Έτος κρίσιμων και καθοριστικών αποφάσεων θα είναι το 2018 για τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος βλέπει τις προκλήσεις να ξεδιπλώνονται μπροστά του με το «καλημέρα» της νέας χρονιάς.
Αμέσως μετά την Πρωτοχρονιά, ο πρωθυπουργός θα βρει απέναντί του το κλείσιμο της τρίτης αξιολόγησης με την ψήφιση των προαπαιτουμένων στη Βουλή στο πρώτο 10ήμερο του Ιανουαρίου και την έγκριση της συμφωνίας στο Eurogroup της 22ας του μήνα. Στη συνέχεια, θα πρέπει να αποφασίσει εάν θα προχωρήσει ή όχι σε ανασχηματισμό, προκειμένου να φρεσκάρει το κυβερνητικό σχήμα και να δώσει ώθηση στο κυβερνητικό έργο.
Οι αλλαγές αυτές φαίνεται πως κυοφορούνται εδώ και καιρό και συνομιλητές του πρωθυπουργού υποστηρίζουν πως ο ίδιος έχει θέσει ως ορόσημο την ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης, προκειμένου να αποφασίσει οριστικά εάν θα προχωρήσει ή όχι σε αλλαγές στη σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου και ποιες θα είναι αυτές, με πιθανότερο σενάριο να τις κάνει πράξη - δίχως, όμως, να μπορεί να υπάρχει στίγμα προσώρας εάν αυτές θα είναι σαρωτικές και ο ανασχηματισμός δομικός ή «χειρουργικός», με συγκεκριμένες αντικαταστάσεις και τοποθετήσεις κυβερνητικών στελεχών σε υπουργικά πόστα.
Περίπου ένα μήνα αργότερα, κι αφού θα έχει επιχειρηθεί άλλη μία δοκιμαστική έξοδος στις αγορές με 5ετές ομόλογο, το ΔΝΤ θα κληθεί να αποφανθεί οριστικά για τη συμμετοχή του ή όχι στο ελληνικό πρόγραμμα και ταυτόχρονα αναμένεται να ξεκινήσουν οι προκαταρκτικές συζητήσεις για το χρέος και τη διευθέτησή του, αλλά και οι ζυμώσεις για την τέταρτη και τελευταία αξιολόγηση. Σχεδόν την ίδια περίοδο θα ξεκαθαριστεί εάν πιάνονται ή όχι οι δημοσιονομικού στόχοι του 2018 και αν θα χρειαστεί έτσι η πρόωρη εφαρμογή των συμφωνημένων μέτρων για αφορολόγητο και συντάξεις, που κανονικά θα ισχύσουν τη διετία 2019-2020. Επίσης, στο πλαίσιο της εκπλήρωσης των προαπαιτουμένων, θα πρέπει να προχωρήσει η κυβέρνηση με γοργούς ρυθμούς σε αποκρατικοποιήσεις, γεγονός που έρχεται σε απόλυτη σύγκρουση με την ιδεολογία του ΣΥΡΙΖΑ και ενδεχομένως με πολιτικά και συνδικαλιστικά στελέχη του.
Η τέταρτη αξιολόγηση θα διαρκέσει έως το καλοκαίρι και συγκεκριμένα τον Αύγουστο, όταν θα ολοκληρωθεί το τρέχον πρόγραμμα και θα πρέπει να ληφθούν αποφάσεις από κοινού με τους εταίρους για τα επόμενα βήματα. Η ελληνική πλευρά ασφαλώς επιδιώκει τη λεγόμενη «καθαρή» έξοδο, ωστόσο οι δανειστές φαίνεται πως επιμένουν στην προληπτική πιστωτική γραμμή, η οποία ισοδυναμεί με ένα light ή «υβριδικό», όπως έχει συνηθίσει να ονομάζεται, μνημόνιο. Παράλληλα, στο ενδιάμεσο, η κυβέρνηση θα έχει να αντιμετωπίσει και εσωτερικά μέτωπα. Το βασικότερο όλων είναι αυτό των πλειστηριασμών, καθώς η εξ αριστερών πίεση που δέχεται ο ΣΥΡΙΖΑ μεγαλώνει. Μαζί, όμως, μεγαλώνει και η ανησυχία και οργή των πολιτών που κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους, φέρνοντας την κυβέρνηση σε ιδιαίτερα δυσχερή θέση, ενώ για τα νησιά του Αιγαίου αναβιώνει ο εφιάλτης του 2015 με το προσφυγικό/μεταναστευτικό.
Αλλά και τα εθνικά ζητήματα θα βρίσκονται στο φόρτε τους μέσα στο πρώτο εξάμηνο. Αυτό το χρονοδιάγραμμα έχει τεθεί για την επίλυση του ζητήματος με την ονομασία της πΓΔΜ (σ.σ.: λόγω της συζήτησης για ένταξη της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ), καθώς το τελευταίο διάστημα υπάρχει κινητικότητα και αισιοδοξία, παρά την ενδοκυβερνητική κρίση που έχει προκαλέσει η στάση του Πάνου Καμμένου, ο οποίος αρνείται λύση που εμπεριέχει τον όρο «Μακεδονία». Τον Μάρτιο, επίσης, αναμένεται να επανεκκινήσουν οι απευθείας συνομιλίες για το Κυπριακό, αφού θα έχει ολοκληρωθεί ο εκλογικός κύκλος στα Κατεχόμενα και θα έχει εκλεγεί νέος πρόεδρος στη Μεγαλόνησο - με τον Νίκο Αναστασιάδη να εξακολουθεί να είναι φαβορί.
Τέλος, αργά ή γρήγορα, ο πρωθυπουργός θα πρέπει να προχωρήσει και στις θεσμικές αλλαγές που έχει εξαγγείλει, με κορυφαία εξ αυτών τη Συνταγματική Αναθεώρηση.
Όλο αυτό το σκηνικό που συνθέτει ένα ιδιαίτερα πυκνό και δύσκολο πρώτο εξάμηνο του 2018 για την κυβέρνηση και τον Αλέξη Τσίπρα θα κρίνει εν τέλει και το πότε θα στηθούν οι κάλπες. Με πολλούς ακόμη και στον ΣΥΡΙΖΑ να υποστηρίζουν πλέον ότι το 2018 θα είναι εκλογική χρονιά και ουδείς να πιστεύει στην πράξη τη δέσμευση του πρωθυπουργού για εκλογές στο τέλος της τετραετίας - δηλαδή το Σεπτέμβριο του 2019 - οι εξελίξεις που θα τρέξουν θα συμβάλλουν στις τελικές αποφάσεις του πρωθυπουργού.
