Καθησυχαστική εμφανίζεται, εν μέρει, η Jefferies για την πορεία των τραπεζών της Νότιας Ευρώπης, ως προς την ύπαρξη βασικών αιτιάσεων - από την πλευρά των θεμελιωδών - γύρω από τους κινδύνους μετάδοσης της τρέχουσας τραπεζικής κρίσης. Από την άλλη, δεν παραλείπει να επισημάνει ότι οι οποιεσδήποτε δευτερογενείς επιπτώσεις θα μπορούσαν ενδεχομένως να οδηγήσουν σε μια ανοδική πίεση ως προς τα beta των καταθέσεων και το κόστος χρηματοδότησης.
Σύμφωνα με τους αναλυτές του αμερικανικού οίκου, οι τιμές των μετοχών του τραπεζικού κλάδου της Νότιας Ευρώπης, υποχώρησαν κατά μέσο όρο κατά 16% περίπου, από το σκηνικό της κατάρρευσης της Silicon Valley Bank, ενώ η πιο σημαντική και ουσιώδης αλλαγή προέκυψε από την υποχώρηση των προσδοκιών για την πορεία των επιτοκίων (προσδοκίες για Euribor κατά 50 μονάδες βάσης χαμηλότερα στα τέλη του 2024).
Έμφαση στη σταθερότητα των καταθέσεων
Κατά βάση οι τράπεζες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης τοποθετούνται με ένα μεγαλύτερο «αμυντικό» προσανατολισμό και με μια υψηλή ποσόστωση στο σκέλος της λιανικής (το 63% της συνολικής καταθετικής βάσης κατά μέσο όρο έναντι του ευρύτερου μέσου όρου κάλυψης της Ευρώπης στο 56%) ή - και υψηλά ποσοστά καταθέσεων που καλύπτονται από τα συστήματα εγγυήσεων (περίπου το 60% κατά μέσο όρο) εν αντιθέσει με την κατάσταση στις ΗΠΑ, όπου το 63% των καταθέσεων που συγκεντρώνει η First Republic Bank είναι εταιρικού χαρακτήρα, ενώ στη Silicon Valley Bank, μόλις το 5% περίπου των καταθέσεων ήταν εγγυημένες. Ωστόσο, το σήμα που δόθηκε από τις ΗΠΑ θα μπορούσε να επιταχύνει μια άνοδο των beta καταθέσεων που παρέμειναν εξαιρετικά χαμηλά μέχρι σήμερα (2% - 5% στην Ισπανία και την Ιταλία επί του παρόντος έναντι 30% - 60% στους προηγούμενους κύκλους). Λαμβάνοντας ήδη υπόψη ένα beta καταθέσεων της τάξεως του 30% - 40% στις μεσοπρόθεσμες εκτιμήσεις της, η Jefferies εκτιμά ότι κάθε 10 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερο beta, θα κοστίζε περίπου ένα 10% στα καθαρά έσοδα από τόκους κατά μέσο όρο, στις τράπεζες της Νότιας Ευρώπης.
Επιπλέον, οι δείκτες κάλυψης ρευστότητας (LCR), βρίσκονται σε ένα σχετικά υψηλό επίπεδο για τις τράπεζες της Νότιας Ευρώπης και αρκετά υψηλότερα από την ελάχιστη απαίτηση του 100%. Συγκεκριμένα, ο δείκτης LCR διαμορφώθηκε στο 245% κατά μέσο στα τέλη του 2022 για τις τράπεζες της Νοτίου Ευρώπης, σε σύγκριση με τα μέσα ευρωπαϊκά επίπεδα του 195%.
Στο επίκεντρο η αγορά AT1 και τα assets
Όπως σημειώνει η Jefferies, η άμεση διευκρίνιση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ότι θα σεβόταν την κλασσική κεφαλαιακή διάρθρωση (οι ομολογιούχοι συνήθως προηγούνται των κατόχων μετοχικών τίτλων στην κεφαλαιακή διάρθρωση σε ένα σενάριο αναδιάρθρωσης) παρείχε κάποια σταθερότητα στην ευρύτερη αγορά των AT1 μετά την απόφαση της Κεντρικής Τράπεζας της Ελβετίας να διαγράψει πλήρως τα ομόλογα AT1 της Credit Suisse.
Οι αναλυτές του ισχυρού επενδυτικού οίκου δεν εντοπίζουν γύρω από τις τράπεζες της Νότιας Ευρώπης τυχόν περαιτέρω πιέσεις για άντληση ρευστότητας μέσω AT1 σε βραχυπρόθεσμη βάση, αλλά τα τελευταία γεγονότα ενδέχεται να εξακολουθούν να ασκούν μια ανοδική πίεση στο κόστος χρηματοδότησης από τις χρηματαγορές (wholesale funding) - και ως εκ τούτου, αυτές οι τράπεζες που έχουν ακόμη αρκετή δουλειά να κάνουν για να «φουλάρουν» και να ενισχύσουν τους δείκτες MREL (δείκτης Ελαχίστων Απαιτήσεων Ιδίων Κεφαλαίων και Επιλέξιμων Υποχρεώσεων) έως το 2026 ενδέχεται να αντιμετωπίζουν κάποιες πρόσθετες αντιξοότητες, κάτι που έχουν τονίσει για τις ελληνικές τράπεζες, ενσωματώνοντας το πρόσθετο κόστος στις εκτιμήσεις τους.
Επιπλέον, η σημαντική απομόχλευση δανείων στη Νότια Ευρώπη μετά την Παγκόσμια Χρηματοπιστωτική Κρίση υποδηλώνει λιγότερο προφανείς πιστωτικούς κινδύνους, ενώ και τα χαρτοφυλάκια τίτλων και τα χαρτοφυλάκια ομολόγων διακρατούμενα έως τη λήξη έχουν επίσης τεθεί υπό έλεγχο. Οι τράπεζες της περιοχής τείνουν να έχουν σχετικά υψηλότερη έκθεση, αν και η Jefferies εκτιμά ότι το κύριο ζήτημα εδώ εξακολουθεί να αφορά τη σταθερότητα χρηματοδότησης.
Στα κορυφαία «rate plays» η Εθνική Τράπεζα - Τιμές στόχοι
Συνεπώς, με την ΕΚΤ να συνεχίζει στο «δρόμο» των αυξήσεων των επιτοκίων, οι αναλυτές συνεχίζουν να βλέπουν περαιτέρω ανοδικά περιθώρια ως προς τις βραχυπρόθεσμες προσδοκίες για τα καθαρά έσοδα από τόκους. Ωστόσο, παραμένουν κάπως πιο προσεκτικοί για τις μεσοπρόθεσμες προσδοκίες, καθώς αναμένουν μια ενίσχυση των αντιξοοτήτων το 2024 - 2025 (για παράδειγμα beta καταθέσεων, πίεσεις στο spread δανείων και άλλα). Τα προτιμώμενα «rate plays» στη Νότια Ευρώπη περιλαμβάνουν την BPE και την Εθνική Τράπεζα (όπου βλέπουν μια σημαντική περαιτέρω άνοδο των εκτιμήσεων του consensus, που υποστηρίζεται από χαμηλούς δείκτες δανείων - καταθέσεων και μια υψηλή ποσόστωση των καταθέσεων λιανικής). Τα ισχυρά «buffers» στο ισολογισμό της UniCredit υποστηρίζουν την εμπιστοσύνη των αναλυτών στα συνεχή «buybacks» - ένα βασικό πόλο έλξης με τη μετοχή να διαπραγματεύεται με δείκτη καθαρής εσωτερικής αξίας P/TNAV στο 0,5x για το 2023.
Να επισημάνουμε πως για τη μετοχή της Eurobank η τιμή στόχος από τη Jefferies ορίζεται στα 1,65 ευρώ, με σύσταση «hold», για την Εθνική Τράπεζα, η τιμή στόχος ορίζεται στα 6,6 ευρώ, με σύσταση «buy», για την Alpha Bank στα 1,10 ευρώ, με σύσταση «underperform» και για τη μετοχή της Τράπεζας Πειραιώς στα 2,5 ευρώ με σύσταση «hold».
