Πρόσφατη Έκθεση της Moody’s για την κατάσταση στην Ευρωζώνη το 2021 κάνει για πρώτη φορά διαχωρισμό μεταξύ των περιβόητων pigs και της Ελλάδας. Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στην Έκθεση αυτή « Οι κίνδυνοι όσο αφορά το χρέος είναι μεγαλύτεροι στην Ιταλία την Κύπρο την Ισπανία και την Πορτογαλία εξ αιτίας της μεγάλης έκθεσης της οικονομίας τους στην κρίση και στο μικρότερο περιθώριο διαχείρισής του που έχουν…».
Το όνομα της Ελλάδας για πρώτη φορά απουσιάζει από μία τέτοια αναφορά σε Έκθεση της Moody’s, γεγονός που «φωτογραφίζει» την διαφοροποίηση της στάσης των θεσμικών επενδυτών απέναντι στην χιονοστιβάδα ομολογιακών εκδόσεων που έχει ξεκινήσει από αυτό τον μήνα σ’ ολόκληρη την Ευρωζώνη.
Όπως επισημαίνεται στην Έκθεση «επίπεδα χρέους υψηλά μαζί με μία μηδενική επέκταση της οικονομίας και επανεκκίνησή της εντατικοποιούν τον κίνδυνο και τις συνέπειες ενός νέο σοκ, ειδικά στις περιπτώσεις που η εμπιστοσύνη των επενδυτών, σε χώρες με μεγάλες ανάγκες αναχρηματοδότησης του χρέους, μειώνεται…».
Τα κριτήρια
Στο περιβάλλον αυτό το ελληνικό δημόσιο χρέος παρ’ ότι υπερβαίνει σαν ποσοστό του ΑΕΠ, τα αντίστοιχα «χρέη» Ιταλίας, Ισπανίας, Πορτογαλίας και Κύπρου, εν τούτοις δεν εντάσσεται από την Moody’s στην ομάδα αυτή καθώς το 80% του χρέους της Ελλάδας είναι εκτός αγοράς (αφού το έχουν ο ESM και το διακρατικό GLF) και οι ανάγκες εξυπηρέτησής του παραμένουν φέτος και τα επόμενα χρόνια εξαιρετικά χαμηλές λόγω της αναδιάρθρωσής του που έχει προηγηθεί.
Πέραν αυτών υπάρχουν δύο ακόμα λόγοι που το βγάζουν …εκτός συναγωνισμού και της πάλαι ποτέ ομάδας των PIGS: η ΕΚΤ μέσω PEPP έχει εύρος αγορών ελληνικού χρέους ποσό μεγαλύτερο από εκείνο που
«κυκλοφορεί» στις αγορές, ενώ παράλληλα, το «μαξιλάρι» των 32 περίπου δίς αποθεματικού υπερκαλύπτει τις ανάγκες αποπληρωμής στα επόμενα χρόνια.
Οι λόγοι αυτοί άλλωστε έχουν ακυρώσει στην πράξη τις συνέπειες της διατήρησης της Ελλάδας σε μη επενδυτική πιστοληπτική βαθμίδα, με αποτέλεσμα να έχουν απομειωθεί σε ιστορικά πρωτοφανή επίπεδα οι αποδόσεις και τα spreads των ελληνικών ομολογιακών τίτλων.
Παρ’ όλα αυτά η Moody’s ενώ απομακρύνει το ελληνικό χρέος από την προοπτική υποβάθμισης παρά την διπλή κρίση, εν τούτοις δεν αλλάζει την προοπτική αναβάθμισής του…
Και ο βασικό λόγος γι’ αυτό παραμένει η ποσοστιαία αναλογία του ως προς το ΑΕΠ (209%) σε συνδυασμό με τις προοπτικές μέτριας αύξησης του ρυθμού ανάπτυξης τα επόμενα χρόνια.
Αυτό το περιβάλλον καθιστά εντελώς «περίεργη» και απρόβλεπτη την έκδοση των επόμενων ομολογιακών δανείων.
Και αυτό γιατί το ελληνικό δημόσιο (μέσω του ΟΔΔΗΧ) πρέπει να εκτιμήσει το κατά πόσο είναι ή όχι η στιγμή αυτή για να ανοιχτεί με μακροπρόθεσμες εκδόσεις 20 ή και 30 ετών. Ή να κινηθεί άμεσα με μία έκδοση δεκαετούς, περιμένοντας την εκτόνωση των πιέσεων σε Ιταλία (η οποία πρέπει να δανεισθεί το 2021 400 δις ευρώ) για να προχωρήσει σε μακροπρόθεσμη έκδοση.
Τα επόμενα 24ωρα είναι πολύ πιθανό η κατάσταση να έχει διαμορφωθεί έτσι ώστε η απάντηση στο δίλλημα του ΟΔΔΗΧ να επιτρέψει μία πρώτη κίνηση με μακροπρόθεσμη έκδοση.
