Κατά γενική ομολογία, εντός και εκτός των τειχών, στο θέμα του κορονοϊού τα έχουμε πάει καλά. Δεν αναφέρομαι στο οικονομικό σκέλος, μια και γι’ αυτό κανείς δεν ξέρει στην πραγματικότητα τι θα γίνει. Αλλά όσον αφορά τον αριθμό των νεκρών και την εξάπλωση της νόσου είμαστε παράδειγμα προς μίμηση σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Ο λόγος είναι απλός: Η Ελλάδα πήρε μέτρα γρήγορα και σε μεγάλο βαθμό τα τήρησε όπως έπρεπε. Οι μετακινήσεις περιορίστηκαν στο ελάχιστο και μαζί τους η διασπορά του ιού. Και η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων –με λίγο ή πολύ ζόρι- συμμορφώθηκε.
Και φτάνουμε στο σήμερα, λίγες ημέρες πριν το Πάσχα, όπου κινδυνεύουμε να κλωτσήσουμε την καρδάρα με το γάλα.
Γιατί; Επειδή κάποιοι επικίνδυνοι και ανόητοι δεν δέχονται ότι –όπως το έπραξαν όλο αυτό το διάστημα- θα πρέπει να μείνουν εντός και αυτές τις ημέρες. Επειδή δεν έχουν συναίσθηση ότι μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών είναι συνταγή καταστροφής για τη διασπορά του ιού. Επειδή δεν σέβονται την υγεία των ηλικιωμένων ανθρώπων που μένουν στην επαρχία και εντάσσονται στις κατ’ εξοχήν ευπαθείς ομάδες. Και σε τελική ανάλυση επειδή βάζουν την βόλτα και την καλοπέρασή τους πάνω από τη ζωή των συνανθρώπων τους.
Και θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Είναι καθήκον και υποχρέωση της πολιτείας να εξαντλήσει την αυστηρότητά της απέναντί τους. Υπάρχουν κείμενες απαγορεύσεις που –εκ του αποτελέσματος- έχουν συνδράμει στο να ανασχεθεί ο ιός. Και που πρέπει να τηρηθούν, ανεξάρτητα αν μιλάμε για την Εβδομάδα του Πάσχα ή οποιαδήποτε άλλη ημέρα. Όποιος τις παραβεί πρέπει να τιμωρηθεί και μάλιστα αυστηρά.
Το Άγιο Φως
Όσο για το Άγιο Φως, να ξεκαθαρίσω ότι σέβομαι πλήρως το θρησκευτικό συναίσθημα και δέχομαι ότι οι ημέρες του Πάσχα είναι κορυφαίες για την Ορθοδοξία. Φέτος όμως δεν είναι μια οποιαδήποτε χρονιά. Και αν θέλουμε να κάνουμε Πάσχα και του χρόνου όλοι μας, πρέπει να το περάσουμε κατ’ οίκον. Χωρίς περιφορές, χωρίς «τερτίπια», χωρίς παρεκκλίσεις.
Ούτε με μεγάφωνα πέριξ των Εκκλησιών, ούτε με ανοικτές πόρτες για λίγες ώρες, ούτε με άλλα «ημίμετρα».
Και για να φτάσουμε και στο δια ταύτα, η Ελλάδα είναι ένα κοσμικό κράτος και σε αυτό η Πολιτεία αποφασίζει. Προφανώς σέβεται όλες τις θρησκείες, συμπεριλαμβανομένης και της επικρατούσας, όμως τον τελικό λόγο έχουν η νομοθετική, η εκτελεστική και η δικαστική εξουσία. Νόμοι και αποφάσεις υπάρχουν και θα πρέπει να τηρηθούν για την υγεία όλων μας.
Γιατί αλλιώς, ούτε του Αγίου Πνεύματος δεν θα βγούμε από τα σπίτια μας.
