Βαδίζοντας προς το 2022, ολοένα και περισσότεροι επενδυτές εκφράζουν τις ανησυχίες τους γύρω από το κατά πόσο οι χειρισμοί της Fed ως προς το tapering που πιθανώς να φέρει και πιο εμπροσθοβαρή βάση την αύξηση των επιτοκίων, είναι ικανοί να διαμορφώσουν ένα σκηνικό κατάρρευσης στις αγορές.
Η Deutsche Bank ωστόσο δείχνει να προχωρά ένα βήμα παρακάτω σε αυτό το συλλογισμό θέτοντας το ζήτημα του τέλους του φθηνού χρήματος, και το πως αυτό μπορεί να αναγκάσει τα χαρτοφυλάκια, για πρώτη φορά μετά από μια δεκαετία, να εξετάσουν την εσωτερική αναδιάταξη και αναδιαμόρφωση των αγορών μετοχών.
Όπως επισημαίνει ο Luke Templeman, στρατηγικός αναλυτής της Deutsche Bank, το τέλος των ισχυρών μέτρων στήριξης και των προγραμμάτων είναι βέβαιο ότι θα επιβραδύνει τη ροή χρήματος προς τις αγορές μετοχών. Και αν τα αυξανόμενα επιτόκια ωθήσουν τις αποδόσεις των ομολόγων υψηλότερα, οι επενδυτές θα έχουν την επιλογή να κινηθούν σε άλλα τμήματα αγορών που είναι πιο ευαίσθητα στις μεταβολές των επιτοκίων και που έχουν μείνει στο περιθώριο εδώ και αρκετό καιρό. Σύμφωνα με τον ίδιο, καθώς οι επενδύσεις σε τμήματα πέραν των μετοχών γίνονται πιο ελκυστικές, οι απογοητευμένοι διαχειριστές μπορεί τελικά να γίνουν μάρτυρες της επιστροφής των θεμελιωδών μεγεθών στη βάση των επενδύσεων, με τον Templeman μάλιστα να τονίζει, πως οι μετοχές θα δεχθούν ένα ισχυρό πλήγμα από την επιστροφή των θεμελιωδών. Εξάλλου, στην εποχή του φθηνού χρήματος, πολλοί απογοητευμένοι διαχειριστές που στηρίζονται στους «value» τίτλους φαίνεται να έχουν εγκαταλείψει.
Όπως αποτυπώνεται και από τα παρακάτω διαγράμματα, καθώς οι αγορές ανέκαμψαν από τη χρηματοπιστωτική κρίση, η παραδοσιακή μορφή επένδυσης στις «value» μετοχές παρουσίασε αρκετές δυσκολίες στις αποδόσεις που πρόσφερε.
Η αιτία για την υποαπόδοση των «value» μετοχών δεν εξηγείται απλώς από την υπεραπόδοση των «growth» τεχνολογικών τίτλων αλλά και από το ότι η χρηματοπιστωτική κρίση κατέστησε το χρήμα εξαιρετικά φθηνό, με ένα σημαντικό μέρος αυτού να διοχετεύεται στις αγορές μετοχών, κυρίως μέσω των passive funds και των τοποθετήσεων στους δείκτες. Αυτό είχε ως συνέπεια, όλες οι μετοχές να αρχίζουν να κινούνται με παρόμοιους τρόπους, ανεξάρτητα από τα επίπεδα κερδοφορίας των υποκείμενων εταιρειών.
Παράλληλα, μεταξύ της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008 και της κρίσης της πανδημίας, η διασπορά των αποδόσεων των μετοχών (δείχνει τη μεταβλητότητα και τον κίνδυνο που σχετίζεται με την κατοχή ενός asset) αποσυνδέθηκε από την αποδοτικότητα ιδίων κεφαλαίων. Με άλλα λόγια, παρόλο που τα εταιρικά κέρδη διαφοροποιούνταν, οι τιμές των μετοχών παρέμεναν σε παρόμοια επίπεδα.
Έτσι, για το 2022, καθώς θα εξασθενεί αυτή η ξέφρενη πλημμύρα ρευστότητας στις αγορές μετοχών, που τις στήριξε σε όλο το φάσμα την τελευταία δεκαετία, οι επενδυτές μπορεί να αναγκαστούν να γίνουν πιο επιλεκτικοί στη πλαίσιο των κριτηρίων που θέτουν στις τοποθετήσεις τους, ενώ υπάρχουν ήδη ενδείξεις ότι κάτι τέτοιο αρχίζει να συμβαίνει.
Ο γερμανικός οίκος επισημαίνει, πως η επιτάχυνση της επιστροφής στα θεμελιώδη θα μπορούσε να φέρει μια αυστηροποίηση στις επιχειρηματικές συνθήκες, τη στιγμή που η πίεση που καταγράφεται στους μισθούς, τα ζητήματα ESG και η πολιτική προθυμία της κυβέρνησης Μπάιντεν να αυξήσει τον ανταγωνισμό πιθανότατα θα έχουν αρνητική επίδραση σε εταιρείες με άσχημα θεμελιώδη που μέχρι στιγμής στηρίζονται από τους επενδυτές.
Βέβαια, τίποτα από αυτά δεν συνεπάγεται ότι ευρύτερα οι αγορές μετοχών θα καταρρεύσουν, αλλά αντιθέτως μπορεί να οδηγήσουν σε μια αναδιάταξη, σύμφωνα με τη Deutsche Bank.
