«Λύση να είναι και όποτε είναι, να έλθει». Αυτό είναι το μότο της κυβέρνησης για το χρέος, όπως διατυπώθηκε χθες και επισήμως από τα χείλη του πρωθυπουργού, ο οποίος παράλληλα ξεκαθαρίζει πως η λύση αυτή πρέπει να είναι «καθαρή».
Επιπλέον, το «όποτε» υπόκειται ασφαλώς σε χρονικούς περιορισμούς. Ποιοι είναι αυτοί; Όπως είπε ο Αλέξης Τσίπρας στη συνάντηση με τον Εσθονό ομόλογό του, Γιούρι Ράτας, η ανάληψη της προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Εσθονία, δηλαδή στο τέλος Ιουνίου. Όπερ σημαίνει πως η κυβέρνηση προσδοκά λύση είτε στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου είτε στη Σύνοδο Κορυφής της 22ας Ιουνίου, βάζοντας το θέμα σε «υψηλή» πολιτική διαπραγμάτευση.
«Η θέση της κυβέρνησης είναι καθαρή λύση», επέμεινε και υψηλόβαθμη κυβερνητική πηγή, με την οποία συνομίλησε το insider.gr. Σε κάθε περίπτωση, το Μαξίμου αισιοδοξεί ότι οι ειδήσεις από το Eurogroup του Ιουνίου μπορούν να είναι θετικές, ωστόσο το ενδεχόμενο η πρόταση Σόιμπλε να τεθεί εκ νέου στη λογική του take it or leave it είναι πάντοτε πιθανό.
Εν πάση περιπτώσει, το βασικό ζητούμενο για την ελληνική πλευρά παραμένει η ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ (QE), με τη λογική ότι αποτελεί τη συνθήκη για ομαλή έξοδο της χώρας στις αγορές, όπως είναι ο μεγάλος στόχος της κυβέρνησης. Εάν παρελπίδα δεν υπάρξει συμφωνία για το χρέος και η Αθήνα επιμείνει τότε στην αποχώρηση του ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα, το QE απομακρύνεται οριστικά και επιπλέον η κυβέρνηση θα έχει να λύσει το γόρδιο δεσμό της μη εφαρμογής των μέτρων της περιόδου 2019-2020, όπως έχει πει ο πρωθυπουργός, αλλά φαίνεται να αντιδρούν ήδη σ' αυτό το ενδεχόμενο οι εταίροι.
Τον προβληματισμό αυτό κατέδειξαν άλλωστε τόσο οι «εκμυστηρεύσεις» του Ευκλείδη Τσακαλώτου σε ξένους ανταποκριτές (σ.σ.: «θα δούμε», είπε ο υπουργός Οικονομικών, όταν ρωτήθηκε για το QE) όσο και το ξεκαθάρισμα από την πλευρά του Μάριο Ντράγκι ότι η ΕΚΤ δεν θα δώσει το πράσινο φως για το QE εάν δεν έχει ολοκληρωθεί η αξιολόγηση και δεν έχουν περιγραφεί επακριβώς τα μέτρα για το χρέος.
Ο Αλέξης Τσίπρας φέρεται να βρίσκεται σε ανοιχτή γραμμή με Ευρωπαίους αξιωματούχους και ηγέτες και να επιμένει κυρίως προς την πλευρά των Άνγκελα Μέρκελ και Εμανουέλ Μακρόν. Ποντάρει επίσης στο μέτωπο των χωρών του Νότου, αφού εκτός από τη Γαλλία, τις ελληνικές θέσεις υποστήριξαν στο Eurogroup Ιταλία και Πορτογαλία.
