Ένα από τα στιγμιότυπα που το 2022 ήταν η εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία, που πέρα από το ότι πυροδότησε την ενεργειακή κρίση και τροφοδότησε τις πληθωριστικές πιέσεις, δυσκόλεψε και τη δυνατότητα των Ρώσων να ταξιδέψουν στο εξωτερικό.
Ωστόσο, το υψηλότερο κόστος και τα γραφειοκρατικά προβλήματα που αντιμετώπισαν είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου όπως πολλοί εκμυστηρεύθηκαν στο CNBC.
Με τα αντιρωσικά συναισθήματα να αυξάνονται, αρκετοί Ρώσοι πολίτες εξέφρασαν τις ανησυχίες τους για το πώς τους φέρονται όταν ταξιδεύουν στο εξωτερικό και τι σκέφτονται όταν οι άνθρωποι ρωτούν από πού είναι.
Πώς έχουν αλλάξει τα ταξίδια για τους Ρώσους
Η Τζούλια Αζάροβα, μια ανεξάρτητη δημοσιογράφος, έφυγε από τη Μόσχα για την Κωνσταντινούπολη μετά την εισβολή στην Ουκρανία, πριν τελικά εγκατασταθεί στη Λιθουανία.
«Έπρεπε να φύγω από τη χώρα μου διαφορετικά κινδυνεύω με φυλάκιση. Έπρεπε να μαζέψουμε τα πράγματά μας σε μια μέρα και να φύγουμε» τόνισε. Από τότε, η Αζάροβα έχει πάει δύο φορές στη Λετονία, αλλά δεν μπορεί να πάει στην Ουκρανία, όπου έχει συγγενείς. Οι Ρώσοι φίλοι της αντιμετώπισαν προβλήματα να πάνε στην Πολωνία, ενώ οι συνάδελφοί της δεν μπόρεσαν να εισέλθουν στη Γεωργία, καθώς η ηγεσία της χώρας αποτελεί σύμμαχο του Βλαντίμιρ Πούτιν.
«Κανονικά, θα επισκεπτόμουν μία έως δύο χώρες το χρόνο. Αλλά τώρα το να ταξιδέψεις κάπου στο εξωτερικό μοιάζει με κάτι αδιανόητο και αδύνατο. Τα ταξίδια, ειδικά τα αεροπορικά εισιτήρια, είναι πολύ ακριβά, Επίσης, οι ρωσικές πιστωτικές κάρτες μπλοκάρονται σχεδόν παντού. Είναι όλα τόσο δύσκολα» σημείωσε. Όσο για το πότε σκοπεύει να φύγει ξανά στο εξωτερικό: «Μάλλον όταν τελειώσει ο πόλεμος».
Μια άλλη Ρωσίδα, η Λάνα, ζει στην Ασία και σχεδίαζε να πάει στην πατρίδα της το περασμένο καλοκαίρι για πρώτη φορά από τότε που ξεκίνησε η πανδημία, αλλά ακύρωσε τα σχέδιά της μετά την εισβολή στην Ουκρανία, παρά το γεγονός ότι οι γονείς της δεν την έχουν δει εδώ και χρόνια.
«Δεν ήξερα τι επρόκειτο να συμβεί», υπογράμμισε, προσθέτοντας ότι ο κίνδυνος κλεισίματος των συνόρων ή ακυρώσεων πτήσεων ενίσχυσε την απόφασή της.
Από τη βότκα, στον Πούτιν και το μέλλον
«Είναι πραγματικά δύσκολο να πας στο εξωτερικό και να γνωρίσεις νέους ανθρώπους νομίζοντας ότι είσαι το άτομο από τη Ρωσία — και πώς θα ανταποκριθούν οι άνθρωποι σε αυτό», επεσήμανε η Λάνα και συμπλήρωσε πως όταν οι άνθρωποι ρωτούν από πού είναι, υπάρχει μια «στιγμή αγωνίας» που δεν υπήρχε όταν ήταν μικρή.
«Τότε, όταν έλεγες ότι "είμαι από τη Ρωσία" το πρώτο πράγμα που έλεγαν οι άνθρωποι είναι η βότκα, οι αρκούδες και όλα αυτά τα αθώα πράγματα. Νιώθεις ότι ναι, είμαι από τη Ρωσία — είναι ωραίο. Αλλά τώρα είναι διαφορετικά» εξήγησε.
«Δεν καταλαβαίνουν όλοι ότι η κυβέρνηση, η χώρα και ο λαός, δεν είναι πάντα το ίδιο πράγμα. Ας πούμε ότι προέρχεστε από… [τις Ηνωμένες Πολιτείες], εννοώ, μπορεί να μην είστε με τον Τραμπ, σωστά; Το ίδιο πράγμα συμβαίνει στη Ρωσία τα τελευταία, πιθανώς, 10 χρόνια» ανέφερε και δήλωσε πως όταν λέει σε νέους ανθρώπους ότι είναι Ρωσίδα «είναι πάντα δύσκολο, για να είμαι ειλικρινής, ακόμη και πριν από τον πόλεμο».
Εκτιμά ότι υπάρχει «προκατάληψη και ρατσισμός εναντίον των Ρώσων», περιγράφοντας περιστατικά σε πολωνικά εστιατόρια όπου αρνήθηκαν να την σερβίρουν όταν διαπίστωσαν την εθνικότητά της.
«Μετά τον πόλεμο, υποθέτω, θα φοβάμαι ακόμη περισσότερο την ερώτηση, γιατί θα νιώσω αμέσως την ανάγκη να αρχίσω να προχωρώ σε εξηγήσεις και διευκρινίσεις. Παλεύω με τα συναισθήματα "ενοχής". Πλέον όμως δεν φοβάμαι να πω ότι είμαι Ρωσίδα, επειδή δηλαδή δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι' αυτό. Αλλά μπορώ να δείξω το πρόσωπο των Ρώσων που δεν είναι ο Πούτιν, που δεν είναι υπέρ αυτού του πολέμου… και που προσπάθησαν να κάνουν κάτι για να τον σταματήσουν» επισημαίνει.
Σύμφωνα με την ίδια, οι Ρώσοι δεν είναι «τρελοί και τρομακτικοί», αλλά αντίθετα, είναι φιλικοί, εγκάρδιοι, έτοιμοι να βοηθήσουν και πρόθυμοι να γίνουν καλοί φίλοι. «Πολλοί από εμάς προσπαθούμε σκληρά να αλλάξουμε, αλλά οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν ότι είναι πραγματικά δύσκολο και πολύ επικίνδυνο... Οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν, ότι πίσω από τρομακτικές ειδήσεις για τη Ρωσία, υπάρχουν εκατομμύρια Ρώσοι, που υποφέρουν, που φοβούνται και που είναι παγιδευμένοι και που προσεύχονται για ειρήνη κάθε μέρα» εξηγεί.
Παράλληλα, εύχεται ο κόσμος να καταλάβει ότι η επιβολή κυρώσεων στον ρωσικό λαό, σε αντίθεση με την κυβέρνηση και την άρχουσα ελίτ, δεν επηρεάζει τον Πούτιν, ο οποίος αδιαφορεί πλήρως για τους πολίτες της πατρίδας της.
«Δεν βλέπω διέξοδο από την τρέχουσα κατάσταση. Φοβάμαι ότι η Ρωσία είναι… κολλημένη. Η Μόσχα εξακολουθεί να είναι μια πολύ όμορφη πόλη με όλες τις αναμνήσεις μου από την παιδική μου ηλικία. Αλλά το σπίτι μου, όπως το ήξερα, δεν υπάρχει πια» καταλήγει.
