Η επόμενη μέρα για τον Έλληνα Επίτροπο και το ρίσκο της Ιταλίας που δεν έφερε αποτελέσματα

Λίγες ώρες πριν την ανακοίνωση του ονόματος της υποψηφιότητας -πρέπει να εγκριθεί από το Ευρωκοινοβούλιο- του Έλληνα Επιτρόπου, είναι μάλλον ανώφελο να μπούμε σε ονοματολογία. Άλλωστε ό,τι είχαμε να γράψουμε, το έχουμε κάνει ήδη. Δύο βασικά δεδομένα θα πρέπει να προσθέσουμε, αυτονόητα για τις Βρυξέλλες.

Με βασικό μήνυμα της Ούρσουλα Φον Ντερ Λέιεν ότι η Επιτροπή είναι pro-European, pro-Ukraine και pro-Rule of Law, είναι προφανές ότι δε θα προτείνουμε έναν… «μικρό Όρμπαν». Επίσης, όπως και το 2019, ο νυν Γ.Γ του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Θανάσης Μπακόλας είναι πιθανό να βρίσκεται στο επιτελείο (cabinet) της Προέδρου της Επιτροπής. Υπάρχει και η άποψη ότι είναι εθνικά χρήσιμος περισσότερο στη σημερινή του θέση. Αλλά αυτή είναι μία ευρύτερη συζήτηση την οποία θα τη ξεπεράσουν οι εξελίξεις.

Εκείνο που προκαλεί εντύπωση από τα γεγονότα του τελευταίου μήνα στην πορεία προς την υπερψήφιση της Ούρσουλα Φον Ντερ Λέιεν στο Στρασβούργο είναι οι επιλογές της Ιταλίδας πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι. Οι Ευρωεκλογές δεν έδωσαν μεγαλύτερη δύναμη σε εκείνη. Ωστόσο, η ενίσχυση των άκρων στη Γαλλία και στη Γερμανία την είχαν τοποθετήσει σε εξαιρετικά ευνοϊκή θέση.

Είναι προφανές ότι η συμμαχία των τριών (ΕΛΚ, Σοσιαλδημοκράτες και Φιλελεύθεροι) και κυρίως το ΕΛΚ προτιμά εκείνη για συνομιλήτρια στα δεξιά και κρατά σταθερά ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας. Αυτό κατέστη ξεκάθαρο σε όλη την πορεία των διαπραγματεύσεων. Στην ψηφοφορία της 18ης Ιουλίου, οι Συντηρητικοί (ECR) αποφάσισαν να ψηφίσουν κατά βούληση και ανά κράτος, την ώρα που δεν ήταν απολύτως ξεκάθαρο εκ των προτέρων πόσες απώλειες θα καταγράψουν τα τρία κεντρώα κόμματα και αν οι Πράσινοι θα στήριζαν στο σύνολό τους την Φον ντερ Λέιεν.

Έτσι, π.χ. οι Πολωνοί ή οι Λετονοί του ECR στήριξαν την υποψηφιότητα, σφραγίζοντας ουσιαστικά την τελική θετική ψήφο. Οι Ιταλοί ακολούθησαν την αντίθετη πορεία. Θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι με αυτόν τον τρόπο η Μελόνι ισχυροποιούσε το αντιπολιτευτικό της προφίλ ενόψει μίας δύσκολης πενταετίας στην οποία ενδέχεται και πάλι να κληθεί να στηρίξει φιλοευρωπαϊκές αποφάσεις και να δημιουργήσει πλειοψηφίες.

Πολύ εξεζητημένο αυτό το σενάριο αν σκεφτεί κανείς όσα προηγήθηκαν πίσω από ανοικτές αλλά και κλειστές πόρτες και αν αναλογιστεί τις υποσχέσεις που πιθανότατα είχαν δοθεί στην Ιταλία για ένα καλό οικονομικό χαρτοφυλάκιο στην Επιτροπή. Τώρα, ακόμη και το νεοσύστατο της Μεσογείου φαντάζει πιθανότερο να έρθει ακόμα και προς την Ελλάδα. Ή για την ακρίβεια, ενδεχομένως πλέον να «πέφτει και πολύ» στην Ιταλία.

Στις Βρυξέλλες, οι περισσότεροι πλέον θεωρούν ότι για πρώτη φορά επί εποχής Μελόνι, η Ιταλία αξιολόγησε λανθασμένα την κατάσταση. Και πιθανότατα έχουν δίκιο. Με την υποσημείωση βέβαια ότι το μέγεθος της Ιταλίας παραμένει εξαιρετικά μεγάλο για να αγνοηθεί την επόμενη μέρα.