Η ευρηματικότητα εκείνων που θέλουν να κλέψουν τη εφορία είναι ανεξάντλητη.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση μιας επιχείρησης στα Χανιά που το 2014 απέλυσε την αντιπρόεδρο του Διοικητικού της Συμβουλίου, η οποία ταυτόχρονα ήταν σύζυγος του προέδρου και διευθύνοντα συμβούλου της επιχείρησης. Σκοπός ήταν αφενός να ωφεληθεί η επιχείρηση από την μείωση των κερδών της εταιρείας, αφετέρου να εξασφαλίσει η εργαζόμενη ένα σεβαστό αφορολόγητο ποσό (το ποσό της αποζημίωσης ήταν το διπλάσιο από το προβλεπόμενο από τις ισχύουσες διατάξεις).
Η δε απόλυση έγινε κανονικά μέσα στο 2014, αλλά η ίδια εργαζόμενη επαναπροσλήφθηκε στην ίδια θέση που κατείχε μέσα στον επόμενο χρόνο (2015). Μέχρι το 2018 η χανιώτικη επιχείρηση θεωρούσε πως είχε ξεγελάσει τις φορολογικές αρχές.
Ωστόσο, υπολόγιζε χωρίς τον ξενοδόχο που στην συγκεκριμένη περίπτωση ήταν η προϊσταμένη της ΔΥΟ Χανίων, η οποία το 2018 ζήτησε να διενεργηθεί έλεγχος φορολογίας εισοδήματος στις χρήσεις 2013 και 2014 στην εν λόγω επιχείρηση. Από τον έλεγχο των δαπανών, για το φορολογικό έτος 2014, μεταξύ άλλων δεν αναγνωρίστηκε δαπάνη 40.204,99 ευρώ, η οποία αφορούσε στην αποζημίωση απόλυσης της προαναφερόμενης αντιπροέδρου. Στη βάση αυτή η εφορία καταλόγισε φόρο εισοδήματος 15.114,87 ευρώ και πρόστιμο 3.778,22 ευρώ, ήτοι συνολικά 18.893,09 ευρώ.
Η εταιρεία αμφισβήτησε την απόφαση της εφορίας Χανίων και υπέβαλε ενδικοφανή προσφυγή στην Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών της ΑΑΔΕ. Η ΔΕΔ εξέτασε την υπόθεση και με τη σειρά της διαπίστωσε πως :
- Δεν υπήρχε απόφαση της Γενικής Συνέλευση της εταιρείας για την καταβολή αποζημίωσης.
- Ο λόγος απόλυσης ήταν η διακοπή του κλάδου εμπορίας όπου εργαζόταν η υπάλληλος, ωστόσο δεν προσκομίστηκε ούτε στον έλεγχο ούτε με την υπό κρίση ενδικοφανή προσφυγή, η απόφαση της ΓΣ για τη διακοπή του κλάδου εμπορίας.
- Δεν εξηγήθηκε επαρκώς και δεν τεκμηριώθηκε ο λόγος για τον οποίο έπρεπε να λάβει μεγαλύτερη της οριζόμενης αποζημίωσης απόλυσης, πέρα από το γεγονός του ότι η ίδια είναι μέλος του Δ.Σ. και σύζυγος του κύριου μετόχου, προέδρου και διευθύνοντα συμβούλου της εταιρείας.
- Δεν εξηγήθηκε ο λόγος για τον οποίο δεν ζητήθηκε η επιστροφή της καταβληθείσας αποζημίωσης δεδομένου ότι η αποζημίωση απόλυσης καταβάλλεται στον εργαζόμενο με σκοπό να αμβλύνει τις δυσμενείς συνέπειες της απώλειας της θέσεως εργασίας του, γεγονός που δεν υφίσταται στην προκειμένη περίπτωση αφού επαναπροσλήφθηκε την 22/01/2015 στην ίδια θέση που κατείχε.
Στη βάση όλων των παραπάνω η ΔΕΔ αποφάσιζε ότι ορθώς ο έλεγχος έκρινε ότι πρόκειται για δαπάνη που πραγματοποιήθηκε με σκοπό το όφελος της εταιρείας και την αποφυγή της φορολόγησης.
