Συνεχίζει τις μοναδικές ανακαλύψεις το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb, κοιτάζοντας όλο και πιο βαθιά μέσα στο πρώιμο Σύμπαν, προσπαθώντας να δώσει απαντήσεις για την εξέλιξή του, ενώ αναδιαμορφώνει την αντίληψή μας γι' αυτό.
Στην πιο πρόσφατη έρευνά του, αποκάλυψε «τρία κόκκινα τέρατα»—τεράστιους, πλούσιους σε αστέρια γαλαξίες που θέτουν υπό αμφισβήτηση τις μέχρι τώρα εκτιμήσεις των αστρονόμων. Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι πρώτοι γαλαξίες σχημάτισαν αστέρια πολύ πιο γρήγορα από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως, σηματοδοτώντας την αυγή μιας νέας εποχής στην κοσμική εξερεύνηση.
Από την αρχή της λειτουργίας του, το James Webb Space Telescope (JWST) αποκάλυψε ότι το πρώιμο σύμπαν ήταν 10 έως 100 φορές πλουσιότερο σε γαλαξίες από ό,τι είχαν φανταστεί οι επιστήμονες. Το ακόμη πιο εκπληκτικό είναι πως, μερικοί από αυτούς τους γαλαξίες εμφανίστηκαν μεγαλύτεροι και πιο δομημένοι από το αναμενόμενο.
Μάλιστα κάποια στιγμή, οι ερευνητές πίστεψαν ακόμη και ότι είχαν βρει «ανέφικτους» γαλαξίες, τόσο μεγάλους που υπερέβαιναν τη διαθέσιμη ύλη για το σχηματισμό τους. Ωστόσο, μια επανεκτίμηση των δεδομένων έδειξε ότι αυτοί οι γαλαξίες ήταν στην πραγματικότητα πιο κοντά από ό,τι είχε αρχικά υπολογιστεί, καθιστώντας τους λιγότερο μαζικούς από ό,τι φοβόταν, όπως αναφέρει το Daily Galaxy.
Αλλά μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Nature προχωρά ακόμη παραπέρα: επιβεβαιώνει ότι αρκετοί πρώιμοι γαλαξίες αναπτύχθηκαν με ρυθμό πολύ μεγαλύτερο από αυτό που προέβλεπαν τα τυπικά μοντέλα.
Τα «κόκκινα τέρατα»: Υπερπαραγωγικοί γαλαξίες
Μεταξύ των 36 τεράστιων γαλαξιών που μελετήθηκαν στο πρόγραμμα Fresco του JWST, οι αστρονόμοι εντόπισαν τρία εξαιρετικά αντικείμενα που τώρα αναφέρονται ως «κόκκινα τέρατα». Αυτοί οι γαλαξίες ξεχωρίζουν επειδή μετέτρεψαν σχεδόν το 50% της διαθέσιμης ύλης σε αστέρια, ποσοστό 500 φορές υψηλότερο από αυτό του Γαλαξία μας.
Σύμφωνα με τον Mengyuan Xiao, έναν μεταδιδακτορικό ερευνητή στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης και τον επικεφαλής συγγραφέα της μελέτης, αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι οι πρώιμοι γαλαξίες θα μπορούσαν να σχηματίσουν αστέρια με αποτελεσματικότητα που δεν είχαμε ξαναδεί. «Τα κόκκινα τέρατα είναι μόνο η αρχή μιας νέας εποχής στην εξερεύνηση του πρώιμου σύμπαντος», δηλώνει.
Πώς όμως αυτοί οι γαλαξίες έγιναν τόσο μεγάλοι, τόσο γρήγορα; Ο Ντέιβιντ Έλμπαζ, αστροφυσικός στο CEA και συν-συγγραφέας της μελέτης, προτείνει ότι αυτά τα αντικείμενα μπορεί να βρίσκονται σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, ενδεχομένως χρησιμεύοντας ως πρόδρομοι σμήνων γαλαξιών.
Ανάμεσα στις θεωρίες που θα μπορούσαν να εξηγήσουν αυτή την εξαιρετική ανάπτυξη, είναι πως κοσμικά νήματα - τεράστιες δομές ύλης που συνδέουν γαλαξίες - θα μπορούσαν να έχουν παραδώσει διαστρικά αέρια πιο αποτελεσματικά σε αυτούς τους γαλαξίες στο παρελθόν.
Επίσης, υπάρχει και η θεωρία της επιρροής των υπερμεγέθων μαύρων τρυπών. Αυτές οι υπερκινητικές μαύρες τρύπες, οι οποίες ήταν ήδη κοινές σε τέτοιες πρώιμες εποχές, μπορεί να συμπίεσαν την περιβάλλουσα ύλη, επιταχύνοντας το σχηματισμό άστρων.
Ωστόσο αυτές οι εξηγήσεις παραμένουν ακόμη ελλιπείς.
«Δεν μπορούμε ακόμα να αναπαράγουμε ένα σύμπαν που ήταν τόσο δομημένο τόσο νωρίς», παραδέχεται ο David Elbaz. Για να ξετυλίξουν πλήρως αυτό το μυστήριο, οι αστρονόμοι θα χρειαστούν περισσότερες παρατηρήσεις και προηγμένες προσομοιώσεις για να βελτιώσουν τα μοντέλα τους.
