ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 21:08
Εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας έθεσε ο Πρωθυπουργός τον βουλευτή της Α’ Αθήνας Κωνσταντίνο Μπογδάνο, ενώ προηγήθηκε θερμό επεισόδιο στη Βουλή.
«Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ενημερώθηκε στη Σλοβενία όπου βρίσκεται, για τα τεκταινόμενα στη Βουλή και με απόφασή του τίθεται εκτός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ, ο βουλευτής Ά Αθήνας, Κωνσταντίνος Μπογδάνος», ήταν η λιτή ανακοίνωση λίγα μόλις λεπτά από το υψηλών τόνων επεισόδιο στη Βουλή. Ο βουλευτής επιχείρησε να «εξηγήσει» τη στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην ιστορική ελληνογαλλική αμυντική Συμφωνία, γυρνώντας πίσω στην εποχή του εμφυλίου, με αναφορές στον Ζαχαριάδη και Πλουμπίδη.
«Ο Γρίβας έλεγε ότι έχουμε τρεις εχθρούς. Τους Άγγλους, τους Τούρκους και τους Κομμουνιστές. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος έλεγε είναι οι κουμουνιστές», ξεκίνησε την τοποθέτηση του ο βουλευτής.
Η ομιλία του προκάλεσε εντονότατη αντίδραση από πλευράς ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ, όμως η ανατροπή ήρθε όταν ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, φανερά θυμωμένος έλαβε τον λόγο και κατηγόρησε εμμέσως πλην σαφώς τον βουλευτή για προσπάθεια να αποκομίσει «μικροπολιτικά οφέλη».
Το ξέσπασμα Δένδια
«Δεν βρισκόμαστε εδώ για να επιστρέψουμε στο κακό παρελθόν της χώρας. Είμαστε εδώ για να συζητήσουμε την επιβίωση της πατρίδας μας στο μέλλον. Εγώ δεν γνωρίζω κύριε συνάδελφε ποιος παρέστη στην εκδήλωση για το Βίτσι. Γνωρίζω ότι ο πατέρας μου παρέστη στο Βίτσι. Λέω λοιπόν ότι οποιαδήποτε προσπάθεια προβολής στη σύγχρονη πολιτική ζωή των οδυνηρών στιγμών της χώρας στο παρελθόν για αποκόμιση μικροπολιτικού οφέλους είναι απαράδεκτη. Και η συμπαράταξη με τον Κασιδιάρη είναι απαράδεκτη. Και η κατάθεση στεφάνου με την Χρυσή Αυγή είναι επίσης απαράδεκτη και είναι ώρα σοβαρευτούμε γιατί η χώρα αντιμετωπίζει αυτή την ώρα εθνική απειλή. Και όσο εγώ εκπροσωπώ την κυβέρνηση εδώ δεν θα επιτρέψω να ξαναγίνει τέτοια προσπάθεια. Να είμαστε συνεννοημένοι».
Η παρέμβαση Δένδια σε υψηλούς τόνους έβαλε τέλος σε μια απίθανη συζήτηση που ξεκινούσε από τον εμφύλιο και έφτανε μέχρι την Χρυσή Αυγή, με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΚΚΕ Θανάση Παφίλη να χαρακτηρίζει ακροδεξιό και χρυσαυγίτη τον κ. Μπογδάνο, και τον δεύτερο να απαντά ότι έχει δεχτεί επιθέσεις και από την ακροδεξιά.
Ο έντονος διάλογος με παρεμβάσεις από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ του Θοδωρή Δρίτσα που ανέφερε ότι ο βουλευτής της ΝΔ βρέθηκε πρόσφατα στο Βίτσι και έγινε «εκδήλωση μίσους, παρουσία Τζήμερου και εκπρόσωπος της Χρυσής Αυγής ο οποίος κατέθεσε και στεφάνι. «Βουλευτής της ΝΔ να είναι εκεί και να μην αποχωρεί; Αυτά δεν είναι αθώα. Αν δεν σταθεί κάποιος απέναντι είναι σα να αφήνουμε να αναβιώνουν όλες εκείνες οι διεργασίες που επωάζουν το αυγό του φιδιού».
Τι είπε ο Κ. Μπογδάνος
«Κύριε Υπουργέ, κύριοι συνάδελφοι. Θα πρέπει να είναι κανείς τυφλός, όπως λέει και η αρχαία ελληνική γραμματεία «τυφλός τα τ΄ώτα τον τε νουν τα τ΄όμματα» για να μην αντιλαμβάνεται τη βαθιά, την ουσιώδη σημασία της συμφωνίας με τη Γαλλία, η οποία ανανεώνει, αποφασιστικά, το αξιόμαχο του ελληνικού πολεμικού στόλου, θωρακίζοντας την χώρα και δίνοντας στον ελληνισμό τη δυνατότητα, να υπερασπιστεί και να προωθήσει τα ζωτικά τους συμφέροντα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Διότι από τη μία είναι η συντριπτική δύναμη πυρός, που αποκτά το Πολεμικό Ναυτικό, που διατρανώνει και την αποφασιστικότητα της Ελλάδας να διαδραματίσει κυρίαρχο ρόλο στην περιοχή και από την άλλη, είναι η συνειδητή επιλογή της περαιτέρω εμβάθυνσης των δεσμών με τη Γαλλία, τη χώρα που εκφράζει ιστορικότερα και αποτελεσματικότερα από οποιανδήποτε άλλη, την ευρωπαϊκή παρουσία και στον αμυντικό χάρτη. Αυτό είναι γεωπολιτικό στίγμα υψηλής σημασίας.
Συνεπώς, οι αποφάσεις για τα 24 rafale, τα νέα υπερσύγχρονα πλοία, ξεκινώντας από τις φρεγάτες belharra, πάρθηκαν μέσα σε δύο χρόνια, κατά τα οποία η χώρα αντιμετώπισε επιτυχώς, ασύμμετρη υβριδική εισβολή στα χερσαία και θαλάσσια σύνορά της και συγχρόνως, δοκιμάστηκε και δοκιμάζεται από τις επιπτώσεις μιας, άνευ προηγουμένου, παγκόσμιας πανδημίας. Γι’ αυτό, ακριβώς, αποτελούν και ξεκάθαρη δήλωση προθέσεων. Η Ελλάς επανεξοπλίζεται, ώστε να είναι σε θέση να κατοχυρώνει επί του πεδίου, αυτά που δικαιωματικά της ανήκουν και η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη, πιστώνεται χωρίς αστερίσκους και ως ιστορική παρακαταθήκη, την αναγέννηση της αποτρεπτικής ισχύος της χώρας και την ηχηρή επανεμφάνιση της ελληνικής δημοκρατίας στη διεθνή σκακιέρα.
Όμως, να δούμε ποιος ψηφίζει, ποιος δεν ψηφίζει και γιατί, τη συγκεκριμένη συμφωνία. Κάνω έκκληση στην αξιωματική αντιπολίτευση, να σκεφθεί καλύτερα το τι πρόκειται να πράξει, διότι εδώ μετριόμαστε όλοι έναντι της ιστορίας. Από τη μία ο ΣΥΡΙΖΑ, με τη διγλωσσία που τον χαρακτηρίζει και τον τελευταίο καιρό από τη μία λέει δεν πρόλαβε ο ίδιος να φέρει τη συγκεκριμένη συμφωνία, από την άλλη λέει ότι είναι αχρείαστη. Στελέχη του από τη μία θα επικροτήσουν την προνομιακή ευρωμεσογειακή σχέση με τη Γαλλία, που η συμφωνία αυτή φέρνει, από την άλλη θα μας μιλήσουν για δήθεν στρατιωτικοποίηση της εξωτερικής πολιτικής. Δεν υπάρχει δίλημμα, βούτυρο ή κανόνια. Χωρίς κανόνια, ειδικά σε αυτές τις ταραγμένες γειτονιές, δεν υπάρχει και βούτυρο, κυρίες και κύριοι, κυρίως, της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Θα ήθελα να δώσω και μια απάντηση στην αξιότιμη κυρία Αναγνωστοπούλου. Δε μπορεί κανείς να μας αναγκάσει, ως Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, να χαιρόμαστε με τη Συμφωνία των Πρεσπών, για την εκχώρηση της μακεδονικής - δήθεν - γλώσσας και δήθεν εθνικής ταυτότητας. Ούτε μπορεί κανείς να μας αναγκάσει να λέμε με χαρά «Βόρεια Μακεδονία». Όπου μπορούμε θα λέμε «Κράτος των Σκοπίων», αν όχι πρώην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, γιατί; Διότι, είναι δικαίωμά μας. Δυστυχώς, αυτό μέσα σε μία δημοκρατική πολιτεία, σε ένα δημοκρατικό σύστημα, δεν το καταλαβαίνουν όλοι.
Πάμε, λοιπόν, στο Κ.Κ.Ε.. Παλαιό τραγούδι: «Τι τον θέλουν τον Αβέρωφ, τι το θέλουν το Κιλκίς, να τα κάνουμε τραχτέρια να οργώνουνε τη γης». Όταν αποκτάτο το υπερόπλο της εποχής, πριν 110 περίπου χρόνια, το Κ.Κ.Ε έκανε ακριβώς αυτό που κάνει και σήμερα. Μας θυμίζει, δυστυχώς, 1935, το άρθρο του ίδιου του Ζαχαριάδη, 12 Ιουλίου στο Ριζοσπάστη στον: «Επιδιώξαμε την ήττα στη Μικρασία, ούτως ώστε να βληθεί η αστικοτσιφλικάδικη τάξη της Ελλάδος».
Δεύτερη επιστολή Ζαχαριάδη. Υπάρχει εδώ πέρα μία ιστορική συνέχεια, μια διαχρονία, μιας αντεθνικής ιδεολογίας καταγεγραμμένη. Πρέπει, δυστυχώς, να ξέρουμε από πού ερχόμαστε, ούτως ώστε να καταλαβαίνουμε πού πηγαίνουμε ή πού πηγαίνουν κάποιοι. Μας έλεγε, λοιπόν, η δεύτερη επιστολή Ζαχαριάδη, 26 Νοεμβρίου 1940, να μην πολεμήσουμε πέρα από τα σύνορα στην Αλβανία. Την πρώτη, διότι, αυτή συνήθως επικαλούνται οι συνάδελφοι, ο Πλουμπίδης τη θεώρησε πλαστή. Τι έκανε το Κ.Κ.Ε. για τον Πλουμπίδη; Τον είπε ρουφιάνο, τον είπε χαφιέ και τον έστειλε στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Ακούσαμε προχθές, με όλη αυτή την προϊστορία και θυμίζω και τον Γρίβα της ΕΟΚΑ που λέει «είχαμε τρεις εχθρούς, τους Βρετανούς, τους Τούρκους και τους κομμουνιστές και ο μεγαλύτερος μας πονοκέφαλος ήταν οι κομμουνιστές». Άκουσα από τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του Κ.Κ.Ε. ότι να σεβαστούμε και να δεχτούμε αυτό που λέγεται αστική δικαιοσύνη και Δημοκρατία. Συνεπώς, με όλα αυτά, πρόκειται για διεθνιστική εμμονή η επιλογή να μην ψηφίσετε τη συγκεκριμένη Συμφωνία ή πρόκειται για μια κρυφή προσμονή να μείνει γυμνή, ευάλωτη, απροστάτευτη η Ελλάδα, ούτως ώστε, ίσως να πληγεί και να κλυδωνιστεί το αστικό σύστημα της χώρας, αυτό που εσείς, λέτε «τα συμφέροντα» σε πρώτη ευκαιρία από Ανατολάς; Είναι επικίνδυνες στάσεις αυτές.
Αν κάποιοι θέλουν την Ελλάδα γυμνή, ευάλωτη ή απροστάτευτη, δύο τινά. Πρώτον, να το πουν ευθέως. Η ιστορία τους μιλάει. Δεύτερον, δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη, στέκεται στο ιστορικό της ύψος και καλώ όλες και όλους να σταθούν μαζί της, διότι, μας κρίνει τελικά ο λαός και η ίδια η ιστορία. Ευχαριστώ.
