Δεν πάει καλά το πράγμα. Η οικονομία προβληματίζεται, η αγορά αγωνιά. Η εκ νέου διαφαινόμενη απώλεια του ελέγχου στο θέμα της πανδημίας, έχει αρχίσει να μεταστρέφει την μέχρι πρόσφατα θετική ψυχολογία.
Μία ψυχολογία που σε ότι αφορά στην αγορά είχε στηριχθεί σε σημαντικό βαθμό στα διθυραμβικά σχόλια και τους επαίνους από το εξωτερικό για τον σχεδιασμό της ανάπτυξης και της ανάκαμψης από την ελληνική κυβέρνηση. Με αποτέλεσμα η ελπίδα για ταχεία βελτίωση του κλίματος να κυριαρχεί χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι αντικειμενικές δυσκολίες που ούτως ή άλλως θα προέκυπταν από το τέλος της μεγάλης περιόδου χάριτος και προστατευτισμού που επέβαλε η πανδημία.
Ίσως δε την μεγαλύτερη ανησυχία να την έχει πλέον ο… υπουργός οικονομικών που βλέπει να τίθενται σε αμφιβολία οι προσδοκίες για δυναμική επανεκκίνηση της αγοράς, πριν ακόμα καλά καλά αυτή ξεκινήσει. Ανησυχία διπλή. Και για μειωμένη πιθανώς απόδοση της οικονομίας αλλά και για πιθανή παράταση πλέον μέτρων στήριξης ή παράταση αναστολών πληρωμών ή ότι άλλο απαιτηθεί ανάλογα με τις εξελίξεις. Γιατί είναι σαφές ότι αν η εικόνα που έχει αρχίσει να εμφανίζεται ως προς την αύξηση των κρουσμάτων και την σχετική απροθυμία που διαπιστώνεται ως προς τους εμβολιασμούς το τελευταίο διάστημα, η λήψη περιοριστικών μέτρων, πιο αυστηρών επανέρχεται στο τραπέζι.
Δεν είναι η στιγμή να συζητηθεί αν έγιναν λάθη και πάλι, γιατί προέχει να αναχαιτισθεί η αναζωπύρωση της πανδημίας. Όμως δεν είναι επίσης ώρα για ολιγωρία στον σχεδιασμό. Δυστυχώς όλα μαζί δεν γίνονται. Και ανοιχτά όλα λόγω τουρισμού και άρση κάθε σχεδόν μέτρου και πλήρης ανοχή και κατά τόπους στραβά μάτια, δεν οδηγούν σε τίποτα καλό. Όπως δεν οδηγεί σε καλό η έλλειψη ευθύνης από ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας.
Σε ότι αφορά την κυβέρνηση, λέγαμε προχθές ότι θα πρέπει να μην πατήσει τα κορδόνια της και χθες να προσέξει να μην υπάρξει διχασμός. Δεν θα είναι εύκολα τα πράγματα και οι αποφάσεις. Αλλά πάλι, τα αξιώματα είναι κυρίως για τα δύσκολα…