Αλλαγές στο θεσμό της διαμεσολάβησης φέρνει νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης. Το νομοσχέδιο ορίζει θέματα αναφορικά με τις υποθέσεις που μπορούν να προσφύγουν σε διαμεσολάβηση, καθορίζει τις διαδικασίες, ορίζει τα προσόντα που πρέπει να έχουν οι διαμεσολαβητές αλλά και τις αμοιβές τους, ενώ προβλέπει ακόμα και τη δημιουργία εταιρειών διαμεσολάβησης.
Συγκεκριμένα, όπως ορίζει το σχέδιο νόμου που βρίσκεται σε διαβούλευση, στη διαδικασία της διαμεσολάβησης μπορούν να υπαχθούν στο εξής και οι αστικές και εμπορικές διαφορές ιδιωτικού δικαίου, υφιστάμενες ή μέλλουσες, μετά από έγγραφη συμφωνία των μερών. Η συμφωνία των μερών για υπαγωγή της διαφοράς τους στη διαδικασία της διαμεσολάβησης πρέπει να περιγράφει το αντικείμενο που θα έχει η διαμεσολάβηση και διέπεται από τις διατάξεις του ουσιαστικού δικαίου για τις συμβάσεις. Σύμφωνα με τη διαδικασία, τα εμπλεκόμενα μέρη θα παρίστανται μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου τους, ενώ ο διαμεσολαβητής θα ορίζεται από τα μέρη ή από τρίτο πρόσωπο της κοινής τους επιλογής. Ο νόμος προβλέπει ότι μπορεί να υπάρχουν και περισσότεροι του ενός διαμεσολαβητές. Ο χρόνος, τόπος και οι διαδικαστικές λεπτομέρειες της διεξαγωγής της διαμεσολάβησης θα καθορίζονται από το διαμεσολαβητή σε συμφωνία με τους εμπλεκόμενους ενώ στην περίπτωση που δεν υπάρχει συμφωνία για τα παραπάνω, ο διαμεσολαβητής θα μπορεί να διεξάγει τη διαμεσολάβηση κατά τον τρόπο τον οποίο κρίνει προσφορότερο λαμβανομένων υπόψιν των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της διαφοράς των μερών. Η διαδικασία της διαμεσολάβησης έχει εμπιστευτικό χαρακτήρα και δεν τηρούνται πρακτικά εκτός αν τα μέρη συμφωνήσουν διαφορετικά. Μάλιστα πριν από την έναρξη της διαδικασίας όλοι οι συμμετέχοντες συμφωνούν εγγράφως. Το νομοσχέδιο προβλέπει μεταξύ άλλων ότι ο διαμεσολαβητής δεν είναι υποχρεωμένος να αποδεχθεί το διορισμό του και κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του ευθύνεται μόνο για δόλο ή βαρεία αμέλεια, ανεξαρτήτως της τυχόν πειθαρχικής ή ποινικής ευθύνης του, όπως νόμος ορίζει.
Αναφορικά με την αμοιβή του διαμεσολαβητή αυτή θα ορίζεται ελεύθερα με γραπτή συμφωνία των μερών. Ωστόσο εάν δεν υπάρχει γραπτή συμφωνία, η αμοιβή θα ορίζεται ανάλογα με το χρόνο παροχής των υπηρεσιών του διαμεσολαβητή με κατώτερη ωριαία αμοιβή 100 ευρώ. Αν ο διαμεσολαβητής απασχολήθηκε μόνο δύο ώρες, ή λιγότερο, η ελάχιστη αμοιβή του, ορίζεται στα 250 ευρώ, ενώ δικαίωμα αναπροσαρμογής των ποσών θα γίνεται μόνο με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Τέλος, αναφορικά με τα προσόντα που θα πρέπει να έχει ο διαμεσολαβητής ο νόμος ορίζει ότι θα πρέπει να είναι:
- απόφοιτοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ή κάτοχοι ισοδύναμου πτυχίου της αλλοδαπής,
- εκπαιδευμένοι από Φορέα εκπαίδευσης διαμεσολαβητών αναγνωρισμένο από την Κεντρική Επιτροπή Διαμεσολάβησης ή κάτοχοι τίτλου διαπίστευσης από άλλο κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης,
- διαπιστευμένοι από αυτήν και εγγεγραμμένοι στο Μητρώο Διαμεσολαβητών που τηρείται στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Στην περίπτωση κατά την οποία απόφοιτος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ή κάτοχος ισοδύναμου πτυχίου της αλλοδαπής είναι και κάτοχος μεταπτυχιακού ή διδακτορικού τίτλου ΑΕΙ ή ισοδυνάμου τίτλου της αλλοδαπής, με αντικείμενο την διαμεσολάβηση, δεν απαιτείται, προκειμένου να διαπιστευτεί, περαιτέρω εκπαίδευσή του από Φορέα εκπαίδευσης διαμεσολαβητών, ούτε συμμετοχή του στις εξετάσεις.
Ο διαμεσολαβητής θα αναλαμβάνει καθήκοντα μόνο εφόσον κατά την κρίση του, μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της συγκεκριμένης διαμεσολάβησης σύμφωνα με την κατάλληλη επαγγελματική κατάρτιση, την πρακτική εξάσκηση και τις δεξιότητες που κατέχει.
