Πολλά ακούγονται και γράφονται τον τελευταίο καιρό για τη διαδικασία του εξωδικαστικού μηχανισμού εμπορικών χρεών. Για μεγάλο χρονικό διάστημα ο εμπορικός κόσμος της χώρας ανέμενε τις προβλέψεις της νέας αυτής διαδικασίας. Τι είναι όμως αυτό που κάνει τόσο ξεχωριστό και ιδιαίτερο το Νόμο αυτό; Ποιες είναι οι βασικές διαφορές του με όλες τις προηγούμενες διαδικασίες ρύθμισης των εμπορικών χρεών και γιατί αν δεν πετύχει ο Νόμος αυτός δεν πρόκειται να βρεθεί εναλλακτικός τρόπος ρύθμισης;
Μια σύντομη αναφορά στις βασικές αρχές του Νόμου αυτού θα δώσει την απάντηση.
Αρχικώς δέον όπως σημειωθεί ότι ο εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης οφειλών πρόκειται για μια όντως εξωδικαστική διαδικασία με ρητή, όμως, πρόβλεψη του Νόμου εθελοντικής δικαστικής επικύρωσης. Οι οφειλέτες μπορούν να εντάξουν υπό προϋποθέσεις το σύνολο των οφειλών τους στη διαδικασία αυτή (οφειλές προς τράπεζες, ιδιώτες, Δημόσιο) και η αρχή αυτή της καθολικότητας οφειλών-δανειστών είναι μια ακόμη αρχή που διαχωρίζει την εν λόγω διαδικασία από όλες τις προηγούμενες. Τα κριτήρια βάσει των οποίων επιλέγονται και υπαγάγονται οφειλές στην εν λόγω διαδικασία είναι απόλυτα αντικειμενικά και αυτό είναι μια αρχή που δημιουργεί την αίσθηση της ασφάλειας σε όλους όσους επιθυμούν να υπαχθούν στη διαδικασία. Την ίδια στιγμή η ψηφιοποίηση της όλης διαδικασίας μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας της ΕΓΔΙΧ (Ειδική Γραμματεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους), η ηλεκτρονική υποβολή της αίτησης του οφειλέτη και η διαπραγμάτευση με τους πιστωτές μέσω της πλατφόρμας αυτής δημιουργεί τα απαραίτητα εχέγγυα αξιοπιστίας της όλης διαδικασίας.
Σε αντίθεση με όλες τις προηγούμενες διαδικασίες ρύθμισης οφειλών η εν λόγω διαδικασία λαμβάνει υπόψη την ικανότητα αποπληρωμής των οφειλετών και την πραγματική αξία των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη, συνοφειλετών και εγγυητών .
Την ίδια στιγμή η αρχή της μη χειροτέρευσης της θέσης του πιστωτή και η αρχή της σύμμετρης ικανοποίησης των απαιτήσεων των πιστωτών σε περίπτωση αδιάθετων ποσών μετά την κατά προτεραιότητα διανομή ποσών σε πιστωτές βάσει γενικών και ειδικών προνομίων εφαρμόζοντας την αρχή της μη χειροτέρευσης της θέσης του πιστωτή είναι δυο βασικές αρχές της νέας αυτής διαδικασίας που επί της ουσίας καθησυχάζουν τις όποιες ανησυχίες των πιστωτών και τους παρακινούν να συμμετάσχουν στη διαδικασία αυτή.
Τέλος, για την επίτευξη μιας συμφωνίας μεταξύ πιστωτών και οφειλέτη απαιτείται η συναίνεση πιστωτών σε προτάσεις-λύσεις με πλειοψηφία 60% μέσω ψηφοφορίας.
Όλες οι ως άνω αναφερόμενες αρχές της διαδικασίας του εξωδικαστικού μηχανισμού είναι επί της ουσίας αυτές που τον διαφοροποιούν και τον κάνουν τόσο ξεχωριστό από όλες τις άλλες διαδικασίες που ίσχυαν μέχρι σήμερα στην ελληνική έννομη τάξη και την ίδια στιγμή είναι και ο λόγος για τον οποίο αν αποτύχει ο Νόμος αυτός τότε κανένας άλλος αντίστοιχος Νόμος δε θα μπορέσει να βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο των μη ρυθμισμένων οφειλών που την ταλανίζουν όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης.
