Η παρουσία του πρωθυπουργού Aλέξη Τσίπρα στην Τρίτη Σύνοδο Κορυφής των χωρών του Νότου που έλαβε χώρα στη Μαδρίτη ήταν ακόμα μια ευκαιρία για το Μέγαρο Μαξίμου να αναδείξει το ότι η χώρα δεν βρίσκεται σε απομόνωση, αλλά αντίθετα διαθέτει συμμαχίες, οι οποίες την κρίσιμη ώρα φάνηκαν.
Επειδή όμως ήδη ξεκίνησαν να φαίνονται οι πρώτες δυσκολίες-μιας και όπως έχουμε ξαναπεί, ο διάβολος κρύβεται πάντα στις λεπτομέρειες-στο κυβερνητικό επιτελείο έχουν επεξεργαστεί ένα χρονοδιάγραμμα δράσεων, τόσο για το κλείσιμο της συμφωνίας, σε τεχνικό αλλά και πολιτικό επίπεδο, και για τα επόμενα βήματα της επόμενης μέρας.
Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, ο πρωθυπουργός θέλει να πορευτεί με βάση αυτό το χρονοδιάγραμμα, μιας και μέσα από αυτό περνά το κυβερνητικό αφήγημα περί αποκατάστασης της κανονικότητας και της σταθερότητας στη χώρα, κάτι που, κατά την κυβερνητική συλλογιστική, μπορεί να δώσει πάλι κρίσιμους πόντους στον ΣΥΡΙΖΑ σε πολιτικό, αλλά και δημοσκοπικό επίπεδο.
Κάπως έτσι, όπως σημείωσε και ο πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης (Real FM) θεωρείται δύσκολο να έχουμε ψήφιση μέτρων πριν τις αρχές Μαϊου. Μπορεί κόμμα και κυβερνητική πλειοψηφία να έχουν ενημερωθεί για το άχθος των μέτρων, πλην όμως η επάνοδος των τεχνικών κλιμακίων στην Αθήνα δεν αναμένεται πριν από το τέλος Απριλίου, μετά την Εαρινή Σύνοδο του ΔΝΤ (21-23 Απριλίου). Έτσι, μπορεί οι επικεφαλής των θεσμών να γυρίσουν πριν το γύρισμα του μήνα, αλλά, όπως αναφέρουν γνώστες παρόμοιων διαπραγματεύσεων, η διαδικασία της κατάρτισης των προαπαιτούμενων για το Staff Level Agreement και η ενοποίηση των κειμένων της κάθε πλευράς θα πάρει ορισμένες μέρες, όπου οι εργασίες θα είναι εντατικές. Πάντως, από το Μαξίμου δεν εκφράζουν ιδιαίτερη ανησυχία, μιας και αναφέρουν πως «τα μεγάλα έχουν συμφωνηθεί».
Κλειδί το χρέος
Βέβαια, όπως ανέφερε ο πρωθυπουργός και στη συνεδρίαση της Κ.Ε. παράγων-κλειδί για τη διαμόρφωση της συνολικής συμφωνίας είναι το ζήτημα του χρέους. Στο Μέγαρο Μαξίμου παρακολουθούσαν με προσοχή τη χθεσινή συνάντηση Μέρκελ-Λαγκάρντ στο Βερολίνο και παράλληλα είναι εν γνώσει πως παρασκηνιακά το Ταμείο πιέζει για να υπάρξει μια φόρμουλα απεμπλοκής σε ό,τι αφορά τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος. Βέβαια, το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών ξεκαθάρισε πως πρώτα θα έρθουν οι μεταρρυθμίσεις και μετά το χρέος, μιας και η τακτική του κ. Σόιμπλε είναι η παραπομπή των μέτρων για το χρέος για μετά τις γερμανικές εκλογές.
Σε κάθε περίπτωση όμως πηγές με γνώση των διεργασιών αναφέρουν στο insider.gr πως ένα πλαίσιο επεξεργασίας των μέτρων από τον ESM θα μπορούσε να υπάρξει το επόμενο διάστημα. Παράλληλα, το Μέγαρο Μαξίμου έσπευσε να αποδραματαποιήσει την κατάσταση, σημειώνοντας πως ο υφιστάμενος οδικός χάρτης δεν αμφισβητείται από κανέναν, του κ. Σόιμπλε συμπεριλαμβανομένου.
Έτσι, το Μαξίμου εξηγούσε πως το πρώτο βήμα είναι η ολοκλήρωση της τεχνικής συμφωνίας, στη συνέχεια και στο επίπεδο του Eurogroup θα συγκεκριμενοποιηθούν τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος που θα ανοίξουν την πόρτα, ώστε το ΔΝΤ να τροποποιήσει την ανάλυση βιωσιμότητας χρέους του και να συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα, μετά το τέλος του προγράμματος θα εφαρμοστούν τα μέτρα για το χρέος και το πακέτο μέτρων-αντίμετρων από την 1/1/2019.
Ακόμα, υπάρχει και το ζήτημα των πλεονασμάτων για μετά το 2018, με το πιο πιθανό σενάριο να είναι αυτή τη στιγμή η πενταετία έναντι της τριετίας που θα επιθυμούσε η ελληνική πλευρά και της δεκαετίας που πρότασσε ο κ. Σόιμπλε.
Το QE ως παράγων σταθερότητας
Φυσικά, εξαιρετικά σημαντικό στο χρονοδιάγραμμα που επεξεργάζεται ο κ. Τσίπρας είναι και το ζήτημα του QE. Αυτός, άλλωστε, είναι και ο λόγος που η κυβέρνηση πιέζει τόσο έντονα για το χρέος, μιας και η ποσοτική χαλάρωση θα είναι, κατά τη θεώρηση του Μαξίμου, το έναυσμα για τη σταδιακή έξοδο στις αγορές και την βήμα-βήμα άρση της επιτροπείας. Άλλωστε, με βάση την ανάλυση του Μαξίμου, μια συμφωνία χωρίς QE δεν θα είχε πολύ νόημα, μιας και σε αντίθετη περίπτωση η έξοδος στις αγορές, έστω και η δοκιμαστική, θα ήταν απατηλό όνειρο και άρα το αφήγημα περί επιστροφής στην κανονικότητα θα είχε ναρκοθετηθεί εν τη γενέσει του.