Η χρονική συγκυρία δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Από τη μία, οι Financial Times εκθειάζουν τη Βουλγαρία, λέγοντας ότι φιλοδοξεί να μετατραπεί σε τεχνολογική πρωτεύουσα των Βαλκανίων. Και από την άλλη, ο πρόεδρος του ΟΑΕΕ φέρεται να προτείνει στους ασφαλισμένους που δεν μπορούν (ή δεν θέλουν) να πληρώσουν τις υπέρογκες εισφορές τους, να μετοικήσουν εκεί.
Από όποια πλευρά και αν το δεις, κάτι καλό γίνεται στη γειτονική χώρα.
Και δεν είναι μόνο αυτά. Μεγάλη πολυεθνική με πολυετή παρουσία στην Ελλάδα φέρεται να εξετάζει να μεταφέρει όλη τη διοίκηση των Βαλκανίων στη Σόφια, μετατρέποντας ουσιαστικά σε θυγατρική τα αντίστοιχα γραφεία στην Ελλάδα.
Αντίστοιχα, από τον κλάδο της πληροφορικής, Βούλγαροι developers αξιώνουν ολοένα και μεγαλύτερη παρουσία στο διεθνές στερέωμα, προσφέροντας οικονομικές αλλά εξαιρετικά αξιόπιστες υπηρεσίες σε τεχνολογικούς κολοσσούς.
Και ποια είναι η λύση δηλαδή; Να πάμε και εμείς στη Βουλγαρία, είτε ως μόνιμοι είτε ως φορολογικοί κάτοικοι, ώστε να αξιοποιήσουμε τους χαμηλότερους ασφαλιστικούς και φορολογικούς συντελεστές;
Ή να δίνουμε μισθούς Βουλγαρίας, προκειμένου να προσελκύσουμε επενδύσεις;
Προσωπικά πιστεύω ότι η απάντηση δεν βρίσκεται σε τίποτε από τα δύο. Αλλά από την άλλη, πιστεύω ακράδαντα όχι έχουμε πολλά να διδαχθούμε από τη γειτονική χώρα.
Οι ελληνικές τράπεζες, στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας είχαν έγκαιρα τοποθετηθεί στη χώρα, βλέποντας τα σημαντικά περιθώρια ανάπτυξης. Μαζί τους, είχαν επεκταθεί και μια σειρά από ελληνικές επιχειρήσεις, πιάνοντας θέσεις-κλειδιά στους τομείς του λιανεμπορίου και των υπηρεσιών.
Στη συνέχεια ήρθε η κρίση, έφερε μαζί της τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών και τα επεκτατικά σχέδια εγκαταλείφθηκαν άδοξα.
Τώρα, όπως δείχνουν τα πράγματα, οι ρόλοι αντιστράφηκαν. Η Βουλγαρία –στα μάτια κάποιων- είναι παράδειγμα προς μίμηση, ακόμη και γη της επαγγελίας για τις επιχειρήσεις τους.
Οι Έλληνες επιχειρηματίες στρέφονται προς τα εκεί, όχι για να επεκτείνουν τις επιχειρήσεις τους, αλλά για να τις μεταφέρουν. Και η Σόφια μετατρέπεται στον επιχειρηματικό κόμβο των Βαλκανίων, όπως προσπάθησε ανεπιτυχώς να γίνει η Αθήνα πριν από κάποια χρόνια.
Η αλήθεια είναι ότι η γειτονική χώρα δεν είναι παράδεισος. Υπάρχουν σοβαρότατα θέματα και σε επιχειρηματικό αλλά και σε κοινωνικό επίπεδο. Φιλοδοξεί όμως να μετατραπεί σε περιφερειακό «παίκτη» και δείχνει να έχει οργανωμένο σχέδιο.
Από το οποίο μπορούμε να μάθουμε πολλά, εφόσον θέλουμε να βελτιώσουμε και την ελληνική οικονομία.
