπης και την ικανότητά της να είναι ένας τέλειος διαχειριστής κρίσεων. Η πανδημία του κορονωϊού μας έδειξε πού πρέπει να δράσουμε: οι Ευρωπαίοι ήταν δικαιολογημένα απογοητευμένοι από τη διαχείριση της ΕΕ. Κράτη μέλη που κλείνουν μονομερώς τα σύνορά τους, διαφορετικές ταξιδιωτικές οδηγίες και ημέρες καραντίνας, και κυρίως μια βραδύτερη διανομή εμβολίων από τους δυτικούς στενότερους εταίρους μας. Για πάρα πολύ καιρό η Ευρώπη είχε εγκλωβιστεί σε χρονοβόρες διαδικασίες, που οδήγησαν σε καθυστερημένες αποφάσεις. Η Διάσκεψη για το μέλλον της Ευρώπης πρέπει να έχει μία πρώτη προτεραιότητα: η Ευρώπη πρέπει να είναι σε θέση να δράσει γρήγορα και πραγματικά.
Σε ορισμένους τομείς, η Ευρώπη θα πρέπει να επιστρέψει ορισμένες αρμοδιότητες στα κράτη μέλη, ωστόσο, όταν η ανάληψη κοινής δράσης είναι ζωτικής σημασίας, τότε η ΕΕ χρειάζεται μεγαλύτερες εκτελεστικές εξουσίες για ταχύτερη εφαρμογή και ταχύτερη δράση.
Κοιτάξτε τη Ρωσία, την Τουρκία και την Κίνα: μία μοναδική χώρα δεν μπορεί να εμποδίσει την Ευρώπη να δράσει σε παγκόσμιο επίπεδο και όμως αυτό συμβαίνει πολύ συχνά: στην εξωτερική πολιτική, πρέπει να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί εγκαταλείποντας την ομοφωνία και λαμβάνοντας αποφάσεις μέσω της πλειοψηφίας. Ως επόμενο βήμα, πρέπει να διορίσουμε έναν αποκλειστικό Ευρωπαίο Υπουργό Εξωτερικών, ο οποίος θα εκπροσωπεί το σύνολο της Ευρώπης και θα είναι υπόλογος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ομοίως, η Ευρώπη πρέπει να αυξήσει τις ικανότητές της στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας και να παραμείνει ενωμένη. Χρειαζόμαστε έναν σαφή χάρτη πορείας για μια ευρωπαϊκή αμυντική ένωση εντός του ΝΑΤΟ με πραγματικές ευρωπαϊκές ένοπλες δυνάμεις με κοινό αρχηγείο, όχι για να αντικαταστήσουμε τις εθνικές ένοπλες δυνάμεις, αλλά για να συνδυάσουμε τις δυνάμεις μας για να αποκτήσουμε σεβασμό στον κόσμο. Σε κάθε περίπτωση, η αμυντική μας ικανότητα πρέπει πάντα να χρησιμοποιείται για την επίτευξη της ειρήνης.
Για να παραμείνουν οι πολίτες ασφαλείς, πρέπει επίσης η Ευρώπη να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει την επόμενη πανδημία και άλλες τρομερές ασθένειες. Πράγματι, τα κράτη μέλη έχουν την πρωταρχική ευθύνη για την υγεία και την ιατρική περίθαλψη. Ωστόσο, οι πανδημίες δεν θα σταματήσουν στα σύνορα. Πρέπει να δημιουργήσουμε ένα Marie Skłodowska Curie, ένα Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Έρευνας Υψηλού Επιπέδου για να συγκεντρώσουμε τα καλύτερα μυαλά και να προσελκύσουμε τα καλύτερα ταλέντα, έτσι ώστε να μπορέσουμε να ενισχύσουμε την μάχη κατά του καρκίνου, αλλά και του Αλτσχάιμερ και άλλων μολυσματικών ασθενειών όπως τον Covid-19. Η Ευρώπη μπορεί να γίνει το νέο εργαστήριο καινοτομίας στον τομέα της υγείας.
Στην πραγματικότητα, η τεχνολογία οδηγεί την αλλαγή και αναδιαμορφώνει τον κόσμο μας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Ευρώπη πρέπει να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην ψηφιακή επανάσταση. Για να γίνει αυτό, η ΕΕ χρειάζεται την κατάλληλη δεξιότητα για την ανάπτυξη μιας πραγματικής ψηφιακής ενιαίας αγοράς. Χρειαζόμαστε μια ευρωπαϊκή ψηφιακή νομοθεσία μια "Ψηφιακή Πράξη" με δεσμευτικούς επενδυτικούς στόχους και πρότυπα υποδομής με σαφή εμβληματικά έργα, όπως το εξαιρετικά ασφαλές δίκτυο 5G και την επέκταση του δικτύου οπτικών ινών, επενδύοντας στην τεχνητή νοημοσύνη και τη μηχανική μάθηση για να αποκτήσουμε υπεροχή στην ιατρική ακριβείας και να προωθήσουμε την καινοτομία για το "καθαρό" μέλλον της κινητικότητας, με μια νέα τεχνολογία μπαταριών.
Είμαστε ήδη πρωτοπόροι στην προστασία του περιβάλλοντος, καθώς θέτουμε τον φιλόδοξο στόχο της μείωσης των εκπομπών κατά 55% έως το 2030, αλλά, εάν σκοπεύουμε πραγματικά να κάνουμε ένα βήμα παραπέρα, τότε η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να είναι υπεύθυνη για την πολιτική για το κλίμα, ιδίως για να διαπραγματευτεί και να προχωρήσει σε διεθνείς συμφωνίες για το κλίμα με τρίτες χώρες σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά οικολογικά πρότυπα. Εάν όμως θέλουμε να διατηρήσουμε όλες μας τις φιλοδοξίες, είναι σημαντικό για την Ευρώπη να είναι έτοιμη να αντέξει οικονομικά την επόμενη κρίση. Για να γίνει αυτό, η Οικονομική και Νομισματική Ένωση πρέπει να ολοκληρωθεί: η ΕΕ χρειάζεται τον δικό της Υπουργό Οικονομικών οποίος θα εστιάσει στη σταθερότητα και τις μακροοικονομικές επιδόσεις. Η επόμενη οικονομική κρίση δεν θα πρέπει να επιβαρύνει με μεγαλύτερα χρέη τους ώμους των μελλοντικών γενεών. Δεν μπορούμε να χάσουμε τον ενθουσιασμό της νεολαίας μας, πρέπει να διασφαλίσουμε ένα μέλλον ευημερίας, το οποίο οι νέοι θα κληθούν να διαμορφώσουν.
Τα τελευταία χρόνια, οι Ευρωπαίοι είχαν την αυξανόμενη εντύπωση πως, οι αποφάσεις των Βρυξελλών δεν λαμβάνουν υπόψιν τη ζωή τους, με αποτέλεσμα να μην γνωρίζουν ποιους να κατηγορήσουν ή να επιβραβεύσουν για τυχόν αποτυχίες ή επιτυχίες. Αυτό συμβαίνει όταν πολλοί είναι ταυτόχρονα υπεύθυνοι: οι σημαντικές αποφάσεις καθυστερούν και η λογοδοσία χάνεται στα μάτια των πολιτών. Οι Ευρωπαίοι χρειάζονται ισχυρότερη δημοκρατική ηγεσία.
Τελικά, η Ευρώπη θα καταστεί ένας αποτελεσματικός διαχειριστής κρίσεων μόνο εάν νομιμοποιηθεί από τον λαό για να το πράξει: Πρέπει να ενισχύσουμε τη δημοκρατική εντολή της Ευρώπης. Πριν από τις επόμενες ευρωπαϊκές εκλογές πρέπει να υπάρχει σαφήνεια σχετικά με το ποιος είναι υπόλογος στην Ευρώπη. Σε όλες τις εθνικές εκλογές, οι πολίτες μπορούν να επιλέξουν μεταξύ υποψηφίων με δικά τους προγράμματα: γι 'αυτό πρέπει να ενισχύσουμε τη βασική διαδικασία του “κορυφαίου υποψηφίου”, όπου οι ψηφοφόροι θα έχουν αποφασιστικό λόγο για το ποιος θα ηγηθεί της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Το μεγαλύτερο κόμμα που σχηματίζει κυβερνητική πλειοψηφία, θα έχει το δικαίωμα να διορίσει τον Πρόεδρο της Επιτροπής, εφόσον εξασφαλίσει και την πλειοψηφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ή θα πρέπει να είμαστε ακόμη πιο τολμηροί και να καθιερώσουμε την άμεση εκλογή του Προέδρου. Επιπλέον, η ΕΕ χρειάζεται ένα πρόσωπο μέσω του οποίου οι πολίτες θα έχουν μεγαλύτερη συμμετοχή. Το «Sofagates» δεν θα συνέβαινε εάν η Ευρώπη είχε τελικά έναν και μόνο πρόεδρο της εκτελεστικής εξουσίας.
Εάν η Ευρώπη θέλει να επιβιώσει από την επόμενη κρίση, χρειάζεται απεγνωσμένα αλλαγή: μια πιο δημοκρατική Ευρώπη με τις απαραίτητες εξουσίες για την προάσπιση των κοινών συμφερόντων όλων των Ευρωπαίων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, η συζήτηση για τη Διάσκεψη για το Μέλλον της Ευρώπης, δεν πρέπει να ξεκινήσει με ταμπού ή περιορισμούς, αλλά με ανοιχτό μυαλό και φιλοδοξία. Όπως και οι ιδρυτές μας πριν από εμάς, η Ομάδα του ΕΛΚ θα συνεχίσει να είναι η κινητήρια δύναμη μιας μεγαλύτερης ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και να προσφέρει στους πολίτες. Ας σταματήσουμε τη διαχείριση κρίσεων, ας αρχίσουμε να ονειρευόμαστε το μέλλον μας.
