Η μετά COVID εποχή είναι γεγονός ότι μπορεί να κρύβει αρνητικές εκπλήξεις για χώρες, οικονομίες και κοινωνίες. Η πρωτοφανής δημοσιονομική χαλάρωση που εκ των πραγμάτων υιοθετήθηκε και η εκτόξευση του χρέους, δεν θα διορθωθούν… αναίμακτα. Ήδη από πλευρές όπως η γερμανική, τα καμπανάκια ηχούν προς κάθε κατεύθυνση. Προσεκτικά προς το παρόν μια και η πανδημία βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη, αλλά αρκετά ενδεικτικά. Και αν ο πολιτικός λόγος εξακολουθεί να είναι πολύ προσεκτικός μια και βρισκόμαστε σε εκλογικό βηματισμό στη Γερμανία και την επόμενη χρονιά στη Γαλλία, υπάρχουν άλλοι που… προϊδεάζουν.
Χαρακτηριστική περίπτωση η Deutsche Bank που έχει αρχίσει να βαρά καμπαναριό ολόκληρο στοχεύοντας την FED για να τα ακούει και η ΕΚΤ. Βάζοντας μπροστά χθες τον κορυφαίο Οικονομολόγο της Ντέιβιντ Φόλκερτς-Λαντάου κούνησε το δάχτυλο στη FED ότι ανέχεται τον κίνδυνο του υψηλού πληθωρισμού στο βωμό της ανάπτυξης. Και ότι η πολιτική της μπορεί στο μέλλον να προκαλέσει σημαντική ύφεση και να ξεκινήσει μία αλυσίδα αναταραχής στις παγκόσμιες αγορές και ιδιαίτερα στις αναδυόμενες.
Είναι γεγονός ότι οι οικονομίες θα αναζητήσουν έσοδα την επόμενη ημέρα και πράγματι αυτό μπορεί να οδηγήσει σε επαναφορά πιο σφιχτής πολιτικής. Επίσης είναι αληθές ότι ο υψηλότερος πληθωρισμός είναι ένα ρεαλιστικό σενάριο. Όπως επίσης προφανές όμως είναι ότι από τη Γερμανία το φάντασμα της Βαϊμάρης δεν έφυγε ποτέ. Και πολύ φοβάμαι ότι η συζήτηση που έμεινε λόγω πανδημίας στη μέση για το πού πάρει η Ευρώπη, θα επανέλθει σφοδρή. Στο… δια ταύτα και σε ότι μας αφορά, αν δεν αξιοποιηθεί πλήρως και σωστά το ταμείο ανάκαμψης για να πυροδοτήσει την οικονομία στο ταχύτερο δυνατό και στον μέγιστο βαθμό, το μεσοπρόθεσμο μέλλον θα είναι αρκετά συννεφιασμένο. Και ο νοών νοείτο…