Τις τελευταίες ημέρες στα σύνορα της Ουκρανίας με την αυτόνομη περιοχή του Ντονμπάς η Ρωσία έχει συγκεντρώσει στρατιωτικές δυνάμεις και παρακολουθεί τις επιθέσεις που γίνονται από τον ουκρανικό στρατό σε στρατηγικούς στόχους της περιοχής. Η Ουκρανία με τη σειρά της έχει απευθυνθεί στη διεθνή κοινότητα και τα μάτια όλων έχουν φύγει από τους άμεσους δρώντες, Ουκρανία και Ντονμπάς, και έχουν πέσει πάνω στους μεγάλους (Ρωσία και ΗΠΑ) αλλά και την Ε.Ε. ώστε να δουν πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στην περιοχή της Ουκρανίας. Για την ώρα, εκτός από τις ρωσικές δυνάμεις που ξεπερνούν τους 40.000 στρατιώτες, μαζί με οχήματα και βαρύ οπλισμό, οι ΗΠΑ έχουν στείλει ένα κατασκοπευτικό drone μέσω Ιταλίας (το RQ-4 Global Hawk), 2 βομβαρδιστικά Β-1 (Rockwell Lancer) τα οποία επιχειρούν στο Αιγαίο και αναμένεται να εκδόσουν σύντομα ναυτική οδηγία και να κάνουν αίτημα στην Τουρκία για να περάσουν ελαφριά πολεμικά πλοία τα Στενά του Βοσπόρου. Η οδηγία αυτή πρέπει να εκδοθεί, σύμφωνα με τη συνθήκη του Μοντρέ, 14 ημέρες πριν από τη διέλευση.
Η Ε.Ε. μέσω της Άνγκελα Μέρκελ εχθές κάλεσε τον Πρόεδρο της Ρωσίας, Βλάντιμιρ Πούτιν, να αποσύρει τα στρατεύματα της Ρωσίας από τα σύνορα με το Ντονμπάς, ενώ σήμερα, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου, Ντιμίτρι Πέσκοφ, δήλωσε ότι "η Ρωσία έχει το δικαίωμα να μετακινεί τις στρατιωτικές της δυνάμεις στην περιοχή της όπως της αρέσει", τονίζοντας ότι η κατάσταση στην Ουκρανία έχει γίνει πολύ ασταθής, με τον κίνδυνο να ξεσπάσουν εκτεταμένες πολεμικές επιχειρήσεις. Είναι όμως η Ρωσία αυτή που θα τραβήξει πρώτη τη σκανδάλη;
Η «εμμονή» των Δημοκρατικών με τη Ρωσία
Ο Τζο Μπάιντεν, αφού ξεκίνησε με μια μεγάλη μάχη στο εσωτερικό της χώρας, αναδιατάσσοντας τις πολιτικές του προκατόχου του ως προς την πανδημία, φαίνεται ότι έχει βαλθεί να επικεντρωθεί στη Ρωσία και τον ρόλο της στη διεθνή γεωπολιτική. Παρόλο που διάφορες φωνές από το Στέιτ Ντηπάρτμεντ διατείνονται διαρκώς ότι οι ΗΠΑ πλέον αντιμετωπίζουν την Κίνα ως τη νέα διεθνή πρόκληση, εντούτοις φαίνεται ότι προσανατολίζονται στο να πιέσουν τη Ρωσία να ξεδιπλώσει μια επιθετική στρατηγική για «να τη βρουν μπόσικη» -ας μου επιτραπεί η έκφραση- και να την «εκδικηθούν» για μια σειρά από γεγονότα που θεωρούν ότι έχει υπάρξει υπεύθυνη. Μιλάμε για παρέμβαση του Κρεμλίνου στις αμερικάνικες εκλογές του 2016 με Ρώσους χάκερ, την κυβερνοεπίθεση στην SolarWinds και τη φήμη ότι Ρώσοι αξιωματούχοι δωροδόκησαν ομάδες Ταλιμπάν για να επιτεθούν εναντίον Αμερικάνικων δυνάμεων στο Αφγανιστάν.
Μόσχα για Ουκρανία: Θα υπερασπιστούμε τους Ρώσους πολίτες σε ενδεχόμενο σύγκρουσης
ΗΠΑ: Στήριξη στην Ουκρανία για τη διαμάχη της με τη Ρωσία
Η υπόθεση Ναβάλνι ως επεισόδιο των σχέσεων μεταξύ ΗΠΑ – Ρωσίας
Η «εμμονή» των Δημοκρατικών με τη Ρωσία δεν είναι καινούρια, έχει ξεκινήσει από το 2015 και αποτελεί σίγουρα και μια από τις πολλές αιτίες που οδήγησαν στην ήττα του 2016 από τον Τραμπ, ο οποίος εστίασε στο να μεταφέρει το ενδιαφέρον των ΗΠΑ στη ΝΑ Ασία και στις σχέσεις με την Κίνα. Όμως αυτή τη στιγμή, βρισκόμαστε μπροστά στο ενδεχόμενο, ο Τζο Μπάιντεν να θερμάνει απότομα τον νέο «Ψυχρό Πόλεμο» που βρίσκεται σε εξέλιξη, κάτι που διαφαίνεται ότι υπάρχει σαν αίσθηση και στο εσωτερικό των ΗΠΑ.
Το γράμμα των βετεράνων των μυστικών υπηρεσιών
Η οργάνωση Veteran Intelligence Professionals for Sanity (Βετεράνοι των Μυστικών Υπηρεσιών για τη λογική), οι οποίοι είναι μια σκιώδης αλλά ογκώδης ομάδα πρώην εργαζόμενων στις μυστικές υπηρεσίες εξέδωσε ένα γράμμα-μνημόνιο (memorandum) προς τον Τζο Μπάιντεν με στόχο να αποφύγει την κλιμάκωση με τη Ρωσία στο ουκρανικό μέτωπο. Του υπενθυμίζουν βέβαια 2 αρκετά άβολες αλήθειες. Η πρώτη είναι ότι η Ουκρανία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ και άρα το άρθρο 5 της Συνθήκης του ΝΑΤΟ φυσικά δεν θα ισχύει στην περίπτωση ένοπλης σύγκρουσης μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας. Το άρθρο 5 ότι εάν μια σύμμαχη χώρα του ΝΑΤΟ είναι θύμα ένοπλης επίθεσης, τότε κάθε χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ θα πρέπει να θεωρήσει αυτήν την πράξη βίας ως ένοπλη επίθεση εναντίον όλων των μελών και να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες. Με λίγα λόγια η οργάνωση V.I.P.S. λέει στον Πρόεδρο των ΗΠΑ ότι πιθανά να βρεθεί μόνος του στην Ουκρανία χωρίς συμμάχους.
Η δεύτερη άβολη αλήθεια που λένε οι βετεράνοι, είναι ότι η Ρωσία δεν θα διστάσει να εκκινήσει πόλεμο στην Ουκρανία, αν η Ουκρανία αφεθεί να αυξήσει τις πολεμικές της δραστηριότητες και ότι οι ΗΠΑ θα επαναλάβουν το φιάσκο του 2008 στον Πόλεμο της Νότιας Οσσετίας. Τότε, η Γεωργία, πιστεύοντας ότι θα τη συνδράμει στρατιωτικά η Αμερική, ξεκίνησε πολεμικές επιχειρήσεις στην Αμπχαζία και τη Νότια Οσσετία και η Ρωσία απάντησε με εκτεταμένη στρατιωτική επιχείρηση, αλλά και συντονισμένες κυβερνοεπιθέσεις. Το ΝΑΤΟ σφύριξε αδιάφορα -παρόλο που είχε πολεμικά πλοία στη Μαύρη Θάλασσα, κατά παραβίαση της Συνθήκης του Μοντρέ- και το αποτέλεσμα ήταν να χαρακτηριστούν αυτόνομες οι περιοχές της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσσετίας και να περάσουν στη ρωσική σφαίρα επιρροής.
Οι αγορές επιτίθενται στο ρούβλι
Το ρωσικό ρούβλι έφτασε στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων πέντε μηνών έναντι του δολαρίου ΗΠΑ την Πέμπτη 8 Απριλίου παρά τις υποδείξεις για πιθανή νομισματική στήριξη από τη ρωσική κεντρική τράπεζα. Η Credit Suisse αναφέρει σε σημείωμά της ότι θα υπάρξει από τη Ρωσία αύξηση του επιτοκίου για τη στήριξη του νομίσματος, αλλά οι αγορές δεν θα αντιδράσουν θετικά υπό τον φόβο ότι θα κλιμακωθεί η στρατιωτική αντιπαράθεση στο Ντονμπάς.
Συνεπώς, μάλλον είμαστε μπροστά σε μια διπλή προσπάθεια παγίδευσης. Από τη μία οι ΗΠΑ οσμίζονται ότι o Πούτιν πιέζει για να αποδείξει ότι δεν έχει σημασία ποιος είναι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ (εξάλλου είναι ο πέμπτος πρόεδρος που αντιμετωπίζει στα πάνω από 20 χρόνια που ηγείται της Ρωσίας), αλλά ότι οι ΗΠΑ εξακολουθούν να μην είναι η υπερδύναμη που ήταν, καθώς δεν μπορούν να προχωρήσουν σε δυναμικές κινήσεις όπως θα έκαναν στο παρελθόν. Από την άλλη ο Πούτιν φοβάται ότι θα παγιδεύσουν οι ΗΠΑ τη ρωσική οικονομία σε μια στιγμή που προσπαθεί να κάνει ένα νέο διεθνές άλμα, τόσο στη συνεργασία με την Κίνα, όσο και στον τομέα της εμβολιαστικής διπλωματίας. Με λίγα λόγια, ότι οι ΗΠΑ μεθοδεύουν την αύξηση των κυρώσεων εναντίον του και την μεγαλύτερη διπλωματική και οικονομική του απομόνωση.
Στις ΗΠΑ υπάρχει μια αργκό φράση για όποιον χρησιμοποιεί πολύ εύκολα βία ή όπλο για ασήμαντη αφορμή: trigger-happy. Βρισκόμαστε στο σημείο που ένας αποδεδειγμένα σκληρός ηγέτης, όπως ο Βλαντιμίρ Πούτιν, που ως ένα βαθμό πιέζει να τον αποκαλεί ο Μπάιντεν «δολοφόνο» σε ζωντανή σύνδεση, επηρεάζει τον Αμερικάνο Πρόεδρο που έχει δείξει ότι θέλει μεν να κάνει ριζικές αλλαγές στην εξωτερική πολιτική, αλλά έχει από πίσω του μια ομάδα ετοιμοπόλεμων και (κυρίως) φιλοπόλεμων «γερακιών» έτοιμη να τραβήξει τη σκανδάλη. Οι ημέρες μετρούν αντίστροφα για να δούμε αν ο Μπάιντεν θα αποδειχθεί ο trigger-happy που ο Πούτιν εκτιμά πως είναι.
