Ροή
Όλα τα μάτια της διεθνούς κοινότητας είναι στραμμένα στα επερχόμενα αντίποινα του Ιράν και του Λιβάνου κατά του Ισραήλ, μετά την εξόντωση του επικεφαλής της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα. Τόσο το Ιράν όσο και η Χεζμπολάχ πρέπει τώρα να αποφασίσουν πώς θα αντιδράσουν: Θα πολεμήσουν ή θα υποχωρήσουν;
Όπως υπογραμμίζει σε ανάλυσή του στο Sky News, ο Άλιστερ Μπάνκαλ αν και η Χεζμπολάχ θεωρητικά μπορεί να αντιδράσει με επιθέσεις πυραύλων στο Ισραήλ, πιθανότατα υπό την καθοδήγηση του Ιράν, η καταστροφή των υποδομών της καθιστά δύσκολη την άμεση αντίδραση. Ωστόσο, η οργή στο Λίβανο αυξάνεται.
Πολλοί πολίτες είναι εξοργισμένοι με την καταστροφική βία που σαρώνει τη χώρα τους και τον εκτοπισμό χιλιάδων πολιτών, απαιτώντας άμεσες λύσεις. Αυτή η κρίσιμη στιγμή ίσως αποτελέσει ευκαιρία για τις πιο μετριοπαθείς δυνάμεις στο Λίβανο, συμπεριλαμβανομένων των εθνικών Ενόπλων Δυνάμεων, να παρέμβουν.
Επίσης, ο θάνατος του Νασράλα δεν σημαίνει απαραίτητα και το τέλος της Χεζμπολάχ. Η οργάνωση παραμένει ενεργή αν και σοβαρά αποδυναμωμένη, τόσο στρατιωτικά όσο και στην αντίληψη πολλών Λιβανέζων πολιτών. Η δολοφονία του 64χρονου, όμως, αποτελεί αναμφίβολα προσωπικό πλήγμα για την Τεχεράνη, δεδομένου ότι ο τελευταίος διατηρούσε τον ρόλο του έμπιστου συμβούλου του ανώτατου ηγέτη του Ιράν, του Αλί Χαμενεΐ.
Το Ιράν, που μέχρι τώρα έχει αποφύγει την άμεση εμπλοκή στον πόλεμο, μπορεί να επιλέξει να απαντήσει δυναμικά και να αναπτύξει το πυραυλικό οπλοστάσιο που έχει παραδώσει στη Χεζμπολάχ. Εναλλακτικά, η Τεχεράνη ίσως αποφασίσει ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να σταματήσει τον κύκλο βίας, επιδιώκοντας μια παύση για ανασυγκρότηση.
Σε τελική ανάλυση, ο λόγος ύπαρξης της Χεζμπολάχ -ως ασφάλεια έναντι μιας ισραηλινής επίθεσης στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν- δεν έχει αλλάξει. Όμως, εν η Τεχεράνη υπολογίσει ότι οι σύμμαχοί της δεν μπορούν πλέον να επιτελέσουν τον ρόλο τους, ενδεχομένως να επιδιώξει την επιτάχυνση του πυρηνικού της προγράμματος.
Από την πλευρά του, το Ισραήλ που βγαίνει εμφανώς κερδισμένο από τις τελευταίες εξελίξεις, μένει να φανεί ποιες κινήσεις θα πραγματοποιήσει από εδώ κι εμπρός. Η κυβέρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου έχει τις δικές της επιλογές: να διατάξει μια χερσαία εισβολή στον νότιο Λίβανο, ή να συνεχίσει με μια αεροπορική εκστρατεία που έφερε τόσο ραγδαίες αλλαγές στο σκηνικό στη Μέση Ανατολή.
Θα υπάρξουν δυνατές και επιτακτικές φωνές στο Υπουργικό Συμβούλιο του Νετανιάχου που θα τον παροτρύνουν να εκμεταλλευτεί την κατάσταση και να στείλει στρατεύματα, αλλά η Χεζμπολάχ δεν παραιτείται και αυτό ίσως είναι επικίνδυνο. Χιλιάδες στρατιώτες της σιιτικής οργάνωσης παραμένουν και πιθανότατα κρύβονται στο τεράστιο δίκτυο τούνελ κάτω από τους λόφους και πέρα από τα σύνορα του Λιβάνου.
Ακόμη και μια περιορισμένη χερσαία εισβολή ελλοχεύει τον κίνδυνο για μεγάλες απώλειες ζωών -και από τις δύο πλευρές. Σύμφωνα με την ανάλυση του Sky News, μια τέτοια εξέλιξη είναι πιο πιθανό Ισραήλ να «σύρει» το Ισραήλ σε κάτι πιο παρατεταμένο από ό,τι είχε σκοπό. Η Μέση Ανατολή μπορεί συχνά να φαίνεται χαοτική και δυσνόητη στους δυτικούς, αλλά υπάρχουν ορισμένοι άγραφοι κανόνες που ακολουθούνται σε περίοδο πολέμου.
Για χρόνια η Χεζμπολάχ και το Ισραήλ έπαιζαν μία αφανή παρτίδα σκάκι. Όμως, στις 8 Οκτωβρίου, την επομένη της επίθεσης της Χαμάς σε κιμπούτς στο Ισραήλ, υπήρξε μια εξέλιξη που άλλαξε τους κανόνες του «παιχνιδιού». Η Χεζμπολάχ άλλαξε τα δεδομένα, όταν χιλιάδες βομβητές της άρχισαν να εκρήγνυνται στη Βηρυτό, όπου κατέστη πια ολοφάνερο ότι η κατάσταση έχει αλλάξει.
Ο Λιβανέζος πολιτικός αναλυτής Ρόνι Τσαντάχ, μιλώντας στο CNBC, δήλωσε ότι η Χεζμπολάχ που είχε καταφέρει να ασκεί εξουσία με απόλυτο κύρος, να αναπτυχθεί ως η μεγαλύτερη παραστρατιωτική δύναμη στον κόσμο και να γίνει η πιο εξελιγμένη τρομοκρατική οργάνωση στον κόσμο, έχει πλέον περάσει ανεπιστρεπτί.
«Αυτό είναι, μακράν, το βαθύτερο ψυχολογικό πλήγμα σε αυτή την οργάνωση από την ίδρυσή της. Η Χεζμπολάχ δεν μπορεί να είναι η ίδια χωρίς τον Χασάν Νασράλα», επεσήμανε μιλώντας πριν από την επιβεβαίωση του θανάτου. Σύμφωνα με τον ίδιο, αυτό που θα προκύψει τους επόμενους μήνες και χρόνια θα είναι «κάτι άλλο», και η οργάνωση θα είναι «πολύ μικρότερη».
