Στο βαθύ κόκκινο που κυριαρχεί από την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, το Χρηματιστήριο Αθηνών, πιέστηκε μεν, αλλά κατάφερε να αποσοβήσει τα χειρότερα. Αν αναλογιστεί κανείς πως η εγχώρια αγορά κατέγραψε διψήφιο ποσοστό ανόδου κατά το πρώτο τρίμηνο, η σημερινή διόρθωση κρίνεται φυσιολογική και δη όταν η αμερικανική αγορά βουλιάζει με απώλειες κοντά στο 4%.
Όλες οι αγορές κινούνται πλέον στους ρυθμούς και στη ρητορική του Ν. Τραμπ. Με σύνθημα «Make Volatility Great Again» (εκτόξευση του δείκτη VIX στις 27,70 μονάδες) και με τη λογική του «καρότου και του μαστιγίου» ο Ντόναλντ Τραμπ ενεργοποίησε μια σειρά από εξουθενωτικούς δασμούς σε ένα κύκλο βασικών εμπορικών εταίρων, με τους οποίους επεδιώκει τη σύναψη εμπορικών, και όχι μόνο, συμφωνιών, ενώ σε μια μακροπρόθεσμη βάση, δεν αποκλείεται μια συμφωνία τύπου Plaza, για την αποδυνάμωση του δολαρίου.
Ευρύτερα, αυτό που οραματίζεται και επεδιώκει η κυβέρνηση Τραμπ είναι μια ήπια επιβράδυνση της ζήτησης και ως εκ τούτου του πληθωρισμού, με χαμηλότερες διανομές προς τα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα. Πώς; Μέσω των περικοπών θέσεων δημόσιας απασχόλησης, των προγραμμάτων υγειονομικής περίθαλψης και των σχολικών γευμάτων αλλά και της στεγαστικής βοήθειας σε χαμηλά εισοδήματα.
Από την άλλη, σχεδιάζει μια αντίθετη κίνηση παρέχοντας ισχυρά κίνητρα από την πλευρά της προσφοράς για να κινηθεί ο «ιδιωτικός τομέας». Συνεπώς δεν αυξάνει τον πληθωρισμό, ενώ προσπαθεί να τονώσει την ανάπτυξη. Πώς; Μέσω της μείωσης της εταιρικής φορολόγησης, την τόνωσης του IRS και της επίβλεψης της φορολογικής συμμόρφωσης για μια περαιτέρω μειώση φόρων, της απορρύθμισης και του «drill baby drill». Οι πολιτικές από την πλευρά της ζήτησης τίθενται σε ισχύ γρηγορότερα από την πλευρά της προσφοράς, επομένως, καθώς ο κύκλος αποπληθωρισμού λαμβάνει χώρα τους επόμενους μήνες, χαλαρώνει την νομισματική πολιτικής αντιστέφοντας το «QT» σε «QE».
Όπως σημειώνει ο Πέτρος Στεριώτης, διαχειριστής χαρτοφυλακίου και μέλος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Τεχνικών Αναλυτών, «ατσαλένια» η ελληνική αγορά εν μέσω διεθνών πωλητικών πιέσεων το τελευταίο διάστημα, με την αυτονόμηση όμως της Λεωφόρου Αθηνών να μην είναι δεδομένη. Για την συνέχεια, η υπεραπόδοση - διατήρηση της εγχώριας τάσης θα απαιτήσει «άνοιγμα της βεντάλιας» και ενεργότερη συμμετοχή αξιόλογων μη - τραπεζικών τίτλων, οι οποίοι εξέδωσαν μεν εξαιρετικά αποτελέσματα και δικαιολογούν την άνετη πληρωμή μερίσματος αλλά συνεχίζουν να μην συγκεντρώνουν τα «φώτα της δημοσιότητας».
Από πλευράς επενδυτικής συμμετοχής, «να είναι καλά οι ξένοι διαχειριστές» που δίνουν ζωή στο ταμπλό καθώς το πενταετές ράλι μάλλον πέρασε (ευχόμαστε όχι ανεπιστρεπτί) και… δεν ακούμπησε τους ντόπιους κωδικούς λιανικής. Κρίμα, γιατί ήταν (είναι) η ευκαιρία επούλωσης κάποιων από τις πληγές της προηγούμενης, μνημονιακής και όχι μόνο χρηματιστηριακής δεκαετίας, εν μέσω πλέον εξυγίανσης των τραπεζικών ισολογισμών και απόδειξης από την πλευρά των υπολοίπων εισηγμένων κλάδων ότι μπορούν να επιδεικνύουν συνέπεια στην κερδοφορία.
Όλα αυτά και ενώ επίκεινται οι επόμενες αξιολογήσεις οικονομίας και Χρηματιστηρίου, οι οποίες (δίχως να θέλουμε να προτρέξουμε ή να το παίξουμε έξυπνοι) θα μας πούνε… αυτό που ήδη έχουμε καταλάβει, ότι δηλαδή η εικόνα σε μάκρο και ταμπλό έχει βελτιωθεί και ότι οι προοπτικές παραμένουν υποστηρικτικές για τη συνέχεια.
Την ώρα που συντάσσουμε αυτό το άρθρο τα παράγωγα των ξένων δεικτών «αιμορραγούν», κάτι που εύλογα αποδίδεται στις «εκπλήξεις» που συνεχίζει να επιφυλάσσει στο διεθνές εμπόριο ο Λευκός Οίκος. Είπαμε, «Make America Great Again». Προφανώς ουδείς μπορεί να απαντήσει αφενός «πού είναι ο πάτος;» της εν εξελίξει διόρθωσης στη Wall Street, αφετέρου για πόσο ακόμη η Αθήνα θα συνεχίσει να αυτονομείται από τα παγκόσμια επενδυτικά δρώμενα, όντας - ας μας επιτραπεί να πούμε - «στον κόσμο της»…»
«Σε κάθε περίπτωση δεν παρασυρόμαστε από την ευφορία του Γενικού Δείκτη που «βλέπει τις 2.000 μονάδες!!!», αλλά θα συνεχίσει να συστήνει την επιβράβευση αξιόλογων και αποδοτικών εισηγμένων οι οποίες δικαιούνται υψηλότερου ποσοστού από την «πίτα» της συνολικής κεφαλαιοποίησης έστω και αν δεν είναι δα και «συστημικές». Κλείνοντας, επειδή στη Λεωφόρο Αθηνών δεν γίνεται να είναι κάθε τρίμηνο τόσο δυνατό όσο αυτό που μόλις ολοκληρώθηκε, ας ευχηθούμε το τρέχον να είναι εποικοδομητικό και στο «worst-case scenario» οι «αερόσακοι» να λειτουργήσουν...» καταλήγει ο Π. Στεριώτης.
Ο Γενικός Δείκτης διολίσθησε κατά 1,77% στις 1.678,70 μονάδες, με τον τζίρο στα 218,6 εκατ. ευρώ. Ο δείκτης υψηλής κεφαλαιοποίησης υποχώρησε κατά 1,93% και ο τραπεζικός κατά 3,7% στις 1.572,39 μονάδες. Πρώτη στήριξη για την αγορά οι 1.666 και 1.658 μονάδες, με την τάση να παραμένει ανοδική όσο η αγορά παραμένει πάνω από τις 1.585 μονάδες.
Αντίβαρο για την αγορά, η αντίθετη κίνηση της Coca Cola που κατέγραψε άνοδο 2,67% στα 43,14 ευρώ και του ΟΤΕ που έκλεισε με άνοδο 1,92% 15,91 ευρώ.
Ισχυρές πιέσεις στις τράπεζες στις δημοπρασίες, με την Eurobank να «βουλιάζει» κατά 4,85% στα 2,472 ευρώ, με την Πειραιώς στο 3,48% και τα 4,99 ευρώ. Βαριές απώλειες 3,36% για την Alpha στα 2,188 ευρώ, με την Εθνική στο 3,19% και τα 9,276 ευρώ. Πιο περιορισμένες απώλειες για την Κύπρου στο 2,41% και τα 5,68 ευρώ. Τζίρος 118,01 εκατ. στις τέσσερις συστημικές.
Sell off σε Motor Oil (3,96%), ElvalHalcor (4,18%), Aegean (3,73%), Titan (3,16%). Πιέσεις σε ΔΕΗ (1,73%), Jumbo (1,82%), ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ (1,43%), ενώ πιο διαχειρισιμές ήταν για Metlen (0,74%).
