Από τα τέλη Αυγούστου όταν η αγορά βρισκόνταν στις 1.318 μονάδες, προσγειώθηκε μέχρι και στις 1.219,34 μονάδες, βρίσκοντας και με τη στήριξη της Wall Street, κάποια αναχώματα στην πτώση.
Κάπως έτσι φρέναρε ελαφρώς χαμηλότερα από τις 1.227 μονάδες περίπου, με πολλούς εμπλεκόμενους στην αγορά να σπεύδουν να εξηγήσουν τους λόγους, το μέγεθος και το χρονικό διάστημα της διόρθωσης. Οι λόγοι είναι ότι πρώτον αρκετά funds στις αναδυόμενες αγορές συνεχίζουν να ρευστοποιούν θέσεις και να παίρνουν κέρδη και δεύτερον το triple witching, δηλαδή η τριπλή λήξη στα παράγωγα, με τη λήξη των συμβολαίων και των δικαιωμάτων σε δείκτες και μετοχές. Έτσι, η μεταβλητότητα ενισχύεται κατακόρυφα (έρχεται και το rebalancing σε FTSE / Russell), ενώ και η υπεραπόδοση της αγοράς οδηγεί ακόμη πιο εύκολα προς το δρόμο του ταμείου.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, ο Νίκος Χρυσοχοΐδης Διευθύνων Σύμβουλος της ομώνυμης Χρηματιστηριακής, «το ρολάρισμα των παραγώγων είναι όντως προβληματικό, με τους διαπραγματευτές να δίνουν τρελές τιμές και τους long να δυσκολεύονται να μετακυλήσουν τις θέσεις τους». Ωστόσο ο ίδιος εκτιμά πως υπερισχύουν οι long παίκτες και υπάρχει ζήτηση για άνοιγμα νέων θέσεων.
Το σαθρό market making που γίνεται στην αγορά, δυσκολεύει αρκετά το ρολάρισμα καθώς το επιτόκιο αυτού είναι πολύ υψηλό και έτσι πολλοί σπεύδουν να πουλήσουν θέσεις και ειδικά σε μεμονωμένες μετοχές. Οι κινήσεις των market markets προβληματίζουν εντόνως και φυσικά η εικόνα θα ξεκαθαρίσει από την Παρασκευή προς Δευτέρα. Άρα αυτοί που αναζητούν λόγους πίσω από τη διόρθωση σε θεμελιώδη κτλ μάλλον κάνουν λάθος. Ο φόρος, η νευρικότητα και ο πανικός κυριαρχούν σε αυτές τις συνεδριάσεις και ειδικά όταν η αγορά είναι τόσο ρηχή, αυτές οι κινήσεις γίνονται πιο φανερές. Γιαυτό άλλωστε και το retail έβγαλε και σήμερα σημαντικές πωλήσεις αφήνοντας πανικόβλητο τις θέσεις του, όταν η Αμερική μάλιστα κρατάει σταθερή και κυνηγά υψηλότερα...!
Στις ΗΠΑ, ο πληθωρισμός έδειξε κάποια δείγματα περαιτέρω αναθέρμανσης, αλλά αυτό ενισχύει το σενάριο του higher for longer για τα επιτόκια με πρώτο μέλημα την ήπια προσγείωση της οικονομίας, δηλαδή το soft landing. Η αποκλιμάκωση του πληθωρισμού γίνεται μηχανικά πλέον, αλλά πιθανώς να παραμείνει μακροπρόθεσμα ελαφρώς υψηλότερα από το 2% στις ΗΠΑ, ώστε να μην υπάρξει πιο άσχημο σενάριο του hard landing.
Στο ταμπλό, ο Γενικός Δείκτης διέσπασε κρίσιμα στηρίγματα αλλά κατάφερε να σταθεροποιηθεί πάνω από τις 1.220, ενώ οποιαδήποτε κίνηση κάτω από τις 1.178 μονάδες θα είναι άκρως προβληματική για τη συνέχεια. Έτσι έκλεισε με απώλειες 1,73% στις 1.225,25 μονάδες (παρά το όποιο μάζεμα οι δημοπρασίες επέτειναν τις πιέσεις), με τον τζίρο να ξεπερνά οριακά τα 100 εκατ. ευρώ. Ο FTSE 25 σημείωσε πτώση 1,76% στις 2.965,43 μονάδες, με τον τραπεζικό να βρίσκεται στο επίκεντρο των ρευστοποιήσεων, με πτώση 2,57% στις 938,41 μονάδες.
Στις τράπεζες, ξανά η Πειραιώς βούλιαξε με απώλειες 4,32% στα 2,79 ευρώ, με την ΕΤΕ στο -2,95% και τα 5,59 ευρώ και τη Eurobank στο -2,04% στα 1,44 ευρώ. Απώλειες 1,58% για την Alpha Bank.
Βαριές απώλειες για την Aegean στο -5,14% και τα 11,82 ευρώ, με τη Viohalco να ακολουθεί στο -4,15% και τα 6,23 ευρώ. Οι ρευστοποιήσεις δε περιορίστηκαν μόνο εκεί, καθώς ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, Ελλάκτωρ, Σαράντης και Intrakat κατέγραψαν απώλειες που ξεπέρασαν αρκετά το 2%, ενώ διασώθηκαν κάπως ο ΟΠΑΠ (-1,04%), η Τιτάν (-1,37%), η Μυτιληναίος (-0,57%), η Jumbo (-0,58%), και η Τέρνα Ενεργειακή.
Κανένας τίτλος της υψηλής κεφαλαιοποίηση δε διασώθηκε, με τη μεσαία κεφαλαιοποίηση να σώζει κάπως τα προσχήματα. Η ΕΧΑΕ κατάφερε κάπως να γλιτώσει με απώλειες 0,84%, όπως και ο ΟΛΠ στο -0,23% και η BriQ στο -0,52%.
Ήπια άνοδο για ΑΒΑΞ και Epsilon Net, ενώ κατά σχεδόν 3% διολίσθησε η Alumil.
