Ο βετεράνος ανταποκριτής του Guardian στην Γαλλία, ο John Lichfield, συνόψισε την ένταση γύρω από την γαλλική προεκλογική εκστρατεία σε ένα πρόσφατο άρθρο γνώμης για το βρετανικό Μέσο.
Θα μπορούσε πράγματι η χώρα να είναι στο σημείο να εκλέξει έναν ακροδεξιό πρόεδρο, αναρωτήθηκε;
Όπως ανέφερε, το οικονομικό πρόγραμμα της Λεπέν είναι ένα ασυνάρτητο χάος. Η ευρωπαϊκή της πολιτική είναι ένα «αόρατο» Frexit – μειώνοντας μονομερώς τις πληρωμές στον προϋπολογισμό της ΕΕ και παραβιάζοντας τους νόμους της ΕΕ που δεν της αρέσουν. Θέλει επίσης να απαγορεύσει σε όλες τις μουσουλμάνες γυναίκες να φορούν μαντίλα δημόσια.
Ωστόσο, όπως σημειώνει ο Lichfield:
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι αν αρκετοί αριστεροί ψηφοφόροι μείνουν στο σπίτι στον δεύτερο γύρο των εκλογών, αρνούμενοι να επιλέξουν μεταξύ του Μακρόν (που θεωρούν ότι είναι «ο πρόεδρος των πλουσίων») και μιας φαινομενικά «πιο ευγενικής» Λεπέν, τότε η Λεπέν θα μπορούσε να κερδίσει. Έστω και οριακά.
Ο Μακρόν από την πλευρά του μείωσε τη γαλλική ανεργία στο 7,4%, το χαμηλότερο ποσοστό εδώ και 13 χρόνια, οδήγησε τη Γαλλία μέσω του Covid καλύτερα από πολλές άλλες χώρες και αναζωογόνησε την ΕΕ με τις ιδέες και την ενέργειά του, είπε ο Lichfield.
Όμως, όπως προσθέτει, η Γαλλία είναι μια θυμωμένη χώρα. Είναι πάντα μια θυμωμένη χώρα. Είναι ιδιαίτερα θυμωμένη αυτή τη στιγμή επειδή ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει διογκώσει ήδη τις υψηλές τιμές της βενζίνης, του ντίζελ και των τροφίμων. Αλλά από την άλλη, δεν υπάρχει πραγματική όρεξη στη Γαλλία για συγκρουσιακές πολιτικές που θα κατέστρεφαν μια 80χρονη μεταπολεμική πολιτική συναίνεση, εξωστρεφούς ανεκτικότητας και ευρωπαϊκής ενότητας...
Θα είναι «δύο τρομακτικές εβδομάδες για όποιον ενδιαφέρεται για την ευημερία της Γαλλίας ή της Ευρώπης»,καταλήγει ο Lichfield.
