Τέλος στα σενάρια περί αλλαγής στο καθεστώς αναγνώρισης πλασματικών ετών ασφάλισης βάζει το υπουργείο Εργασίας, χωρίς περιορισμούς στα ανώτατα όρια ή στο κόστος εξαγοράς πλασματικού χρόνου.
«Δεν έχουμε πάρει κάποια απόφαση για πλασματικά έτη», ανέφερε σε δηλώσεις του ο υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης, Πάνος Τσακλόγλου, ενώ συμπλήρωσε πως «δεν έχει ξεκινήσει ακόμα τέτοια συζήτηση».
Ωστόσο μελλοντικά θα επανεξεταστεί το ισχύον σύστημα, προκειμένου να επιτευχθεί ισονομία μεταξύ δημοσίου και ιδιωτικού τομέα και να δυσκολέψει η πρόωρη έξοδος προς τη συνταξιοδότηση (πριν από τα γενικά όρια ηλικίας).
Υπενθυμίζεται πως σήμερα οι ασφαλισμένοι αναγνωρίζουν έως και 7 έτη εφόσον αυτά περιλαμβάνονται στη λίστα των 12 κατηγοριών πλασματικών χρόνων που ορίζει η νομοθεσία. Στο Δημόσιο ο χρόνος των παιδιών είναι ξεχωριστός από τα 7 πλασματικά έτη κι έτσι οι υπάλληλοι έχουν τη δυνατότητα να αναγνωρίσουν επιπλέον έτη λόγω τέκνων (και έως και 12 έτη).
Διαφορές υπάρχουν και στο κόστος αναγνώρισης, αφού για τους μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα ανέρχεται στο 20% επί του μισθού που λάμβαναν οι ασφαλισμένοι κατά το μήνα υποβολής της αίτησης. Στην περίπτωση ανέργων, το κόστος εξαγοράς προκύπτει στο 20% του εκάστοτε κατώτατου μισθού.
Στην περίπτωση ασφαλισμένων του Δημοσίου, το ποσό της εξαγοράς ισοδυναμεί με το 20% του μισθού τους, ενώ οι ελεύθεροι επαγγελματίες και αγρότες για κάθε πλασματικό μήνα που αναγνωρίζουν καταβάλλουν ποσό ίσο με την μηνιαία εισφορά για τον κλάδο σύνταξης, με βάση τις ασφαλιστικές κατηγορίες που έχουν επιλέξει.
Οι λεγόμενοι «παλαιοί» ασφαλισμένοι (έναρξη εργασιακού βίου πριν από το 1993), μπορούν να κάνουν χρήση των πλασματικών ετών για να βγουν στη σύνταξη πριν από τα 67 ή τα 62 έτη, ενώ οι «νέοι» ασφαλισμένοι μπορούν να συμπληρώνουν έως και 40 χρόνια ασφάλισης για να «χτίσουν» υψηλότερη σύνταξη.
Ποιοι είναι οι πλασματικοί χρόνοι ασφάλισης
Οι πλασματικοί χρόνοι ασφάλισης είναι οι χρόνοι που αναγνωρίζονται για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος ή/και την προσαύξηση του ποσού της σύνταξης. Ως αναγνωριζόμενοι πλασματικοί χρόνοι ασφάλισης λογίζονται:
- Με εξαγορά (το κόστος της οποίας αντιστοιχεί στο 20% του τελευταίου μισθού για τους μισθωτούς ή του 20% του μηνιαίου φορολογητέου εισοδήματος των αυτοαπασχολούμενων):
- Ο χρόνος στρατιωτικής υπηρεσίας.
- Ο χρόνος γονικής άδειας ανατροφής παιδιών.
- Ο χρόνος εκπαιδευτικής άδειας άνευ αποδοχών και μέχρι δύο έτη. Ο χρόνος σπουδών για την απόκτηση ενός μόνο πτυχίου ανώτερης ή ανώτατης σχολής της ημεδαπής ή της αλλοδαπής ή διπλώματος επαγγελματικής κατάρτισης.
- Ο χρόνος για τον οποίο δεν έχει υπάρξει ασφάλιση σε φορείς κύριας ή επικουρικής ασφάλισης, μετά την υπαγωγή, για πρώτη φορά, στην ασφάλιση οποιουδήποτε φορέα κύριας ή επικουρικής ασφάλισης ή το Δημόσιο.
- Ο χρόνος απεργίας.
- Ο χρόνος μαθητείας.
- Ο χρόνος προσωρινής κράτησης ή φυλάκισης.
- Ο πλασματικός χρόνος γέννησης παιδιού (1 έτος ή 300 ημέρες ασφάλισης για το πρώτο παιδί και 2 έτη ή 600 ημέρες ασφάλισης για κάθε επόμενο παιδί - μέχρι και το τρίτο).
- Χωρίς εξαγορά που αναγνωρίζονται μόνο για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος:
- Ο χρόνος κύησης και λοχείας.
- Ο χρόνος επιδότησης λόγω ασθένειας έως 300 ημέρες, καθώς και ο χρόνος επιδότησης λόγω τακτικής ανεργίας έως 300 ημέρες.
- Ο χρόνος κατά τον οποίο ο ασφαλισμένος έλαβε σύνταξη αναπηρίας.
