Η (πολλοστή τις τελευταίες μέρες) παρουσία του πρωθυπουργού στη Βουλή, στη συζήτηση για την τροπολογία αναφορικά με τη μείωση του ΕΝΦΙΑ και του φόρου στις επιχειρήσεις, είχε ένα ενδεικτικό προεκλογικό «τυράκι», αλλά και ένα ευρύτερο πολιτικό δίλημμα προς τους πολίτες.
Το «τυράκι» σχετίζεται με τον ΕΝΦΙΑ και τη νέα του μείωση κατά 20% το 2020, με μια προϋπόθεση: να ψηφιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές. Ο κ. Τσίπρας, αρχικά, το έθεσε στη βάση ότι η κυβέρνηση δεν θέλει να νομοθετήσει ένα μέτρο για το μεθεπόμενο δημοσιονομικό έτος. Η λογική του κ. Τσίπρα ήταν ότι και οι εξαγγελίες που έκανε από το βήμα της ΔΕΘ ήταν συγκρατημένες, πιο συγκρατημένες σε σχέση με τον τελικό δημοσιονομικό χώρο, και στην ίδια λογική θα είναι και οι εξαγγελίες για τα επόμενα χρόνια, με γνώμονα πάντα τις δημοσιονομικές δυνατότητες της χώρας.
Για να γίνουν, όμως, πράξη οι πρωθυπουργικές εξαγγελίες, όπως το έθεσε ο κ. Τσίπρας, υπάρχει μια προϋπόθεση: «να μην γυρίσει η χώρα πίσω». Με άλλα λόγια και, απλώς ειπείν, για να μειωθεί μεσοσταθμικά ο ΕΝΦΙΑ 20% θα πρέπει να ψηφιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές που θα μεσολαβήσουν, ώστε να μπορέσει να υλοποιήσει το πρόγραμμα που, κατά τον πρωθυπουργό, έχει αποδείξει ότι μπορεί να φέρει εις πέρας.
Μάλιστα, ενδιαφέρον κατά τη χθεσινή παρέμβαση του πρωθυπουργού είχε και η αναφορά του στη συμπλήρωση 100 ημερών από την έξοδο από τα Μνημόνια, με τον ίδιο να αναφέρεται σε αυτό το ορόσημο εκτιμώντας ότι σε αυτές τις 100 μέρες συμπυκνώνεται ο χρόνος πραγματικής διακυβέρνησης της κυβέρνησής του. Και, για να κάνουμε την προβολή στο μέλλον, τα…καλύτερα έρχονται, σύμφωνα με το σκεπτικό του πρωθυπουργού, και τα επόμενα χρόνια και, φυσικά, μετά τις εκλογές, υπό την προαναφερθείσα προϋπόθεση.
Υπό αυτό το πρίσμα, προκύπτει ευρύτερα και το δίλημμα με το οποίο ο κ. Τσίπρας θα πάει στις κάλπες, όποτε αυτές και αν στηθούν: από τη μία το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο ευνοεί τους μικρούς και τους μεσαίους, δηλαδή τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας, και από την άλλη το πρόγραμμα της ΝΔ, το οποίο, κατά τον πρωθυπουργό, απευθύνεται στην ελίτ και στα ανώτερα στρώματα. Προς επίρρωσιν, μάλιστα, της διαφορετικής στόχευσης, μιλώντας για τον ΕΝΦΙΑ, ο κ. Τσίπρας έσπευσε να ποσοτικοποιήσει την ελάφρυνση που θα προκύψει με τη μεσοσταθμική μείωση κατά 30% για μικρές και μεγάλες ιδιοκτησίες, αντικειμενικής αξίας έως 150.000 ευρώ. Παρόμοια, δε, είναι και τα δεδομένα για τον φόρο στις επιχειρήσεις που θα μειώνεται μια μονάδα ανά έτος, προοδευτικά, ως το 2022, με στόχο να φτάσει από το σημερινό 29% στο 25%. Και, με βάση την ίδια λογική, έπεται και συνέχεια, αν και εφόσον…
Είναι σαφές ότι, στον δρόμο προς τις κάλπες, η κυβέρνηση θα επενδύει στην ανάδειξη της «ταξικής μεροληψίας», τόσο της ίδιας όσο και της ΝΔ. Με άλλα λόγια, η ίδια θα επιχειρεί να πείσει ότι απευθύνεται στις πλατιές μάζες που σήκωσαν το βάρος της κρίσης, ενώ η ΝΔ που πορεύεται με «νεοφιλελεύθερη ατζέντα» απευθύνεται στους «λίγους και εκλεκτούς», σε μια προσπάθεια «παλινόρθωσης» της προ-ΣΥΡΙΖΑ κατάστασης στη νομή της εξουσίας.
